افزایش بی سابقه تقاضا برای خرید پلی اتیلن

معامله محصولات پتروشیمی در بورس کالا دیروز سه شنبه(14 دی ماه) درحالی انجام شد که بازار با تقاضای چشمگیر خرید پلی اتیلن ها مواجه بود.

به گزارش خبرنگار نیپنا، بازار پتروشیمی خاصی پیدا کرده، برخی از کالاها با تقاضایی چند برابر عرضه همراه شده ولی سایر گریدها و گونه ها با ضعف معاملات همراه شده است. این وضعیت به زیان بخش خاصی از صنایع پایین دستی منتهی شده هرچند که رشد قیمت دلار نیز در افزایش نرخ ها و عقب نشینی بسیاری از خریداران بی تأثیر نبوده است.

درجریان معامله های دیروز بورس کالا شاهد عرضه 40 هزار و 500 تن از انواع پلیمرها بودیم که در برابر این حجم عرضه ، 71 هزار و 740 تن تقاضا به ثبت رسید هرچند که تنها 25 هزار و 500 تن از این گروه کالایی مورد داد و ستد قرار گرفت. همین ارقام نشان می دهد که برخی از گروه های کالایی از جمله پلی پروپیلن های شیمیایی و نساجی و یا پلی اتیلن های ترفتالات بطری و نساجی  با تقاضای بالایی رو به رو شده ولی سایرگریدها و گونه ها غالباً با رکودی نسبی معامله شدند.

این در حالی بود که حتی پلی استایرن های انبساطی 200 ، 300 و 400 پتروشیمی تبریز که غالباً ازکالاهای بسیار جذاب بورس به کالا به شمار می روند نیز وضعیت مطلوبی نداشتند. این وضعیت را باید بسیار نگران کننده ارزیابی کرد زیرا به یادآورنده رکود سال گذشته بود و ممکن است حجم معاملات هفتگی را با کاهش محسوسی رو به رو سازد.

در بازار آزاد نیز به کمک رشد شکننده قیمت دلار در بازار آزاد برخی از محصولات پتروشیمی مخصوصاً پلیمرها با افزایش قیمت رو به رو شدند ولی بخش دیگر با کاهش نرخ همراه بودند که دوگانگی قیمتی را ایجاد کرده هرچند که غالباً کالاهایی که در بورس کالا با رقابت داد و ستد شدند ، در بازار نیز با جذابیت بیشتری همراه گردیدند که نشان دهنده نیاز بازار به این گروه های کالایی است.

در معاملات روز سه شنبه در بورس کالا ملاحظه شد که پلی اتیلن ترفتالات نساجی TG641، پلی اتیلن ترفتالات بطری BG781 و پلی اتیلن ترفتالات نساجی TG645 با تقاضایی حتی 100 برابر عرضه ها رو به رو شده که نشان دهنده بی ثباتی در بازار بوده و حتی شائبه بازارسازی ها را نیز در بر دارد. این در حالی است که تقریباً تمامی این کالاهای جذاب از محصولات پتروشیمی تندگویان بوده که نشان می دهد این گروه کالایی به توجه بیشتری نیاز داشته و دارد. در هر حال تأمین نیاز داخلی باید اولویت اول واحدهای تولیدی بزرگ محسوب شود و صادرات اولویت دوم باشد. در صورت ادامه این وضعیت ، صنایع پایین دستی زیان خواهد کرد که سیگنالی خطرناک برای اشتغال و تولید داخلی و زنجیره ارزش به شمار می رود.


۱۵ دی ۱۳۹۵ ۱۴:۱۵
تعداد بازدید : ۵۶۹