نفت جی بزرگترین واحد تولیدی انواع قیر در خاورمیانه

شرکت پالایش نفت جی با سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت در سال 1382تأسیس گردیده است، این شرکت با ظرفیت اسمی 1،800،000 تن به عنوان بزرگترین واحد تولیدکننده انواع قیر در منطقه خاورمیانه بوده و دارای دو سایت تولید و ذخیره سازی در اصفهان و بندر عباس و دفتر مرکزی تهران می باشد. سایت اصفهان دارای 4 واحد مجزای تولید انواع قیرهای دمیده مجموعا به ظرفیت اسمی 40،000 بشکه در روز، قیرهای محلول به ظرفیت اسمی 7100 بشکه در روز و قیرهای امولسیونی به ظرفیت 200 تن در روز است و همچنین این سایت یک واحد مجزا جهت تولید قیر های پلیمری و اصلاح شده با ظرفیت100،000 تن در سال را دارا می باشد . سایت بندر عباس نیز شامل 8 دستگاه مخزن به ظرفیت 3000 تن (مجموع ظرفیت ذخیرهسازی24،000 تن) است. در همین راستا آزمایشگاه شرکت نفت جی مجهزترین آزمایشگاه صنعتی قیر در کشور و منطقه بوده و به عنوان اولین آزمایشگاه اکرودیته بینالمللی دارای گواهینامه استاندارد 17025 از سال 2007 میلادی شناخته شده است. این آزمایشگاه به عنوان یک مرجع صادرکننده نتایج آزمون انواع قیر و همکار شرکتهای مختلف بازرسی از جمله SGS وAtlas در منطقه است. مجید اعظمی مدیرعامل جوان و پرانرژی نفت جی، مهندس نفت و کارشناس ارشد اقتصاد انرژی دانشگاه صنعت نفت و MBA بوده که مدیرعاملی ایمیدکو را نیز در سابقه کاری خود دارد اعظمی معتقد است با توجه به آشنایی و تخصص وی در حوزه نفت، از سوی سهامدار عمده نفت جی تصمیم بر آن شد به فعالیت خود درصنعت پایین دست پالایشگاه یعنی قیرسازی ادامه دهد البته موضوع چرخشی بودن مدیران زیرمجموعه صندوق بازنشستگی نفت، جانشین پروری و همچنین بهره مندی از مدیران در سایر مجموعهها نیز از دیگر دلایل ورود وی به نفت جی می باشد . گفتگوی صریح اعظمی با خبرنگار " ماهنامه دنیای انرژی " را مرور می کنیم :

• خصولتی ها در تضاد با اصل 44
از آنجا که فعالیتهای نفت جی در حوزه صندوق بازنشستگی نفت است، و نهادهای نظارتی برفعالیتهای مدیران صندوق نظارت میکنند این نظارت در حدی نیست که عملکرد مجموعه صندوق را به سمت دولتی بودن ببرد. در صندوق بازنشستگی هم نگاهها عمدتا بصورت خصوصی است و پروژهها و فعالیتها در مجرای خصوصی قرار می گیرند نه دولتی. در این رابطه می توان به الگوبرداری صندوق از نهادهای خصوصی بزرگ دنیا اشاره کرد که نفت جی یکی از این الگوهای موفق است چراکه در بخش ترید و بازرگانی از جدیدترین مدلها در دنیا بهره برده است. در نتیجه اینطور میتوان گفت که سودآوری هرساله صندوق بازنشستگی نفت و زیرمجموعههایش به جهت نوع نگاه به بخش خصوصی در این شرکتها است. ولی اگر نگاه صرفا بر مبنای نگرش دولتی باشد، مدیر مجموعه با این تفکر که هر ماه حقوق ثابتی را دریافت میکند، تلاشی برای حداکثر کردن سود شرکت نخواهد داشت.

