در حالی که ادامه همکاری بین اوپک و غیراوپک تضمین شده است، ولی تنشها، مخالفتها و شکافهایی در زیربنای این گروه بزرگ وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از د استریت، اوپک و متحدانش در دیدار ماه جولای خود در وین تصمیم گرفتند توافق کاهش 1.2 میلیون بشکه تولید نفت را که اولین بار در دسامبر 2017 تصویب شده بود، تمدید کنند. این توافق نه ماه دیگر از اول جولای 2019 تا 31 مارس 2020 ادامه مییابد. تاریخ بعدی نشست وزرای اوپک و غیراوپک در 6 دسامبر خواهد بود. در این نشست در مورد کاهش تولید بحث خواهد شد.
هدف از توافق کاهش تولید متعادل کردن عرضه و ثابت نگه داشتن قیمت و در واقع افزایش قیمت نفت است. توافق کاهش تولید اوپک و متحدانش در ابتدا بهعنوان یک اقدام موقت در آغاز سال 2017 اجرایی شد. کاهش تولید در آن زمان به سقوط دوساله قیمت نفت پایان داد و اوپک و تولیدکنندگان متحد آن این توافق را از آن زمان تجدید یا تمدید کردهاند.
در حالی که ادامه همکاری بین اوپک و غیراوپک تضمین شده است، ولی تنشها، مخالفتها و شکافهایی در زیربنای این گروه بزرگ وجود دارد. مشخص نیست این شکافها تا اجلاس آخر ژوئن ترمیم شده بودند یا نه. بهنظر میرسد نهتنها ترمیم نشده بلکه بدتر هم شدهاند. ایران اکنون بزرگترین مخالف اوپک است.
ایران مخالف تأثیر زیاد عربستان در تصمیمات اوپک است و با تقویت همکاری بین عربستان و روسیه این تأثیر بیشتر میشود. اوپک بهتنهایی کمتر از 50 درصد تولید نفت جهان را کنترل میکند ولی اوپک+ بیشتر این تولید را بهعهده دارد.
این نکته برای بقای این گروه در برابر رشد تولید آمریکا به بیشتر از 12.1 میلیون بشکه در روز حیاتی است.
در نشست وین اوپک توافق کرد ارتباط جدید با متحدان غیراروپایی را از طریق یک امتیاز همکاری بهرسمیت بشناسد. این امتیازنامه باید به تأیید روسیه و سایر اعضای غیراوپک برسد، ولی ایران تهدید کرده از قدرت وتوی خود برای خراب کردن این قرارداد همکاری رسمی استفاده میکند. تنشها همچنان باقی است چون حمایت عربستان و امارات از تحریمهای آمریکا علیه ایران ادامه دارد.
خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان این امتیازنامه را یک سند تاریخی خواند و اضافه کرد: «ما میخواهیم یک گروه از تولیدکنندگان را برای همیشه دور هم نگه داریم تا بهعنوان یک خانواده بزرگتر عمل کنیم».
ولی این امتیازنامه مورد قبول تمام اعضای اوپک نیست.
قدرت ائتلاف رسمی و جدید اوپک و متحدانش قطعاً واقعی است ولی دو خط لوله جدید در 2020 در غرب آغاز به کار میکند و هزینه تحویل نفت را برای چین و آمریکا پایین میآورد. این مسئله بههمراه تنشهای ایران در اوپک و در سطح جهان باعث سقوط تأثیر اوپک بر قیمت جهانی نفت میشود.