آمریکا موقعیت خود را به عنوان یک صادر کننده خالص در بازارهای نفت تثبیت کرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از فایننشال تایمز، آمریکا موقعیت خود را به عنوان یک صادر کننده خالص در بازارهای نفت تثبیت کرده است. این درست برخلاف شرایط این کشور در سال‌های گذشته است و می‌تواند بر روابط آن با متحدان خارجی تاثیر بگذارد.
طبق اداره اطلاعات انرژی آمریکا، این تولید کننده و مصرف کننده برتر جهان 89 هزار بشکه نفت خام و محصولات نفتی پالایش شده بیشتر از ماه سپتامبر صادر کرده است. این اولین ماه کاملی است که آمریکا از دهه 1940 توازن مثبت تجارت نفت دارد. یک دهه قبل واردات آمریکا 12 میلیون بشکه در روز بیشتر از صادرات آن بود.
عوامل مختلفی باعث این تغییر شده‌اند: افزایش تولید از میادین نفتی شیل، پایان ممنوعیت صادرات نفت خام در 2015 و بهبود صرفه جویی در سوخت برای خودرو ها که تقاضای بنزین را با وجود افزایش سفرهای بزرگراهی محدود کرده است.
به گفته شرکت تحقیقاتی ریستاد انرژی، صادرات نفت به همراه افزایش تولید گاز طبیعی و برق تجدیدپذیر آمریکا را به سمت هدف استقلال در انرژی پیش می برد.
کسری تجارت نفت آمریکا در 2018 ، 62 میلیارد دلار بود که 10 درصد تراز تجاری (تفاوت ارزش واردات و صادرات) این کشور را تشکیل می داد و حالا به زودی به صدها میلیارد دلار می‌رسد که دلیل اصلی آن هم افزایش فوق‌العاده تولید از بخش شیل آمریکاست.
رقم صادرات خالص تفاوت بین جریان عظیم نفت در دو جهت است: میانگین واردات نفت خام و محصولات نفتی در ماه سپتامبر 8.668 میلیون بشکه در روز بود، در حالی که صادرات 8.757 میلیون بشکه در روز ثبت شد.
بخش بزرگی از واردات را نفت خام تشکیل می‌دهد. گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان می دهد پالایشگاه های آمریکا با وجود رکورد زدن تولید این کشور تا 12.5 میلیون بشکه در روز، همچنان نفت می خرند.
بسیاری از پالایشگاه های آمریکا برای پالایش نفت خام سنگین تر خارجی طراحی شده اند، در حالی که تاجران نفت خام سبک میادین شیل را می فروشند. بخشی از این نفت خام وارد شده پالایش شده و به شکل بنزین و دیزل به سایر کشورها صادر می شود.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا در دورنمای کوتاه مدت انرژی پیش بینی می کند صادرات خالص نفت و محصولات پالایش شده در ماه اکتبر به 550 هزار بشکه در روز برسد و در 2020 به طور متوسط تا 750 هزار بشکه در روز افزایش یابد.
موقعیت آمریکا به عنوان یک صادر کننده خالص نفت وظایف آن را به عنوان عضوی از آژانس بین المللی انرژی تغییر می دهد. این آژانس از چند کشور صنعتی برای برطرف کردن شوک های نفتی دهه 1970 تشکیل شد. کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی به منظور حفظ امنیت انرژی باید ذخایر نفتی کافی برابر با 90 روز از واردات خالص خود در دسترس داشته باشند.
ذخایر استراتژیک آمریکا در ساحل خلیج مکزیک نگهداری می شوند. کیسوکه ساداموری، مدیر بازارهای انرژی آژانس بین المللی انرژی ماه گذشته گفت:« با تبدیل شدن آمریکا به یک صادر کننده خالص نفت، از این کشور میخواهیم ذخایر بالای استراتژیک خود را برای بالا بردن امنیت انرژی جهان حفظ کند».