• پایان فعالیت شرکت های خصولتی
اینکه قرار باشد تمام شرکتهای خصولتی به خصوصی تبدیل شوند، نیازمند تغییرات بزرگی در نگاه سیاسی به این جریان است چراکه شرایط سیاسی در این تغییر بسیار اثرگذار خواهد بود. اما به عقیده بنده شاید صحیح باشد که دولت برای حفظ نظم در ارکان، رای به بقای خصولتیها دهد. البته باتوجه به شرایط سیاسی فعلی چندان به صلاح نخواهد بود که به یکباره خصولتیها جای خود را به شرکتهای خصوصی دهند . در نتیجه اینکه واگذاری خصولتیها به خصوصی تا جایی به صلاح است که منافع حاکمیتی به خطر نیافتد. در هر شرایطی باید منافع کلان کشور را در نظر گرفت .

• خصوصیسازی واحدهای قیرسازی پالایشگاه ها
رابطه میان پالایشگاهها و واحدهای قیرسازی مستقیم است چراکه وقتی بنزین بیشتر تولید میشود، وکیوم باتوم بیشتری نیز تولید میشود پس عملا مدیرعامل نفت جی اختیار چندانی بر کاهش خوراک ندارد چراکه پالایشگاه اصفهان میبایست با تولید بیشتر بنزین به 12 استان همجوار خود سوخت تحویل دهد در نتیجه وکیوم باتوم تولیدی در این پالایشگاه نیز افزایش یافته و نفت جی الزام بر خرید بیشتر خوراک دارد. به جهت همین مسائل است که معتقدم خصوصیسازی واحدهای قیرسازی پالایشگاهها از ابتدا اشتباه بوده است.

• عدم تعامل وزارتخانهها
از آنجا که متولی ارائه خوراک به واحدهای قیرسازی، وزارت نفت است و متولی صدور مجوز احداث و بهرهبرداری واحدهای قیرسازی، وزارت صمت است، نبود تعامل ویژه میان این دو وزارتخانه در برخی موارد ایجاد اشکال در سطح وسیع کرده است. در قضیه قیرسازی ها، صدور مجوزهای بهرهبرداری بیش از اندازه از سوی وزارت صمت سبب رشد قارچگونه این واحدهای تولیدی شده است. در این میان وزارت صمت اطلاع چندانی از میزان خوراکی که وزارت نفت می تواند به واحدهای قیرسازی تحویل دهد ندارد. در نتیجه به نظر میرسد برای عدم بروز چنین اشکالاتی میبایست همه موارد یاد شده در وزارت نفت متمرکز شود و این وزارتخانه متولی صدور مجوز بهرهبرداری واحدهای تولیدی مرتبط با نفت و صنایع پالایشی باشد. اما متاسفانه جزیرهای عمل کردن در میان وزارتخانه های کشور نتیجهای جز بروز شرایط نامناسب نداشته است.

• شرایط نفت جی همیشه به سامان بوده است
با برنامه ریزیهای انجام شده، تمام سایتهای نفت جی در شرایط مطلوب از لحاظ تولید و فروش مشغول به فعالیت هستند. در خصوص سایت اصفهان، تولید تا این ماه از سال دقیقا بر مبنای ظرفیت بودجه شده از ابتدای سال انجام شده است. در بندرعباس نیز به دلیل دارا بودن بزرگترین ترمینال صادراتی کشور، شرایط برای فروش و صادرات کاملا مهیا است و به جهت این مزیتها در نفت جی بود که سال گذشته جی، بزرگترین واحد صادراتی در زمینه قیرسازی شناخته شد. اما همچنان سعی مدیریتی در نفت جی، تداوم چنین موفقیتهایی است که رتبه یک بودن در بلند مدت از آن نفت جی باشد.

• تنوع بخشی به محصولات
اولین رویکردی که با حضور مدیریت جدید در نفت جی پیگیری شد، تنوعبخشی به منابع تامین خوراک بود. در این راستا مذاکراتی داشتیم که البته موفقیت آمیز بود و توانستیم مخازن جدید را به شرکت اضافه کنیم و فروش محصول جدید را در ترمینال صادراتی نفت جی داشته باشیم. از سویی دیگر نوسازی واحد قیرسازی پالایشگاه اصفهان نیز از دیگر پروژه های مهم بود که در دستور کار قرار گرفت. همچنین پروژه احداث واحد آبادان را با همکاری یکی از شرکتهای صندوق آغاز نمودیم و پروژه هم اکنون پیشرفت خوبی دارد

