حسن روحانی، رئیس‌جمهور، در نخستین شب ماه مبارک رمضان در دیدار از نمایندگان و فعالان بخش خصوصی، تاکید کرد که رابطه دولت و بخش خصوصی هنوز به اندازه کافی تقویت نشده است.
برابر روال و سنت هر سال افطار رئیس‌جمهور با نمایندگان و فعالان بخش خصوصی، امسال نیز نخستین دیدار حسن روحانی در ماه مبارک رمضان به بخش خصوصی اختصاص یافت؛ دیداری که در آن روسای اتاق‌های بازرگانی تهران و ایران، برخی از اعضای هیات نمایندگان اتاق تهران، روسای تشکل‌ها و تعدادی از فعالان اقتصادی حضور داشتند.
به گزارش اوپکس به نقل از پایگاه خبری رئیس‌جمهور، در این دیدار که مسعود خوانساری و غلامحسن شافعی، روسای اتاق‌های بازرگانی تهران و ایران حضور داشتند، نمایندگان بخش خصوصی از راهکارهای کاهش آسیب‌های کرونا به اقتصاد مانند بهره‌گیری از مزایای دورکاری، استفاده بیشتر از ظرفیت بخش خصوصی، تقویت دولت الکترونیک گفتند و راه‌هایی برای تقویت بخش‌های مختلف تولیدی و تجاری مانند حمایت از بنگاه‌های کوچک و متوسط عرضه کردند.
در این نشست رئیس اتاق تهران نیز بر ضرورت استفاده از بازار سهام و پیشنهاد عرضه سهام عدالت سخن گفت. محمدرضا بهرامن، محمد لاهوتی و مهدی معصومی، از اعضای هیات نمایندگان اتاق تهران در بخش‌های معدن، صادرات و تولید طیور و نهاده‌های وابسته حضور داشتند.
حسن روحانی نیز در این دیدار با تاکید بر این که رابطه دولت و بخش خصوصی هنوز به قدر کافی نیست، از ضرورت برگزاری منظم و پربار نشست‌های شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی گفت. رئیس‌جمهور هم‌چنین از بخش خصوصی خواست تا در نامه‌های ارسالی به دولت پیشنهادهای شفاف و روشنی داشته باشد و در مورد تحولات بورس، بانک، اموال مازاد و ایجاد اعتماد به فعالان اقتصادی راهکار ارائه دهد.
گزیده‌ای از مهترین نکات سخنان رئیس‌جمهور در دیدار با نمایندگان بخش خصوصی را در ادامه می‌خوانید:
*همه شما می‌دانید که قبل از تحریم اخیر یعنی سال 97، چقدر اعتبار بانک‌ها آمده بود که پرداخت شود؛ یعنی بانک‌های بزرگ دنیا متعهد شده بودند که 10، 20، 30 میلیارد برای پروژه‌های مختلف اعتبار در اختیار ما بگذارند و اینها یک مرتبه قطع شد و وقتی ارتباط ما با بانک‌های دنیا قطع می‌شود، فشار اقتصادی وارد می‌شود؛ وقتی فشار بر صادرات و روابط بانکی ما وارد می‌شود، این مشکل بزرگ بود و در کنارش این مشکل هم افزوده شده است؛ خیلی جاهای دنیا یک مشکل، دو مشکل دارند و ما یک مشکل اضافه داریم.
*یک کشوری وقتی طرف به ویروس کرونا مبتلا و محتاج بستری در بیمارستان می شود؛ اینکه شبی هزار دلار و در کشوری 4 هزار دلار شارژ می‌شود، تا کشوری که اگر کسی مبتلا به ویروس کرونا شد مجانی درمان می‌شود، خیلی فاصله است. بار سنگینی بر دوش دولت است و خداوند لطف کرد به ما که از اردیبهشت سال 93، دنبال طرح تحول سلامت رفتیم.
*اینکه خودمان الان می‌توانیم سی‌تی‌‌اسکن و ونتیلاتور تولید کنیم، ماسک‌های N95 و مواد شوینده مورد نیاز را تولید و تأمین کنیم، کار خیلی عظیم و بزرگی است؛ این کار را شرکت‌های دانش‌بنیان و بخش خصوصی انجام داده؛ بخش دولتی فعال و بانک‌ها فعال شدند و همه به صحنه آمدند.
*شما ممکن است بگویید اعتبار یا وام و تسهیلاتی که بانک می‌دهد به اندازه کافی نیست، اما بانک‌ها دست روی دست نگذاشتند. آمدند به صحنه و وارد شدند. اینکه در یک لحظه، در یک شب 17 هزار میلیارد تومان به حساب مردم واریز می‌شود و در هفته بعد بقیه اینها تا حدود 23، 24 هزار میلیارد تومان به حساب مردم واریز می‌شود و 24 هزار میلیارد تومان تقاضا ایجاد می‌شود، این برای کشور ما مهم است. ممکن است بعضی‌ها بگویند یک میلیون کم است؛ راست می‌گویند، اما برای خیلی از خانواده‌ها، یک میلیون در این شرایط سخت مهم است؛ حالا توان ما این مقدار بوده است.
