وقتی علاقه به سفر و انجام کارهای خارقالعاده با هم جمع شوند نتیجهاش میشود تصمیمات دولتی که یک روز وزیرش را در سفر عزل میکنند و روز دیگر وزیر به سفر رفتهاش سه معاون را در تهران تغییر میدهد. بعد از خاطره جالب برکناری منوچهر متکی حالا برکناری دیگری با طعم سفر رخ داده است.
مهدی غضنفری کاری را که از مدتها قبل باید انجام میداد بالاخره به اجرا رساند. اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای فرصت خوبی بود تا غضنفری تهران را به تهرانیها بسپارد و با رییس دولت عازم کشور
اژدها شود.
این سفر اما برای سه تن از معاونان وزیر صنعت، معدن و تجارت خوشیمن نبود. مجید هدایت مدیرعامل ایدرو، محمدعلی ضیغمی معاون بازرگانی داخلی و محمدحسن نکوییمهر رییس سازمان حمایت از مصرفکنندگان و تولیدکنندگان سه معاونی بودند که با حکم وزیر از وزارت صنعت
خداحافظی کردند.
آبانماه 88 بود که وزیر جوان دولت دوم احمدینژاد حکم عزل قلعهبانی از ریاست هیات عامل ایدرو را امضا کرد و مجید هدایت را به جایش برگزید. سابقه لابی قدرتمند قلعهبانی در دولت باعث شد تا شک و تردید پیرامون چگونگی این انتصاب به رسانهها برسد. لابی قلعهبانی بر قدرت وزیر چربید تا 250 مهمان حاضر در مراسم تودیع و معارفه با نگاههای متعجب و دهان باز خبر لغو مراسم را به خبرنگاران بدهند. قلعهبانی با کمک مشایی و سعیدلو حرفش را به کرسی نشانده بود. اما محرابیان هم بنای کوتاه آمدن نداشت پس پای حرفش ایستاد و درهای خروج را برای قلعهبانی باز نگه داشت تا او بالاخره راضی به ترک میز ریاستش شود. حامیان قلعهبانی اما نگذاشتند او در غربت بدون سمتی گرفتار بیاید پس برایش در وزارت نفت جای بهتری تدارک دیدند تا مدیرعامل ایدرو، مدیرعامل شرکت ملی نفت شود.
کلید ریاست دست هدایت
دور ریاست به هدایت رسیده بود و او میخواست ثابت کند وزیر جوان ابرام بیهودهای برای انتصابش نداشته است. کشتیهای اقیانوسپیمایی که میخواستند رکورد زمان ساخت کشتی نوح را بشکنند به آب افتادند و هدایت با آنها عکس یادگاری گرفت. ایدرو اما به کشتی ساختن رضایت نداد و هوای دریا هواییاش کرده بود. عسلویه نقطه بعدی بود که هدایت برایش دورخیز کرده بود. تحریمها برای هر که آب نداشت برای آنها نان داشت. کنسرسیوم تشکیل شد و ایدرو این بار در قالب رهبر به ساخت فازهای روی زمین مانده پارس جنوبی پرداخت. کار اما به این راحتیها هم نبود، آنها از زمانبندی پروژه عقب مانده بودند و تهدیدهای رستم نفتی را هم بالای سر خود میدیدند و رویای دلارهای نفتی با همان تحریم سوخت که پای ایدرو را به پارسجنوبی باز کرده بود. حالا کنسرسیوم نهتنها از پروژه عقب افتاده که رهبر خود را هم از دست داده است. پکن برای هدایت خوشیمن نبود.
وزیر رقیب، معاون وزیر احمدینژاد شد
جای هدایت را اما فردی گرفت که کسی فکرش را هم نمیکرد. وزیر سه دولتی که به گفته احمدینژاد روسای آنها دست به یکی کرده بودند تا به زمینش بزنند. وزیر صنایع در سالهای 63 تا 68 در دولت مهندس میرحسین موسوی، وزیر تعاون دولت دوم هاشمیرفسنجانی و وزیر صنایع در دولت اول سیدمحمد خاتمی حالا به حکم وزیر احمدینژاد معاون وزیر صنعت شده است. غلامرضا شافعی که از حامیان جدیترین رقیب احمدینژاد در انتخابات پرحاشیه سال 88 بود حالا در دولت او مشغول به کار شده است.
غضنفری یک گام عملی بلند برداشت تا ثابت کند وزارت صنعت جای سیاسیکاری نیست. پس ابایی ندارد تا شافعی را ابتدا در حلقه مشاوران بدون حکم و سپس معاونان حکم گرفته بگنجاند. شافعی هم بدش نمیآید به منتقدان دولتهایی که احمدینژاد نمیپسندید ثابت کند آنقدر مهره تاثیرگذاری هست که حتی دولت احمدینژاد هم نمیتواند از کنار نامش بگذرد. روزگاری او وزیر صنایع بود؛ وزارت صنایعی که چندی کلیدش در دستان بهزاد نبوی، نعمتزاده و اسحاق جهانگیری بوده است. سه سال پیش چه کسی باور میکرد روزی میرسد که وزیر میرحسین موسوی، معاون وزیر احمدینژاد شود؟ این گزاره که امروز رنگ حقیقت گرفته آن روزها تمسخر گویندهاش را به دنبال داشت. حس و حال شافعی وقتی وزیر پیشنهاد ریاست ایدرو را به او داد اما دیدن داشته است. مدافع برنامههای اقتصادی مهندس موسوی کنار دست وزیر احمدینژاد! دوگانه عجیبی است.
گرانی قربانیاش را
انتخاب کرد
جدا از این تغییر عجیب و غریب، وزارت صنعت دیروز دو تغییر دیگر هم به خود دید؛ تغییراتی که دور از ذهن نبود. گرانی صدای همه را درآورده است. مردم صدایشان آنقدرها بلند نمیشود تا به گوش کسی برسد اما نمایندگانشان در بهارستان هرازگاهی توپخانه را روی خیابان سمیه تنظیم میکردند تا به غضنفری بگویند تنظیم بازار کاری نیست که در وزارتخانه میکنید. نام آنچه در این وزارتخانه عریض و طویل صورت میگیرد هرچه هست تنظیم بازار و فرونشاندن غبار گرانی از چهره مردم نیست.
غضنفری انتقادها را میشنید. گاهی موفق میشد پیچ توپخانه را به سمت جهاد کشاورزی بچرخاند تا خلیلیان وزیر هم اندکی طعم تیغ نقد را بچشد. با این حال این موضوع کافی نبود.
کافی نبودنش را هم همه فهمیده بودند حتی خود غضنفری. سفر پکن این فرصت را به غضنفری داد تا سیبل مجلس و منتقدان را منهدم کند. دو معاون غضنفری که مقصران اصلی گرانی و عدم تنظیم بازار شناخته میشدند، برکنار شدند. محمدحسن نکوییمهر، رییس سازمان حمایت جایش را به سیدجواد تقوی، معاون خود داد و محمدعلی ضیغمی، معاون بازرگانی داخلی حسن رادمرد، رییس مرکز اصناف و بازرگانان را سر جای خود دید.
سهگانه تغییر در وزارت صنعت، معدن و تجارت در پکن کلید خورد تا این سه نفر، سه معاونت مهم وزارتخانه را در سال پایانی دولت احمدینژاد برعهده بگیرند؛ سالی که در آن هر کسی تن به پذیرش
مسوولیت نمیدهد.