• تلاشها برای جهانی شدن برند جی
با راه اندازی پلنت های جدید در آبادن وتولید محصول با گرید متفاوت، در فکر هستیم تا زحماتی که برای نفت جی کشیده شده محدود به داخل کشور نباشد و این برند در عرصه بین الملل نیز حرفی برای گفتن داشته باشد. در رابطه با نفت جی، سهامدار الزام داشته که بیشترین تلاش در جهت حفظ و افزایش مقاصد صادراتی معطوف شود. همچنین به دلیل تکثر تعداد واحدهای قیرسازی در داخل کشور، نفت جی میتواند بخش بزرگی از ظرفیت خود را برای عرضه در بازارهای بین المللی در نظر بگیرد.

• نفت جی در کنار واحدهای تولیدی پایین دست
هیچگاه سیاست نفت جی بدینگونه اتخاذ نشده که رقبای بخش خصوصی در اندازههای کوچکتر را از میدان خارج کند بلکه بنابر تکلیف صندوق بازنشستگی صنعت نفت به عنوان مجموعه بالاسری همواره در فکر ایجاد اتحاد محکم میان تولیدکنندگان قیر بودهایم. اما اندازه و حجم نفت جی به گونهای است که ایجاب میکند برای جلوگیری از ایجاد اختلال در بازار داخلی، بخش قابل توجهی از تولیدات خود را در بازارهای صادراتی عرضه کند تا واحدهای تولیدی قیرسازی کوچکتر در داخل کشور متاثر از موضوع عرضه بیش از نیاز بازار نشوند.

• رکورد صادرات در جی شکسته شد
در سال گذشته باتوجه به تلاش های صورت پذیرفته در مجموعه نفت جی، توانستیم صادرات انواع محصول به مقاصد صادراتی کشورهای قطر، عمان، پاکستان، هند، کشورهای آسیای دور و آفریقا به یک میلیون تن برسانیم . در سال جاری نیز تاکنون بالغ بر 400 هزار تن صادرات محصول داشتیم و امیدواریم که در شش ماهه دوم که البته زمان پُرتقاضای بازار است، روند رو به رشدی را در حوزه صادرات داشته باشیم.

