بازار نفت همچنان نسبت به افزایش قیمت کم‌کشش است؛ بازهم سخن از فریز نفتی است تا تولید نفت ثابت بماند و قیمت‌ها کمی ترمیم یابد. ایران هنوز موضع رسمی خود را اعلام نکرده است و رئیس‌جمهور روسیه، عدم حضور ایران در برنامه جدید جهانی نفت را پذیرفته است.
به گزارش گروه تلکس شانا به نقل از روزنامه جوان، بازار نفت همچنان نسبت به افزایش قیمت کم‌کشش است؛ بازهم سخن از فریز نفتی است تا تولید نفت ثابت بماند و قیمت‌ها کمی ترمیم یابد. ایران هنوز موضع رسمی خود را اعلام نکرده است و رئیس‌جمهور روسیه، عدم حضور ایران در برنامه جدید جهانی نفت را پذیرفته است.
سال گذشته بود که قیمت نفت به حدود ٢٥ دلار در هر بشکه رسید و کشورهای تولید‌کننده نفت جهان اعلام کردند باید همگرایی جهانی برای سامان دادن وضعیت ایجاد شود لذا با بازیگردانی روسیه و عربستان طرح فریز نفتی پی‌ریزی شد. دوحه قطر محل تلاقی کشورهای نفتی جهان شد تا با نشستن دور یکدیگر تولید نفت را ثابت نگه دارند ولی ایران خود را کنار کشید. زنگنه گفته بود چون ایران به همه توان تولیدی خود نرسیده است و پس از افزایش یک میلیون بشکه‌ای تولید خود حاضر به مشارکت در این برنامه می‌شود، فریز شکست خورد و به زمان دیگری موکول شد که حالا صدای برگزاری نشست دوم به گوش می‌رسد
الجزایر و ونزوئلا که بیشترین ضربه را از کاهش قیمت نفت خوردن با اصرار فراوانی خواستار فریز نفتی هستند. روس‌ها هم که علاقه خاصی برای حضور در این برنامه نداشتند آمادگی خود را اعلام کردند اما ایران هنوز به جمع بندی مشخصی برای حضور در این برنامه جهانی نرسیده است.
چند روز پیش بود که رئیس‌جمهور روسیه با حمایت ضمنی از معاف شدن ایران برای اجرای طرح فریز نفتی گفت:«من فکر می‌کنم از نقطه نظر مصلحت اقتصادی و منطقی، دستیابی به نوعی مصالحه بر سر میزان تولید ایران، تصمیمی درست خواهد بود. من خیلی امیدوارم که همه فعالان در این بازار که می‌خواهند قیمت‌هایی با ثبات و عادلانه را برای منابع انرژی حفظ کنند، در نهایت تصمیم لازم را خواهند گرفت.»
پوتین همچنین افزود:«این ما نبودیم که فریز تولید را رد کردیم، این شرکای سعودی ما بودند که در دقیقه آخر موضع خود را عوض کردند.»
اشاره پوتین به تغییر موضع عربستان مربوط به اختلاف نظر محمد بن سلمان شاهزاده همه کاره آل سعود و علی‌النعیمی وزیر نفت سابق عربستان بود؛ وزیر نفت سابق این کشور گفته بود اگر ایران در نشست فریز شرکت نکند، کشورهای تولید‌کننده مشکلی با آن ندارند و برنامه خود را اجرا می‌کنند اما یک شب پیش از برگزاری این نشست، محمد بن سلمان رسماً اعلام کرد در صورت عدم حضور ایران در این طرح جهانی، عربستان تولید نفت خود را فریز نمی‌کند. همین اختلاف نظر در نهایت منجر به برکناری علی النعیمی شد و همه چیز را بر هم زد.
حالا که حرف از برنامه دوم فریز نفتی شده است قیمت‌ها اندکی افزایش یافته است و برنده نخست آن امریکایی‌ها هستند. این کشور بخش مهمی از تولید نفت خود را از منابع «شیل نفت» خود برداشت می‌کند که با توجه به گران بودن هزینه تولید آن کاهش قیمت نفت برای آن «سم» و افزایش آن به سود استمرار تولیدش است. رویترز خبر داده است تعداد دکل‌های حفاری فعال در این کشور افزایش یافته است؛ آمار دکل‌های حفاری امریکا به عنوان شاخصی برای پیش‌بینی افزایش یا کاهش سطح تولید نفت در این کشور مورد توجه فعالان بازار است.
بازار نفت
اما نگاهی گذرا به بازار نفت نشان می‌دهد قیمت نفت در سال ٢٠١٦ در وضعیت فعلی باقی خواهد ماند؛ در بخش عرضه چه می‌گذرد؟ دولت ایران پس از چهار سال تحریم و از دست دادن بیش از نیمی از سهم بازار خود، اندک اندک در حال افزایش فروش نفت خام است.
از سوی دیگر، تقاضای نفت شیرین به ویژه نفت تولید شده در میادین اقیانوس آتلانتیک در حال افزایش است و تولیدکنندگان نفت ترش با مشکل فروش محصول خویش روبه‌رو هستند.
فراموش نکنید که ما زمستانی نه چندان سرد را در ابتدای سال گذشته پشت سر گذاشتیم. بدین ترتیب می‌توان دریافت بخشی از این تقاضای نفت ارزان به جایگزینی با سایر منابع انرژی اختصاص یافته است. کارشناسان معتقدند تداوم قیمت‌های اندک کنونی می‌تواند شاخص‌های اقتصاد در حال رکود جهان امروز را اندکی بهبود دهد.
در این میان چینی‌ها به عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده طلای سیاه با بهره‌گیری از فرصت سقوط قیمت نفت، با تحریک تقاضای داخلی تلاش می‌کنند از این شرایط برای بهبود شاخص‌های افول یافته اقتصاد خود بهره ببرند.
از سوی دیگر، با آغاز عرضه نفت تولید شده در میادین فراساحلی برزیل، بازار شاهد رشد مقدار نفت روانه شده به بازار است. پالایشگاه‌های اکثر مناطق دنیا با فراورش نفت ارزان همراه با تحریک تقاضای صنایع پایین دستی و ذخیره‌سازی محصولات خود، یکی دیگر از برندگان داستان پرفراز و نشیب سقوط قیمت طلای سیاه محسوب می‌شوند.
همه این عوامل نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۶ میلادی نیز شاهد بازگشت تعادل به بازارهای انرژی نخواهیم بود. تولیدکنندگان نیز نتوانسته‌اند به توفیقی در بخش کاهش تولید دست یابند و فقدان اتفاق نظر در میان تولیدکنندگان عضو اوپک همراه با نامشخص بودن موضع سایر تولیدکنندگان، آینده روشنی را برای بازار نامتعادل و سردرگم کنونی نشان نمی‌دهد.