حمید حسینی
عضو اتاق بازرگانی ایران و عراق تشریح کرد: «اکنون مشکل کشور این شخص و آن شخص نیست؛ بلکه صحبت در مورد سیاست خارجی کشور در بخش اقتصادی است؛ مشکل ارتباط با سایر کشورها و تحریمها است. دولت سیزدهم باید تیمی تشکیل دهد که منسجم و قابل قبول در عرصه بین المللی باشد و بتواند اقدامات شایستهای انجام دهد؛ وزارتخانههای امور خارجه و نفت از مهمترین نهادهایی هستند که ارتباط مستقیمی با مباحث بینالمللی دارند.»
حسینی یاد آور شد: «تغییر مدیریتها و انتخاب افراد آگاه، متخصص و جوان حداکثر میتواند ۱۰ تا ۱۵ درصد کارایی را بهبود ببخشد. دولت جدید نمیتواند بدنه را عوض کند، مجبور است با همین دستگاه بروکراسی موجود با تغییر تعدادی از مدیران فعالیت خود را شروع کند.»
او افزود: «با کارآمدسازی و جوانگرایی در دولت سیزدهم باید دید این دولت چه موضعی نسبت به مسائل بین المللی دارد، این دولت باید مشخص کند چه برنامههایی در قبال برجام و افایتیاف دارد، باید دید آیت الله رئیسی چه اهدافی دارد و آیا وعدههایی که در مناظره داده قابل اجراست یا خیر. برای بهبود شرایط اقتصادی، دولت سیزدهم باید تحریمهای خارجی را بیاثر کند و این درحالی است که عدهای اعتقادی ندارند که تحریمهای اقتصادی لطمه زیادی به اقتصاد کشور وارد کرده است. رویکردهای دولت نهم و دهم هم به همین شکل بود و نگاهی ساده انگارانه به تحریم داشت، اما پس از مدتی دولت دهم در اواخر عمر خود به این نتیجه رسیده بود که با وجود تحریمها نمیتوان کاری را پیش برد؛ در صورتی که در همان سالها درآمد نفتی قابل توجهی داشتیم و نرخ تورم ۳۵ درصد را تجربه میکردیم.»
حسینی در ادامه به موضوع بی ثباتیهای دولت دوازدهم اشاره کرد و گفت: «اکنون نرخ تورم بیش از ۴۰ درصد شده و در زمان روحانی، ما در مرحله نخست با تحریمهای سنگین ترامپ و کرونا درست و پنجه نرم میکردیم. با یک بررسی کوتاه میتوان به این نتیجه رسید که ریشهی مشکلات کشور بیشتر به مباحث بین المللی و تحریمها باز میگردد و ناکارآمدی مدیران دولت وقت؛ در دوران انتخابات بسیاری از افراد مدعی بودند که وضعیت کشور به دلیل مدیران ناکارآمد دولت است. اکنون همان افراد بیایند و با چنین شرایطی در حوزه عمل وزرای مطبوع خود را انتخاب کنند، شرایط همین باشد مردم متوجه میشوند که تغییر آدمها مشکلی از مشکلات کشور حل نمیکند.»
حسینی در ادامه به موضوع لیستهای منتشر شده و وزاری احتمالی دولت سیزدهم اشاره کرد و گفت: «نمیدانم که لیستهای منتشر شده تا چه میزان اعتبار دارد، اما باید خاطر نشان کرد که لیست وزرای پیشنهادی اصلا جذاب نیست و هیچ کس را قانع نمیکند. بخشی از این لیستها مدیران دولت نهم و دهم هستند و بخشی دیگر مدیران کم تجربه و تندروهای جبهه پایداری و طیفهای رادیکال اصولگرا؛ که فکر نمیکنم بتوانند مشکلی از مشکلات کشور حل کنند.»
وی یاد آور شد: «در اوایل انقلاب اعضای تیم انجمن اسلامی و دانشجویان مستقر در آمریکا متولی انجام امور کشور شدند و بسیاری از امور توسط این افراد مدیریت میشد؛ پس از مدتی فارغ التحصیلانی از هند مانند آقای متکی وارد بدنه اجرایی کشور شدند. در دوره آقای خاتمی سکان هدایت کشور به سمت فارغ التحصیلان دانشگاه تهران و تربیت مدرس و صنعتی شریف چرخید؛ اکنون به نظر میرسد تیم دولت آینده بیشتر از فارغ التحصیلان دانشگاه امام صادق (ع) هستند و این دسته از افراد توجه ویژهای نسبت به مولفه اقتصاد مقاومتی دارند.
به نظر میرسد امثال آقایان عبدلملکی، باقری، جلیلی و خاندوزی و…، که از فارغ التحصیلان دانشگاه امام صادق (ع) هستند، جایگاه ویژهای در کابینه دولت سیزدهم خواهند داشت؛ در کل انتظار دارم تیم اقتصادی دولت سیزدهم یک ساختار منسجمی داشته باشد و فرقی هم ندارد که از کدام طیف باشد، بچههای دانشگاه امام صادق نیز افراد سلامت و تحصیل کردهای هستند که میتوانند اقدامات موثری انجام دهند.»
حسینی ضمن اشاره به رویکردهای فراجناحی آقای رئیسی در انتها گفت: «آقای رئیسی نشان داده است پتانسیل بالایی در اقدامات فراجناحی دارد، اما نکته این است که گروههای سیاسی تا چه میزان به وی اجازه میدهند که مستقل عمل کند؟ به نظر نمیرسد آقای رئیسی بتواند جلوی جریانهای سیاسی ایستادگی کند و سعی میکند نیروهایی مدنظر خود را سرکار آورد؛ البته باید برای بار دیگر تاکید کرد که شخص خود آقای رئیسی تمایل به مستقل بودن دارد حال باید دید فشارهای خارجی از سوی گروههای سیاسی چگونه خواهد بود.»