• ورود به صنعت مینیریفاینریها
عمده فعالیت نفت جی مندرج در اساسنامه شرکت، تولید قیر است اما با توجه به مواردی که به دلیل تهاتر بدهیها به نفت جی سپرده شده، احتمالا نقبی نیز به سایر فرآورده های نفتی داشته باشیم. بزرگترین مینی ریفاینری کشور در بوشهر به ازای معاملات ادورای که در سال های قبل با باقری درمنی داشتیم به تملک نفت جی درآمد و این پالایشگاه قرار است تولید بنزین و گازوئیل و نفت کوره داشته باشد. تمایل نفت جی به واگذاری این پالایشگاه و عدم ورود به صنعت پالایشی است اما برای تولید در این مجموعه نیز آماده هستیم و خوراک مورد نیاز این مینیریفاینری را نیز پیشبینی کرده ایم. البته پیشنهادهایی برای ورود به این صنعت داشتیم اما چون ماموریت نفتی جی از پیش تعیین شده و همان تولید انواع گریدهای قیر است، سعی میکنیم خارج از ماموریت تعریف شده ورود نکنیم.
• قراردادهای کشف پریمیوم نیاز اساسی صنایع پاییندست
کشف پریمیوم قراردادی است که به موجب آن، طرفین متعهد میشوند در زمان مشخصی در آینده (تحویل، حمل یا بارگیری) کالا را براساس قیمت نهایی (قیمت مبنا به علاوه مابه التفاوت توافق شده) معامله نمایند. از این رو خریدار بخشی از ارزش معامله را در زمان توافق، به فروشنده پرداخت و تسویه مابقی وجه بعدا و براساس شرایطی انجام میشود که در زمان عقد قرارداد مشخص میشود. اما مزیت اصلی این گونه قراردادها نسبت به سایر قراردادها در آن است که در قرارداد کشف پریمیوم خریدار از رسیدن کالا و تامین به موقع اطمینان خاطر دارد. حال آنکه در قراردادهای رایج خریدار باید از وضعیت مالی خوبی برخوردار باشد تا جنس موردنظر را پیشخرید کند. و ممکن است برخی خریداران، سرمایه مورد نیاز را برای تامین مواد اولیه مصرفی خود در اختیار نداشته باشند، اما برای حفظ تولید آتی خود نیازمند تضمین هستند که این ضمانت به کمک قرارداد کشف پریمیوم امکان پذیر است. ضمن اینکه فروشنده نیز این اطمینان را پیدا میکند که کالای تولیدی خود را در تاریخ سررسید میفروشد. در مجموع اینطور می توان گفت که هم تولیدکننده و هم خریدار اطمینان پیدا می کنند که در هر فصل، در زمینه تولید محصول و خرید مواد اولیه موردنیاز خود در بازار مشکلی نخواهند داشت و این اتفاق به طور مستقیم تولید کشور را تحت تأثیر قرار میدهد. استفاده از این نوع قراردادها امکان برنامه ریزی برای تولید محصول را به خریدار می دهد بطوری که در زمان انعقاد این قرارداد خریدار و فروشنده برای معامله حجم مشخصی از کالا براساس قیمت مبنا به توافق می رسند و قیمت نهایی معامله با کشف پریمیوم در زمان معامله نهایی تعیین می شود. به این ترتیب، خیال خریدار در طول این مدت از تامین مواد اولیه مورد نیاز خود راحت بوده و برای تولید آتی خود اطمینان حاصل می کند. فروشنده نیز مطمئن است که هر اتفاقی در شرایط و قیمت ها رخ دهد، به کمک این نوع قرارداد توانسته فروش خود را تضمین و با کشف پریمیوم در زمان انجام معامله نهایی، قیمت محصول خود را نیز بیمه کند. درنتیجه برنامه ریزی برای تامین مالی مورد نیاز، حمل و نقل و ذخیره مواد اولیه خریداری شده در کنار شفاف شدن معاملات از دیگرمزایای این قراردادها برای خریداران است. اما مشکل کار اینجاست که این نوع قراردادها هنوز در ایران جا نیافتاده و متاسفانه تولیدکنندگان بخش خصوصی درایران ، توجهی به انواع قراردادهای جدید ندارند . ما پیشنهادی را برای رفع این مشکل داشتیم و آن هم به کارگیری قراردادهای نوینی بود که هم اکنون در دنیا مورد استفاده قرار می گیرند. این قراردادها که قراردادهای پریمیوم مرسوم هستند، محموله ها را به بلوک های کوچکتری تقسیم می کند که تولیدکنندگان بخش خصوصی نیز توان خرید این بلوک ها را داشته باشند. از محاسن اصلی این قراردادها این است که هر دو طرف معامله، یعنی هم شرکت قیرساز و هم پالایشگاه باتوجه به این قراردادها، از میزان وجه نقد مجموعه خود مطلعند. دیگر اینکه می توانند برای مجموعههای خود، برنامههای بلندمدت طراحی کنند و در نتیجه هر دو سمت قرارداد بدون دغدغه از مسائل پیش بینی نشده می توانند به رسالت تولیدی خود بپردازند. در قراردادی که اولین بار میان پالایشگاه اصفهان و نفت جی بسته شد، بزرگ بودن حجم بلوک های وکیوم باتوم بود چراکه این بلوک ها در احجام 125 هزار تنی در قرارداد ذکر شده بودند که بخش خصوصی توان مشارکت در خرید این بلوک ها را نداشتند. این مشکل زمانی بیشتر خودنمایی کرد که بازار قیر ایران وارد روزهای خوش شد و اختلاف ارز در سال گذشته سبب شد تا سود زیادی به سمت واحدهای قیرسازی شود که نیاز به خوراک بیشتر و به تبع آن تولید بیشتر داشتند. زمانی این اختلاف بیشتر جلب توجه می کرد که معامله وکیوم باتوم پالایشگاه اصفهان طبق قرارداد پریمیوم در قیمت پایه انجام شود در حالیکه بر روی وکیوم باتوم بندرعباس، رقابت شدید در سقف قیمتی رقم می خورد. این موضوع قیر تولیدی از وکیوم باتوم اصفهان را از نظر بهای تمام شده بسیار جذاب می کرد و بخش خصوصی قیرسازی نیز تمایل بسیار به ورود در این مدل قراردادها داشتند. اما این موضوع فقط مربوط به روزهای خوش بازار بود و اغلب تولیدکنندگان بخش خصوصی روزهای ناخوش صنعت قیر را نمی دیدند. در قراردادهای پریمیوم ممکن است هر دو طرف قرارداد برنده باشند و یا شرایطی به وجود آید که بازنده شوند. برای مثال در زمانهایی از سال مانند مرداد ماه سال جاری، قیر تقاضایی ندارد ولی نفت جی که یکی از طرف های قرارداد پریمیوم با پالایشگاه اصفهان است ملزم به خرید وکیوم باتوم حتی در این ماه است و اگر میزان وکیوم باتوم قید شده در قرارداد را خرید نکند، مشمول جریمه میشود. همین حالت برای تیرماه سال گذشته را در نظر بگیرید که وکیوم باتوم بندرعباس با رقابتهای 50 درصد در بورس کالا معامله میشد و در این شرایط وکیوم باتوم اصفهان بسیار رقابت پذیر میشد. در آن زمان تولیدکنندگان بخش خصوصی تقاضای بسیاری برای ورود به این قراردادها داشتند ولی توجهی به وضعیت کم تقاضای این روزها نداشتند. باتوجه به مزایا و معایب قراردادهای پریمیوم، برای برطرف کردن بخشی از نقاط ضعف این مدل قرارداد، پالایشگاه اصفهان تصمیم گرفت تغییراتی در آن لحاظ کنند که از جمله این تغییرات می توان به شکستن بلوک ها به 4 بلوک 30 هزار تنی اشاره کرد. اصلیترین این تغییر آن بود که شرکت های تولیدی قیر در سایزهای کوچکتر نیز بتوانند در این قراردادها شرکت کرده و بلوک وکیوم باتوم را خریدار کنند ولی باز متاسفانه بجز یک بلوک خریداری پیدا نشد. در مجموع باید گفت که قراردادهای پریمیوم جدا از محاسنی که دارد میتواند این ریسک را برای خریدار داشته باشد که حتی در حالت عدم وجود تقاضا برای قیر، ملزم به خرید وکیوم باتوم از پالایشگاه خواهد بود. اما آن روی سکه را نیز باید در نظر گرفت که ممکن است در زمانی بازار قیر صادراتی ایران بسیار جذاب و پُرتقاضا شده و در نتیجه رقابت بر سر خرید وکیوم باتوم بالا رود که در این حالت سود خوبی نصیب قیرساز شرکت کننده در قرارداد وکیوم باتوم نماید. از سویی دیگر پالایشگاه نیز در خصوص آینده برنامه مالی و درآمدی روشنی خواهد داشت. این موضوع را نیز باید در نظر داشت که عمده درآمدها و فعالیتهای پالاشگاهها در بخش مطالبات قرار گرفته و معمولا با خوراکشان تهاتر میشود و عمده وجه نقد این تولیدیها از محل فروش فرآوردههای ویژه حاصل میشود. در نتیجه با قرارداد پرمیوم، این بخش از درآمدهای نقدی پالایشگاه ها نیز منظم و با برنامه انجام می شود. همچنین لازم به ذکر است پالایشگاه علاوه بر این قرارداد پریمیوم عرضه های آزادی را به میزان تقریبی 30 هزار تن ماهیانه جهت خرید سایر خریداران در برنامه خود دارد .

