بهبود نیافتن فضای کسب و کار، کاهش تولید ملی و اشتغال را در پی داشته و یکی از دلایل آن نیز سیاست های نادرست پولی و بانکی کشور بوده است.
شاید مجلس نهم بتواند در جهتی حرکت کند که در سیاست های پولی و بانکی کشور بازنگری اساسی صورت گیرد. توان مجلس آن قدر بالاست که می تواند با بهبود فضای سیاسی موجود، امکان جذب سرمایه خارجی را نیز فراهم کند. باید گفت بهبود واقعی فضای کسب و کار با جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی میسر است و برای تحقق این مهم نیز باید موانع را از پیش روی برداشت. به همین سبب خبرنگار خبرگزاری موج، گفت و گویی با مهندس عباس صمیمی مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری ایران به شرح زیر انجام داده است:
چرا تولید کالاهای داخلی در سال گذشته تا این حد پایین بود؟
با توجه به بسته سیاستی - نظارتی که بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار در سال 90 در نظر گرفت و بر اساس آن نرخ سود سپرده گذاری بسیار بالا تعیین شد عملا پولی جهت سرمایه گذاری برای افرادی که مایل به این کار بودند وجود نداشت. در نتیجه تولید ملی در کشور کاهش یافت.
نرخ تمام شده پول چقدر در تولید ملی نقش دارد؟
بسیار زیاد. به جرات می توان گفت نرخ تمام شده پول در کشور 30 درصد نیست و باید هزینه های دیگری را نیز مثل بیمه، کارشناسی، مالیات برارزش افزوده، تامین اجتماعی و عوارض های دیگر را نیز به آن اضافه کرد. با محاسبه این ها نرخ پول در کشور به 40 درصد می رسد. در کجای دنیا با 40 درصد می توانی تولید داشته باشی؟
راه کار پیشنهادی شما چیست؟
دوستان باید بیایند و روی این موضوع بحث جدی کنند. مجلس باید قیمت تمام شده پول را برای سرمایه گذاری جذاب کند. اگر شرایط تورمی هم در کشور حکم فرما است باید ثبات سیاسی در کشور باشد که با سرمایه خارجی سرمایه ها را بسط و گسترش دهیم. با پول 40 درصدی نه تنها کار تولید صورت نمی گیرد بلکه فعالیت همین چند واحد تولیدی هم که در حال فعالیت هستند، متوقف می شود.
با این تفاسیر مجلس نهم وظیفه خطیری بر عهده دارد؟
بله. مجلس نهم باید در جهتی حرکت کند که بازنگری اساسی در سیاست های پولی و بانکی صورت بگیرد. با توجه به ناکافی بودن سرمایه داخلی باید در عرصه سیاسی نیز به گونه ای عمل کرده که جذب سرمایه خارجی را بیشتر کنیم. اگر بخواهیم در فضای کسب و کار بهبود واقعی صورت بگیرد باید سرمایه گذاری داخلی و خارجی ترغیب و موانع از پیش روی آن برداشته شود.
جذب سرمایه خارجی چطور میسر می شود؟
در کنار همکاری هایی های که با دنیا داریم باید به آن ها مزیت بدهیم و فضای امنی را برای سرمایه گذاری آن ها فراهم کنیم. اگر التهاب فضای سیاسی را بیشتر نکنیم با وجود بحرانی که امروز در دنیا وجود دارد، سرمایه ها به این سمت می آید. در حال حاضر حجم سرمایه گذاری قطر و عربستان با وجود نفت و گازی که دارند قابل مقایسه با کشور ما نیست. به اعتقاد من رسالت مسئولان سیاست خارجی ما باید در قبال مسائل اقتصادی بیشتر شود و واقعیت های ایران را به صوت جدی تر پی گیری کند.
تهیه و تنظیم: ژیلا آهنگرزاده