مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، مقوله انتقال دفاتر امور اداری و ستادی نفت، گاز و پتروشیمی به شهرهای مرکز استخراج و تولید آنها را مورد بررسی قرار داد.
به گزارش خبرگزاری خانه ملت به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات انرژی ، صنعت و معدن این مرکز با ذکر دلائل عمده عدم توفیق در جلوگیری از رشد شتابان تهران به عنوان مرکز اداری و پایتخت کشور ، آورده است: به دنبال درخواست برخی از نمایندگان محترم عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در خصوص طرح انتقال دفاتر اداری و ستادی نفت، گاز و پتروشیمی به شهرهای مرکز استخراج و تولید، دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن برای بررسی موضوع ابتدا با برخی از کارشناسان دفتر مطالعات برنامه و بودجه جلسه ای برگزار کرد. به دنبال آن در تاریخ ۲۱/۹/۱۳۹۱ با دعوت از برخی دستگاه های اجرایی نیز جلسه ای در مرکز پژوهش ها برگزار شد.
در این جلسه مرکز پژوهش ها این گونه بیان کرد که هدف نمایندگان محترم از طرح این درخواست و تهیه طرح برای ارائه به مجلس شورای اسلامی، افزایش راندمان، مدیریت زمان، کاهش خسارات و تلفات جانی و مالی کارکنان و کاهش هزینه هاست. ضمن این که نمایندگان محترم به دنبال آنند این انتقال در سطح استان و شهرستان ها هم انجام شود و تنها درصدد انتقال شرکت های وابسته به صنایع نفت، گاز و پتروشیمی از تهران به مناطق عملیاتی نیستند. بنابراین جنس درخواست نمایندگان محترم با آن چه در سال های ۱۳۸۴ به بعد در مورد انتقال دستگاه ها و کارکنان از تهران، توسط دولت مطرح شد، متفاوت است. در این جلسه مباحث بسیار مفیدی مطرح شدند که در ادامه اهم آن ها ارائه می شوند:
۱-طرح مسئله انتقال دستگاه ها و کارکنان دولت که از سال ۱۳۸۴ در کشور مطرح شد، به استناد برخی از مصوبات دولت بود و نه قوانین تصویب شده در مجلس شورای اسلامی ، بنابراین مشخص است که تعیین محل استقرار دستگاه های اجرایی جزء امور اجرایی کشور به شمار می‌رود. لذا انتقال دفاتر اداری وستادی امور اجرایی کشور، به طور عام و نفت، گاز و پتروشیمی به شهرهای دارنده منابع انرژی و مراکز تولید و پالایش نفت و گاز به طور خاص (درخواست برخی از نمایندگان محترم)، نیازی به ارائه طرح یا لایحه به مجلس شورای اسلامی ندارد.
۲-مقوله انتقال دفاتر اداری و ستادی نفت، گاز و پتروشیمی به مناطق شهرهای دارنده منابع انرژی و مراکز تولید و پالایش آن همانند هر تصمیم دیگری به ایجاد زیرساخت ها و امکانات رفاهی خاص خود نیاز دارد. این موضوع با هدفی که نمایندگان محترم در نامه خود ذکر کرده‌اند، از اهمیت بیشتری برخوردار است. بدین صورت که هریک از کارکنان مجموعه های مورد نظر، بخشی از ساعات شبانه روز را به انجام کار در محیط فعالیت خود و بخشی دیگر را به استراحت و انجام امور دیگر اختصاص می دهند. بنابراین برای استفاده مفیدتر از ساعات غیرکاری نیز برنامه ریزی هایی انجام می دهند که استفاده بهینه از این زمان ها با امکاناتی که در محیط زندگی و کار برایشان فراهم می شوند رابطه ای مثبت دارد. البته چگونگی استفاده از زمان های غیرکاری نیز بر بهره وری و کارآیی زمان کار نیز آثار مستقیمی دارد. با این توضیح اگر محیط کار، کارگاه یا کارخانه یا شهری که محل فعالیت کارکنان است از امکانات مناسب برای استفاده بهینه کارکنان یا خانواده های آنها برخوردار نباشد، بدون شک تولید و خدمت ارائه شده از سوی این دسته از کارکنان از کیفیت مناسب برخوردار نخواهد بود. بنابراین آن چه باید قبل از انتقال دفاتر اداری و ستادی نفت، گاز و پتروشیمی به شهرهای دارنده منابع انرژی یا مراکز تولید و پالایش نفت و گاز مورد توجه قرار گیرد، ایجاد جاذبه های مناسب برای کارکنان و خانواده های ساکن آنها در این شهرهاست. اگر در مورد این موضوع به صورت دستوری برخورد شود، مطمئنا به سرانجام مفیدی منتهی نخواهد شد.
این گزارش می افزاید: بند «۲» از آن جهت مهم است که اگر مقوله انتقال به صورت دستوری انجام شود، هر یک از افراد تحت تکفل این خانواده ممکن است کارمند، دانش آموز ، دانشجو یا به نوعی وابسته آنها بوده و به مراقبت دائم نیاز داشته باشند. بنابراین اگر شهر ، منطقه، روستا ، ناحیه یا بخشی که مراکز و دفاتر اداری و ستادی نفت، گاز و پتروشیمی قرار دارند، از امکاناتی به تناسب هر یک از افراد خانواده برخوردار نباشند بدون شک برای آنها مطلوبیت به دنبال ندارد و این می تواند پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خاص خود را در پی داشته باشد.
با توضیحاتی که در بند «۱» ارائه شد انتقال دستگاه های اداری جزء وظایف و اختیارات دولت است. به هر حال اگر این موضوع از سوی دولت اجرا شود، ابتدا باید در قالب یک برنامه مشخص میان مدت و بلندمدت باشد. زیرا فراهم کردن امکانات زیربنایی ، بهداشت، درمان، آموزش ، ارتباطات مخابراتی ، شبکه های اینترنتی، رفاهی و... را نمی توان در کوتاه مدت فراهم کرد./