• قیمت وکیوم باتوم باید منطقهای شود
یکی از ایراداتی که همیشه در بازار قیر وارد بود، اختلاف قیمت اندک میان وکیوم باتوم تولیدی در پالایشگاه های مرکز کشور و پالایشگاه های نزدیک مرزهای دریایی و زمینی است. به تبع این افزایش هزینه حمل در خوراک واحدهای قیرسازی، هزینه نهایی محصول تولیدی این واحدهای تولیدی نیز افزایش می یابد. ما مکررا این مشکل را به مسئولین گوشزد کردیم و البته مسئولین هم به نتیجه خوبی رسیده اند که قیمت وکیوم باتوم باید منطقه ای باشد یعنی باید تفاوت قیمتی میان وکیوم باتوم تولیدی در پالایشگاه تهران ، اراک ، اصفهان و بندرعباس باشد. به دلیل همین اختلاف قیمت در بهای تمام شده تولید قیر، شاهد آن بودیم که در فصولی از سال پالایشگاه های مرکز کشور به دلیل انباشت وکیوم باتوم، توان تولید بیشتر بنزین را نداشتند و از رسالت اصلی خود که تامین سوخت استان های همجوار است باز می ماندند. اما اگر قیمت وکیوم باتوم به صورت منطقه ای و با لحاظ هزینه حمل محاسبه شود، 100 درصد وکیوم باتوم این پالایشگاه ها به فروش می رسد و دیگر مشکل انباشت وکیوم باتوم نخواهند داشت.

