رئیس کمیته نفت کمیسیون انرژی مجلس گفت: کشورها براساس منافع اقتصادی خود تصمیم‌گیری می‌کنند. اما در کل قطعا علاقه ندارند ایران که سهم آنها را بگیرد، بسته به برش سیاسی، شخصیت و اقتدار نفتی ایران ما می توانیم در بازار بین‌الملل نقش‌آفرینی کرده و جایگاه خود را تعیین کنیم، بعبارت دیگر افزایش و یا کاهش تولید نفت تابعی از شرایط سیاسی هر کشوری است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اوپکس، حسین حسین‌زاده ، درباره اوضاع صادرات نفت ایران بعد از گشایش احتمالی در تحریم‌ها اظهار داشت: در صورتی که گشایش سیاسی حاصل شود باید مجددا بتوانیم هم بازارهای از دست رفته را بدست بیاوریم و هم بازاریابی جدید داشته باشیم.
کار سخت ایران با مشتریان قدیمی
وی افزود: با توجه به اینکه بزرگترین پالایشگاه‌های دنیا در هند و کره که از جمله مشتریان ایران بودند، اکنون با نفت ابوظبی و سعودی جایگزین کرده‌اند، کار ما سخت اما شدنی است. نکته دوم اینکه در بازاریابی جدید باید از روش‌های چانه‌زنی استفاده کنیم، در خصوص گاز مشکل چندانی نداشته و در حال حاضر برنامه‌های توسعه صادرات را دنبال می‌کنیم، در مورد پتروشیمی و فرآورده‌ها نیز که تحریم نبودند و درآمد اصلی کشور هستند، باز هم باید با توسعه زنجیره ارزش و صنایع پایین‌دست در مسیر سریع‌تر جلوگیری از خام‌فروشی و افزایش سهم از بازارهای جهانی قرار بگیریم.
۵۰ درصد پروژه‌های نفتی تعطیلند
رئیس کمیته نفت کمیسیون انرژی مجلس درباره واکنش کشورهای تولیدکننده نسبت به بازگشت نفت ایران گفت: کرونا باعث شد بیش از ۵۰ درصد پروژه‌های بزرگ نفتی دنیا تعطیل شود و پایان کرونا که پایان سال ۲۰۲۱ پیش‌بینی شده قراردادهای قبلی باید احیا شوند، بنابراین حتی اگر گشایش حاصل شود کار ما برای بازگشت سخت می‌شود، اما علیرغم توافق کاهش تولید در اوپک‌پلاس که طی این مدت رقم آن ۷.۱ میلیون بشکه بوده است ما در مدت تحریم سهم خود را از تولید و صادرات از دست دادیم و تولیدکنندگان باید بازگشت تولید و افزایش صادرات ما را بپذیرند.
تابع شرایط سیاسی و اقتدار نفتی هستیم
وی یادآور شد: در بازار بین‌الملل نفت هر کشوری برای خود چانه‌زنی می‌کند مثلا وقتی عربستان محاسبه می‌کند که اگر یک میلیون کاهش تولید داشته باشد قیمت نفت بالا می‌رود، به نفع‌اش است که زیر بار کاهش تولید برود، در نتیجه کشورها برای کاهش تولید به بازگشت نفت ایران نگاه نمی‌کنند، براساس منافع اقتصادی خود تصمیم‌گیری می‌کنند. اما در کل قطعا علاقه ندارند ایران که سهم آنها را بگیرد؛ بسته به برش سیاسی، شخصیت و اقتدار نفتی ایران ما توانیم در بازار بین‌الملل نقش‌آفرینی کرده و جایگاه خود را تعیین کنیم، بعبارت دیگر افزایش و یا کاهش تولید نفت تابعی از شرایط سیاسی هر کشوری است.
چاه‌ها آماده‌اند؟
حسین‌زاده درباره وضعیت آمادگی چاه‌ها برای افزایش تولید بیان داشت: در مدل جدید قراردادی در چند سال اخیر آیتمی بنام صیانت از مخازن گنجانده شده، ضمن اینکه باید فشار چاه کم شود، روش‌های مختلف ریکاوری نفت هم باید انجام شود، با توجه به اینکه مخازن در نیمه دوم عمر خود قرار دارند، مجبوریم که هزینه کنیم تا نفت و گاز بالا بیاید و این هزینه‌ها در قالب صیانت از مخازن در قراردادها گنجانده شده است.
توان تولید قبل از تحریم را داریم
وی تاکید کرد: آنچه مشخص است در صورتی که گشایش سیاسی حاصل شود کشور ما توان تولید به میزان قبل از تحریم را دارد و اگر موضوع بازاریابی حل شود به‌لحاظ تولید، نگهداری، صیانت و انتقال هیچ مشکلی نداریم.
به تکنولوژی نیاز داریم اما روی پای خود می‌ایستیم
این عضو کمیسیون انرژی مجلس درباره نیاز به تکنولوژی و حضور شرکت‌های تراز اول بین‌المللی گفت: مثلا اکنون در دنیا در حفاری چاه‌ها به جای گل روغنی از محصولات پلیمری استفاده می‌شود، ما از لحاظ تکنولوژی با دنیا فاصله داریم و قطعا به برخی تجهیزات و دانش روز دنیا نیاز داریم.
وی ادامه داد: واقعیت اینکه ۸۰ درصد تجهیزات در داخل کشور تولید می‌شود، در واقع تحریم‌ها به حوزه داخلی‌سازی تجهیزات نفت و انرژی کمک کرد اما در عین حال فشار زیادی هم وارد شد. در هر حال ما به تکنولوژی روز دنیا نیاز داریم، اما اینگونه نیست که اگر تکنولوژی و شرکت خارجی نیاید ما نمی‌توانیم روی پای خودمان بایستیم.