مهم ترین نگرانی حال حاضر برای اقتصاد کشور تسخیر بازار داخل توسط کالاهای وارداتی است. اگرچه نمی توان واردات را به طور کلی نفی کرد و انجام آن برای کنترل بازار و برای محصولات فاقد مزیت ضرورت دارد اما ورود کالاها باید با برنامه ریزی و مناسب با نیاز باشد.از سویی دولت ها وظیفه توسعه ای دارند و در جهت بهبود و رشد تولید باید سیاستگذاری مناسب داشته باشند. از دیگر سو نیز مسوول رفاه جامعه هستند و برای ایجاد تعادل در بازار و افزایش رقابت باید تلاش کنند.
واردات پدیده منفی نیست و در بسیاری از مواقع موجب حل مشکلات می شود و عمدتاً انتقال تکنولوژی، جلوگیری از افزایش قیمت و ایجاد تعادل در بازار از جمله مزیت های واردات به موقع و صحيح است. اما مساله ای که اکنون در کشور شاهد آن هستیم واردات کالاهایی است که توان تولیدشان در داخل وجود دارد. این امر منجر به گرایش به سمت محصولات وارداتی به دلیل قیمت پایین تر یا گاهی به علت کیفیت بهتر است که در نتیجه آن، این پدیده تبدیل به تهدیدی برای تولید داخل شده است.
در یک نگاه کلی رشد واردات اگر با افزایش صادرات همراه بود و عمده کالاهای وارداتی، واسطه ای و سرمایه ای باشد حجم واردات مشکلی در کشور ایجاد نخواهد کرد اما این روند در کشور ما معکوس بوده و همیشه تمایل به واردات کالاهای مصرفی بیش از سایر کالاها وجود داشته است. شاید عده ای افزایش تعرفه ها و مبارزه با قاچاق را راهکار مناسبی برای کنترل واردات بدانند ولی این راهکارها قطعی نیست و راه حل اصلی را می توان واقعی کردن نرخ ارز دانست. تا زمانی که نرخ ارز واقعی نشود ثروت کشور همچنان در سبد ارزی به دلار تبدیل می شود که حجم گسترده کالاهای وارداتی را به ارمغان می آورد. در حالی که با واقعی کردن نرخ ارز تنها محصولاتی وارد خواهند شد که دارای مزیت برای تجار باشند و در یک فضای رقابتی سالم می توان انتظار کنترل واردات را داشت و از این طریق تولید و اشتغال ملی را از معرض تهدید واردات دور کرد. از طرف دیگر مسوولان تولید و بازرگانی کشور باید نسبت به نیازسنجی ها اقدام کنند و مباحث سه جانبه گرایی آغاز شود؛ کاری که تا الان به درستی انجام نشده و آمار صحیح مقدار مصرف و نیاز به واردات مشخص نشده است. با نیازسنجی صحیح تجار می توانند روی میزان کالای مورد نیاز برنامه ریزی کنند و سپس واردات انجام دهند.
*عضو هیات نمایندگان اتاق ایران
تاریخ: 24/06/1388
زمینه: سایر...
ارائه دهنده: سید حمید حسینی

منبع: سرمایه