• تولیدکنندگان نفتکوره متقاضی اصلی وکیوم باتوم در عرضه آزاد هستند
آمارهای عرضه وکیوم باتوم پالایشگاه اصفهان در مردادماه نشان می دهد که عرضه آزاد این محصول در بورس کالا بدون تقاضا بوده است و در تیرماه نیز 30 درصد این عرضه بدون مشتری مانده است که البته غالب متقاضیان عرضه آزاد وکیوم باتوم اصفهان، فیول سازان هستند. در سه ماهه ابتدایی سال جاری نیز تقریبا 80 درصد وکیوم باتوم عرضه شده از پالایشگاه اصفهان در عرضههای آزاد معامله شده است. البته 100 درصد از قراردادهای پرمیوم وکیوم باتوم معامله شده است. همانطور که اشاره شد، یکسان بودن قیمت وکیوم باتوم و تفاوت فاحش هزینه حمل میان پالایشگاهها تا فوب صادراتی، سبب شده تا همواره وکیوم باتوم عرضه شده از سوی پالایشگاه اصفهان، تهران و اراک بصورت 100 درصد معامله نشود.

• بخش خصوصی نقشی در VR ندارد
متاسفانه شاهد آن هستیم که از سمت مرزهای غربی کشور، قیر بیکیفیت عراقی به داخل قاچاق شده و با برندهای ایرانی به بازارهای بین المللی صادر می شود که البته این موضوع مجوز دولت دارد. البته شاید توجیه این عمل، تداوم مراودات اقتصادی با کشور عراق باشد اما باید به این نکته توجه داشت که بخش خصوصی در این موضوع نقشی نداشته و بحث VR با مجوز دولت انجام می شود. البته این حجم قیر ورودی از سوی عراق چندان قابل توجه نیست و صرفا بحث تحکیم روابط میان دو کشور را در نظر دارد.

• بورس کالا عامل شفافیت در معاملات است
به نظر نفت جی بورس کالا بستری شفاف برای معاملات خوراک و محصولات است که در این بازار میتوان عرضه و تقاضا را بطور کامل پایش و رصد کرد. از این رو نظر ما بر حضور وکیوم باتوم و قیر در بورس کالا است. به دلیل سازوکار شفاف و تعریف شده در بورس کالا، قیمتها از یک سقف و کف تجاوز نکرده و اصطلاحا دمپینگ رخ نمی دهد. همچنین بورس کالا هیچ دخل و تصرفی در قیمتگذاری نداشته و صرفا بستر را برای کشف قیمت عادلانه و رقابت منطقی میان عرضه وتقاضا مهیا می کند. از این رو خروج از بورس کالا را اصلا به نفع واحدهای تولیدی نمی دانیم چراکه معایب عدم عرضه خوراک و محصولات به صورت توام در بورس کالا از مزایای آن بیشتر خواهد بود. ولی به نظر می رسد که بروکراسی های موجود در بورس کالا تاحدی فعالان صنایع پایین دست را مکدر کرده که باید این بروکراسی ها به حداقل برسد نه اینکه صورت مسئله که همان حضور در بورس کالا است بطور کامل پاک شود.

