حسین سلاح ورزی | نایب رئیس اتاق ایران در گفتگو با روزنامه دنیای اقتصاد
اگر ایران در مناسبات با چین در شرایط امروز که اقتصاد ملی ضعیفی دارد امتیازهایی بدهد که چین درمنازعه با غرب از آنها استفاده کند آمریکا می‌تواند اروپا را درکنار خود علیه ایران همراه کرده و این یک زیان بزرگ دراز مدت است. زیان احتمالی دیگر در این توافق راهبردی، شاید این باشد که چین را در بازارهای ایران تبدیل به یک انحصارگرکرده و در جزئیات به سویی برویم که رقابت به عنوان کلید کامیابی از سکه بیفتد.گرفتار شدن و وابسته شدن اقتصاد ایران به کشوری با نظام سیاسی کمونیستی و تمایلات انحصار طلبانه، زیان احتمالی یک قرارداد ناکارآمد است.
تردیدی نیست که دست کم با وضعیت امروز کیفیت و‌کمیت تولید ایران و میزان بهره‌وری و رقابت‌پذیری موجود ،بخش صنعت ایران با تهدید جدی مواجه خواهد شد. صنعت خودرو، بخش تولید لوازم خانگی، صنایع نساجی، حوزه تولید ماشین‌آلات صنعتی و سایر کالا‌های مصرفی ایران توانایی و تاب‌آوری در برابر صنایع چینی را خواهند داشت؟ هر چند ممکن‌است برخی صنایع مثل پتروشیمی ، فلزات اساسی و مواد اولیه موردنیاز برای تولید این صنایع ، مانند سنگ آهن برای صادرات به بازار چین با رشد و استقبال مواجه شوند.
بنابراین در شرایط عادی به نظر می‌رسد تراز تجاری با چین در اغلب بخش‌های کالایی غیراز نفت وگاز وشاید پتروشیمی در دراز مدت به سود چین خواهد شد و تنها احتمال بعید این است که تصورکنیم چین از طریق این توافق راهبردی ۲۵ ساله به دلایل سیاسی بخواهد اقتصادایران را نیرومند و قوی نماید تا بتواند از اهرم قدرت سیاسی ایران در منازعه با آمریکا استفاده کند و در ازای آن راه صادرات ایران را نیز هموار سازد.