*در دولت در نقطه‌ای بودیم که از ما خواسته شد نیازمندی‌های داخلی را می‌توانیم تأمین کنیم و مواد ضدعفونی و لوازم بهداشتی را می‌توانیم صادر کنیم و دولت به وزیر صمت این اجازه را داد که واحدهای تولیدی که مازاد تولید می‌کنند بتوانند صادر کنند. این خیلی مهم است؛ از آن روز اولی که نیازمند بودیم و نیازمندی‌های فوری داشتیم تا امروز 2 ماه بیشتر نشده است؛ امروز در یک نقطه‌ای قرار گرفتیم که در برخی از اقلام حتی قدرت صادرات هم داریم.
*می‌خواهم نکته‌ای خدمت همه کارآفرینان و مسئولین عزیز عرض کنم که تلاش شبانه‌روزی می‌کنند و ما نامه‌هایشان را دریافت می‌کنیم و نقطه نظرات‌شان را می‌خوانیم و استفاده می کنیم: امروز به یک تحول در بخش تولید نیاز داریم، یعنی ممکن است چیزی دیروز تولید می‌کردیم که بازار داشته اما در شرایط امروز ممکن است بازار نداشته باشد، خط تولید را باید عوض کنیم نباید معطل شویم.
*بر مبنای شرایط بدبینانه که با این ویروس دست به گریبانیم تا چند ماه دیگر و شاید تا آخر سال و نمی‌دانیم و برای ما روشن نیست، تولید و خط تولید را باید بر مبنای بلندمدت یک مقداری برنامه‌ریزی کنیم. الان خیلی چیزها است که در منطقه نیاز است و کشورهای اطراف نیاز دارند و به راحتی می‌توانیم صادر کنیم.
*هنوز هم رابطه بخش خصوصی ما با دولت به اندازه کافی نیست و این خیلی بد است. مشکل ما به اعتقاد من از اینجا نشأت می‌گیرد. اگر در این جلسه گفته می‌شود که آینده برای بخش دامداری، مرغداری ما برای مواد و نهاده‌هایش، فروش‌اش، بازارش و تقاضا شفاف نیست در حالی که برای من الان شفاف است پس معلوم است که رابطه من و بخش خصوصی با فاصله است و این فاصله‌ای که در کرونا گفتیم و باید مراعات کنیم برای اینجا نیست. اینجا باید ارتباط ما بسیار ارتباط نزدیکی باشد. اینجا دیگر فاصله اجتماعی و فاصله هوشمند نداریم، باید ارتباط هوشمند داشته باشیم باید با هم رابطه داشته باشیم، رابطه فوری داشته باشیم.
*بانک‌ها را اختصاص دهیم به بنگاه‌های کوچک و متوسط و برای بنگاه‌های بزرگ، بورس باید به صحنه بیاید و معتقدم، اگر ارتباط بانک با بخش خصوصی و ارتباط بورس با بانک خصوصی را نزدیک‌تر کنیم، برندهایی در کشور ما هستند که در میان مردم اعتبار دارند یعنی به محض اینکه اعلام کنند که اوراق برای من است و به اسم من است، مردم می‌آیند. گاهی وقت‌ها شاید نیازی از حمایت بانک در بعضی از موارد نداشته باشد.
*من به آقای نهاوندیان هم گفتم برای بخش خصوصی و بخشی از دوستانی که فعالند و نامه می‌نویسند، به ایشان بگویید که یک مقدار پیشنهاد روشن‌تر به ما بدهند.
*پیشنهادها معمولاً در این وادی است، مالیات دیرتر گرفته شود، مالیات بخشوده شود، تسهیلات بانکی بیشتر شود و حتی یک نفر برایم نوشته بود که شما این 5 میلیارد وامی که می‌خواهید از صندوق بین‌المللی بگیرید را اینجاها خرج کنید، مثل اینکه مسلم شده که ما گرفتیم، آوردیم و در جیب ماست.
*خواهش می‌کنم که یک مقداری پیشنهادها در این راه و در این راستا بیاید که چه تحولاتی می‌توانیم ایجاد کنیم. دولت باید چه کند. بورس و بانک باید چه کار کند.آنهایی که اموال مازاد دارند، باید چه کار کنند. چگونه صحنه را عوض کنیم و اعتماد دهیم. خیلی مهم است به یک تولیدکننده اعتماد دهیم و به او بگوییم نهاده تا پایان سال می‌رسد و به شایعات توجه نکند.