اندیشمندان حوزۀ اقتصاد سیاسی و معرفت روابط بین‌الملل با استناد به روندهای جاری در نظام بین‌الملل، قرن بیست و یکم را قرن ژئواکونومیک نامیده‌اند.
به گزارش شانا، از زمان اکتشاف نفت در ایران، انرژی بویژه نفت و گار به عنوان حوزه‌ای راهبردی و تاثیرگذار، جایگاهی ویژه در شکل گیری اقتصاد سیاسی، ناخالص داخلی، منافع ملی و امنیت ملی کشور داشته و همچنان به عنوان عاملی تاثیرگذار در ارتقای جایگاه منطقه ای و بین المللی ایفای نقش می‌کند.
موقعیت ژئواکونومیک کشور و قرار گرفتن در کانون ٧٥ درصد انرژی جهان و همچنین محور کانونی «بیضی استراتژیک انرژی»، نقشی راهبردی در عرصۀ اقتصاد سیاسی انرژی، مدیریت طر‌ح‌های کلان، ترانزیت و تجارت انرژی منطقۀ آسیای جنوب غربی و شبه قارۀ هند را برای ایران ایجاد کرده است.
در همین ارتباط، نظریه پردازان روابط بین‌الملل و از جمله کارکرد گرایان و منطقه گرایان، بر این باورند که توسعۀ همکاری‌های اقتصادی، از روش‌های مناسب برای ایجاد همگرایی در مناسبات بین‌المللی و ایجاد صلح و ثبات به ویژه در میان کشورهای یک منطقه است.
با توجه به این مهم، گسترش همکاری‌های راهبردی ایران با کشورهای هند در عرصۀ انرژی را می‌توان اقدامی راهبردی برای تأمین منافع و امنیت ملّی کشورهای منطقه ارزیابی کرد.
جزئیات بیشتر در این خصوص را از
اینجا دریافت کنید.