• رگولاتوری به سرنوشت خصوصی سازی دچار می شود؟
اگر سازوکار رگولاتوری به نحوی تعریف شود که هم نظر بخش خصوصی در آن تامین شود و هم دغدغههای حاکمیت در آن برطرف شود، میتوان به کارآمدی نظام رگولاتوری امیدوار بود .

• روشهای فروش در نفت جی
بخش بازرگانی نفت جی به دو روش انجام میشود، یکی فروش از طریق بورس که سیاستگذاری و امور فروش در این قسمت بطور مستقیم بر عهده بخش بازرگانی خود شرکت است. روش دیگر که توسط دو بازوی بازرگانی ما یعنی جی ارس و جی پورنر انجام می شود که صادرات به بازارهای هدف از طریق این دو شرکت انجام می شود. البته عمده فعالیت این دو شرکت به صورت FOB است ولی فروش DDP هم دارند و زیرساختهایی نیز فراهم شده که فروش در مقصد نیز داشته باشند. اما اینطور نیست که فروش نفت جی بر روی دیگر شرکتهای بازرگانی بسته باشد و اگر شرکتهای دیگری نیز برای خرید قیر به ما رجوع کنند حتما نیاز آن ها را برآورده می کنیم.

• فعلا جانشینی برای قیر وجود ندارد
خوشبختانه یا متاسفانه تاکنون در بازارهای بین المللی جایگزینی برای محصول قیر وجود نداشته و مضاف بر اینکه اغلب پالایشگاهها به سمت تولید هرچه کمتر نفت کوره پیش می روند که این موضوع سبب تولید هرچه بیشتر فرآورده های ویژه میشود.

• حفظ صنایع پاییندستی در اولویت نفت جی است
با توجه به ظرفیت بشکهسازی و بشکه پُرکنی در نفت جی به دلیل حفظ حیات صنایع پاییندست این صنعت، بالغ بر40 درصد این ظرفیت را به شرکتهای خصوصی محول کردیم تا از رکود خارج شوند. مشارکتهای دیگری را در زمینه تولیدات قیرهای خاص با شرکتهای خصوصی پایین دست در پیش گرفتیم که در نهایت به چرخیدن چرخ اقتصادی این بنگاه های تولیدی نیز خواهد شد.

• حضور در نمایشگاه صنایع پایین دست نفت جذاب خواهد بود
باتوجه به علاقه مندی نفت جی برای حضور در عرصه های مختلف تولید و صادرات قیر، به نظر شرکت در نمایشگاه پایین دست نفت که نقش بخش خصوصی نیز در آن پُررنگ خواهد بود میتواند جذابیت داشته باشد.
• حفاظت از محیط زیست با تولید بدون آلایندگی در نفت جی
ما همواره در نفت جی تلاش کردیم که کمترین میزان آلایندگی را برای منطقه اصفهان و بندرعباس داشته باشیم. اما از انجام مسئولیتهای اقتصادی نیز غافل نبوده و هرآنچه را که محیط زیست اصفهان بر ما تکلیف می کند بر مبنای استاندارهای تعریف شده بپذیریم. اما مهمترین موضوع قیرسازیها، وجود پسماند است که البته در نفت جی با بهرهگیری از فن آوریهای روز تلاش شده تا با افزودن افزودنیهای مجاز به پسماند قیری، از ورود آلایندگی به محیط زیست جلوگیری شود.

• حمایت از صنایع پاییندست به منظور تحقق شعار رونق تولید
در سالی که از نظر اقتصادی، چالشهای فراوانی بر سر راه تولیدکنندگان قرار دارد، حمایت از بخش خصوصی و به ویژه نیروی کار، می تواند در جهت تحقق شعار رونق تولید موثر واقع شود. در نفت جی نیز تلاش شده تا با مشارکت دادن هرچه بیشتر بخش خصوصی پاییندست در پروژهها، از بیکاری نیروی کار فعال این بخش جلوگیری شود.