جواد اوجی وزیر پیشنهادی نفت با حضور در جلسه فراکسیون راهبردی مجلس شورای اسلامی طی سخنانی درباره مشکلات و معضلات حوزه نفت و گاز کشور با اشاره بهراهکار تهاتر کالا برای عبور از موانع و محدودیتهای موجود، گفت: در بحث گاز که همزمان با نفت تحریم شد، ما با تفکر جهادی و بهحول قوهالهی کارها را پیش بردیم و در این صنعت با تهاتر کالا تسویهحساب را انجام میدادیم.
وی ادامه داد: ثمره آن این بود که طی آن سالها ما هیچ بحثی در حوزه دیپلماسی نداشتیم، در عین حال بهکمک خدای متعال و تلاشهای همکاران عزیز ما در کشور قطعی گاز نداشتیم. وزیر پیشنهادی نفت در بخش دیگر سخنان خود بیان کرد: در حوزه نفت ما این قول را بهآقای رئیسی دادیم که اراده بر فروش باشد؛ با استفاده از مدیران توانمندی که این وزارتخانه دارد و با استفاده از روشهایی که امروز در بحث فروش نفت وجود دارد. عرض کردم که من بحث تهاتر کالا در بخش گاز را داشتم. همچنین باید از توان بخش خصوصی استفاده کنیم، اگر این میدان داده شود بهبخش خصوصی و حمایت نظام، مجلس محترم، شورای امنیت ملی و سران قوه ایجاد شود؛ بالاخره باید بهیک وزیر اعتماد کرد و با توجه بهفضای سیاسی که پیشبینی میکنیم با کشور چین ایجاد شود، اعداد و ارقام بسیار بالاتر از وضعیت کنونی خواهد بود.
وی ادامه داد: بحث دیگر تکلیف میادین مشترک نفتی و گازی است که در دهههای گذشته تعیینتکلیف نشدند و ما معتقدیم که در این دوره مساله تعیینتکلیف این میادین رقم بخورد. همچنین موضوع دیگر خامفروشی است، ما نباید همواره دنبال این باشیم که نفتخام بفروشیم. بحث توسعه زنجیره تکمیلی پتروشیمی را باید دنبال کنیم که هم اشتغالزایی و درآمدزایی بهدنبال خواهد داشت و هم سرمایهگذاری بسیار پایینی نیاز دارد.
اوجی در ادامه بیان کرد: در بحث نیروی انسانی که امروز با این حال و روزی که میبینید، این بیاحترامی که نسبت بهاین بدنه کارشناسی وجود دارد با کمک شما نمایندگان محترم میشود گره این عزیزان را باز کرد و ایجاد انگیره کرد. اگر بهترین تجهیزات را داشته باشیم بدون نیروی انسانی با انگیزه بهنتیجه نخواهیم رسید.
وی با اشاره بهمساله ساخت تجهیزات و کالاهای موردنیاز صنعت نفت، خاطرنشان کرد: در بحث ساخت کالا اعتقاد من این است که ظرفیت خوبی در کشور در بحث سازندگان کالا و تجهیزات صنعت نفت وجود دارد، من ۶-۷ سال است که در این حوزه در کشور کار میکنم و پروژههای مختلفی را با صنعت نفت داریم که نزدیک به۸۰۰ میلیون دلار ارزش دارد. من وقتی در شرکت ملی گاز بودم شرکتهای تولیدکننده کالا در این حوزه را دعوت میکردم، نیازهای پرمصرف را در قالب قراردادهای ۵ ساله از آنها خریداری میکردم که این قرارداد باعث میشد تولیدکننده خیالش راحت باشد و سرمایهگذاری کند. ما باید از شرکتهای توانمند و صاحبدانش داخلی استفاده کنیم و حتما میتوانیم هزینهها را در وزارت نفت و شرکت نفت کاهش دهیم.