حدود سه ماه قبل مشکلات واحدهای مرغداری مطرح بود و همه از تامین نهادههای کشاورزی مورد نیاز واحدها سخن میگفتند، ولی گویا هیچ کسی حاضر نشد این مساله را جدی بگیرد و شاهد این بودیم که افزایش قیمتها به طور خواسته و ناخواسته اتفاق افتاد. باید باور کنیم سال حساسی پیش رو داریم و اگر میخواهیم تولید به راه خود ادامه دهد، باید راهی برای بیان مشکلات پیدا کنیم و از واقعیتها فرار نکنیم. تصمیماتی که گرفته میشود، باید اثربخش باشد، بخش تولید پیامهای ناامیدکننده دریافت نکند. البته قبول داریم مشکلات نباید از واقعیتها بیشتر گفته شود.
اگر میخواهیم واقعا تهدید تحریمها را تبدیل به فرصت کنیم، اگر میخواهیم در جغرافیای بلوکهای اقتصادی نقشی داشته باشیم، نیازمند استراتژی جدید با در نظر گرفتن بحرانهای جهانی هستیم و نیز کاری کنیم که رونق به اقتصاد بازگردد.
آمارهایی که بانک مرکزی اعلام میکند، نشان از این دارد که اکثر خانوادهها به بانکها بدهکار هستند؛ در حالی که طبق آمارهای غیررسمی 48 هزار میلیارد تومان از معوقهها مربوط به 350 شرکت است و به طور قطع ادامه این راه، انگیزه فعالیت را در تولیدکنندگان کمتر میکند. اگر میخواهیم در شرایط تحریم کاری انجام دهیم، بهتر است وقتها صرف حاشیه نشود، تعطیلات سازماندهی شود، به وعدهها عمل کنیم و اولویتهای اقتصادی مشخص شود. باید موانع از سوی دولت و مجلس برداشته شود و حمایت لازم از تولید صادراتی صورت گیرد؛ ضمن اینکه بخش خصوصی کیفیت در تولید را مورد توجه قرار دهد.
توجه داشته باشید که سیاستهایی که به عنوان حمایت از بخش تولید اعلام میشود، نباید به صورت پراکنده باشد و بررسی کنیم که سیاستهای حمایتی اعلامشده آیا مشکلات را حل کرده است یا خیر. اگر میخواهیم مشکلی را حل کنیم، باید ریشهیی به آن توجه کنیم. این در حالی است که متاسفانه هنوز در تمام صحبتها از عدم همکاری بانکها با بخش خصوصی گفته میشود، ولی بانکها به بهانه عدم منابع مالی از مسوولیتهای خود شانه خالی کردهاند. در حالی که شاهکلید حل مشکلات در دست بانکهاست. اگر ما نمیخواهیم مشکل بیکاری و حفظ اشتغال را داشته باشیم، باید دنبال مقصر نگردیم و یکدیگر را ملامت نکنیم، امکانات فرصتآفرینی را به وجود آوریم. قطعا میشود با تشکیل کارگروههای مشترک بخش خصوصی و دولتی و مجلس برنامههای عملی را تهیه کنیم؛ برنامههایی که قابلیت اجرایی داشته باشد و مشکلات را حل کند و پیگیریهای لازم صورت گیرد.
اثرگذاری بانکها در حفظ اشتغال و تولید بر کسی پوشیده نیست و پتانسیلهای بسیاری نیز برای تولید وجود دارد و وقت آن رسیده که بانکها احساس کنند که به کمک تولید آمدهاند؛ نه اینکه هر روز شاهد بخشنامههای ممنوعالخروجی یا جلوگیری از دادن تسهیلات باشیم. حفظ اشتغال در این شرایط کشور از اهمیت بالایی برخوردار است.
در کشورهای همسایه جنگ مشوقها برای حذف سرمایهگذاری است؛ در حالی که تولید داخلی هر روز باید به جنگ مشکلات برود. من فکر میکنم نقش رسانهها در تدوین یک برنامه صحیح برای مقابله با تحریم بسیار مهم است و در شرایطی که در جنگ اقتصادی به سر میبریم، متاسفانه استفاده از اردوگاه بخش خصوصی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. اگر بخواهیم تاثیر تحریمها کمتر شود، به طور قطع باید اتاقهای بازرگانی کشورهای تحریمکنند، فعال شوند و از طریق اتاقهای بازرگانی از ایجاد فشارهای بیشتر جلوگیری کنیم.
ارائه دهنده: ابراهیم جمیلی
عضو اتاق بازرگانی ایران