چرا و چگونه توسعه بازار‌های صادراتی به یک الزام تبدیل شد؟

اسفندیاری فعال حوزه صادرات و دانش آموخته دانشگاه تهران در گفت و گو با خبرنگار   گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه،گفت : از گذشته تا به امروز همه ملت‌ها و دولت‌ها سعی در توسعه بازار‌های خود داشته‌اند. اهمیت رشد بازار‌های جهانی به توسعه زیرساخت‌هایی همچون حمل و نقل انجامید. ورود به بازار‌های جدید ملت‌ها را به تولید کالا‌های تخصصی‌تر و علمی‌تر الزام کرد.

او گفت : تغییر نگاه به تولید باعث ایجاد محصولات با کیفیت و ارزان‌تر شد. کالا‌های که با تولید بیشتر و قیمت کمتر نیاز به بازار‌های جدید داشتند.

این فعال بازرگانی افزود : تولید تخصصی و علمی و مبتنی بر مزیت‌های نسبی و رقابتی است اینکه ما با توجه به دانش و توانمندی‌های محوری و استفاده مناسب از داشته‌های خود سعی در تولید کالا‌های با ارزش افزوده بیشتر و با کیفیت و قیمت مطلوب کنیم.

این فعال حوزه صادرات افزود : متاسفانه در سال‌های گذشته ما با محدود کردن بازار‌های صادراتی خود از تجارت جهانی عقب مانده ایم ورود بیشتر به تجارت جهانی باعث می‌شود تولیدات ما با رشد کیفی و رقابتی مواجه شوند و این واضح است که در این شرایط تولید غیر رقابتی جایگاهی نخواهد داشت.

این صادرکننده گفت : استفاده بیشتر از بازار‌های جهانی باعث ورود ثروت بیشتر به کشور ما می‌شود و این خود باعث رشد و آبادانی و بهبود سطح کیفیت مردم و کاهش فقر می‌شود نتیجه این نگاه را در کشور‌هایی که با ورود هر چه بیشتر به بازار‌های جهانی جامعه خود را توسعه داده اند می‌توان ملاحظه و بررسی کرد.

اسفندیاری گفت : رشد بازار‌های صادراتی به ما در گسترش نفوذ سیاسی کمک می‌کند و برعکس محدود بودن بازار‌های صادراتی ما را از دستیابی به ثروت جهانی، رشد پیشرفتی متوازن با جهان، رقابتی‌تر شدن صنعت و نیز تخصصی و علمی شدن تولید عقب نگه می‌دارد.

او افزود : در جهان امروز خودکفایی بیشتر بر محوریت کالا‌های اساسی ضروری و استراتژی تعریف می‌شود کالا‌هایی که تاثیر گذار بر امنیت ملی دارند.

این فعال حوزه اقتصاد ادامه داد : خودکفایی به معنی تولید همه نوع کالا و ایجاد انواع صنایع غیر رقابتی نیست در دنیای امروز بسیار اندکی کشور‌هایی هستند که در همه صنایع پیشرو، نوآور و توانمند هستند.

این فعال صادرات گفت : تولید ما می‌بایست مبتنی بر مزیت‌های نسبی، توانمندی‌ها و دانش تخصصی ما باشد، و تبدیل این‌ها به مزیت‌های رقابتی در سطح جهان تعریف شود.

اسفندیاری گفت : در تولیدی هوشمندانه باید هزینه تولید، بازار مصرف، سلیقه و نیاز مصرف کننده مورد توجه قرار گیرد تولید کالا‌های غیر استراتژیک که بازار مصرف بسیار اندکی دارند بسیار هزینه بر بوده و صرفه اقتصادی ندارد تولید این‌ها باعث از بین رفتن منابع مالی و دارایی‌های ما می‌شود.

او گفت : زمانی که هدف ورود به بازار‌های جهانی می‌باشد تولید انبوه، تولید کالای با کیفیت کاهش هزینه تمام شده و تنوع محصولات، بازار‌های مصرف، رضایتمندی مصرف کننده را در دستور کار خود قرار می‌دهیم که این موجب رشد و ارتقاء صنعت ما می‌شود.

اسفندیاری افزود : اصولاً امنیت بدون توسعه تجارت جهانی، کشف و ایجاد بازار‌های جدید و ورود هر چه بیشتر به بازار‌های جهانی ایجاد نخواهد شد.

او افزود : تقریباً همه کشور‌هایی که امنیت داخلی و خارجی مطلوبی دارند همزمان از همکاری‌های اقتصادی گسترده‌ای بهره می‌برد.برای مثال چین روسیه و هند همزمان که در توسعه صنایع نظامی سرمایه گذاری می‌کنند به گسترش ورود به تجارت جهانی و ایجاد همکاری‌های اقتصادی بیشتر روی می‌آورند تنش میان آمریکا و چین تنش نظامی نبوده بلکه توسعه سریع اقتصاد و زیرساخت‌های اقتصادی و افزایش میزان تجارت جهانی چین است که این کشور را به یک تهدید برای آمریکا در آورده است.

این فعال حوزه صادرات ادامه داد : در واقع محدود بودن بازار‌های صادراتی عدم وجود همکاری‌های گسترده و متنوع اقتصادی با جهان است که ما را وابسته می‌کند و این تنوع سازی سرمایه گذاری‌های خارجی و گسترده بودن بازار‌های صادراتی است که ما را از وابستگی دور میکند.

 او ادامه داد : در این شرایط کشور‌ها برای توسعه همکاری‌های اقتصادی با ما سعی در گسترش مناسبات سیاسی خواهند داشت .