آریاساسول، نگین سبز صنعت نفت و پتروشیمی

آریاساسول، نگین سبز صنعت نفت و پتروشیمی
پیام

در راستای سیاست‌های اقتصادی برنامه سوم و با توجه به اظهار علاقه شرکت ساسول (SASOL) از آفریقای جنوبی، جهت مشارکت در سرمایه‌گذاری در پروژه‌های طرح الفین نهم، در سال 1381 (آوریل 2002) تفاهم‌نامه‌ای بین شرکت ملی صنایع پتروشیمی و شرکت ساسول آفریقای جنوبی، به امضاء رسید و بر مبنای آن واحد الفین و نیز دو واحد پلی‌اتیلن سبک و پلی‌اتیلن متوسط و سنگین، از شرکت پتروشیمی پارس منفک و به عنوان یک مجتمع مستقل جهت اجرا به شرکت تازه تأسیس آریاساسول واگذار گردید. از سال ۱۳۸۲ این پروژه آغاز گردید و در سال ۸۷ به بهره برداری رسید با آنکه پس از تاسیس شرکت "پلیمر آریاساسول" مدیران عامل و و اعضای هیئت ترکیبی از افراد خارجی و ایرانی بودند اما پس از موضوع برجام، ۴۷ درصد سهام این شرکت به هلدینگ خلیج فارس و ۴۷ درصد دیگر به هلدینگ شستان تعلق می­گیرد. این مراحل در بازه زمانی ۸۷ تا ۱۳۹۲ اتفاق افتاد، پس از آنکه در سال ۹۲ تحریم­ها آغاز شد، شرکت ساسول از این مشارکت خارج گردید و با توجه به مطرح شدن حضور بخش خصوصی در آن سال­ها، بدنه اقتصادی مجموعه وزارت دفاع نیز در این مشارکت حضور پیدا کرد و طی آن ساتا ۴۷ درصد سهام این شرکت را به دست آورد. همچنین پتروشیمی پارس که به نمایندگی از هلدینگ خلیج فارس حضور دارد با همین میزان سهم، ۶ درصد از سهام خود را از سال ۹۹ در بورس کالا در قالب IPO عرضه می­کند.

مقدمه فوق، سرآغاز گفتگوی ویژه سردبیر دنیای انرژی با "محمدرضا حیدرزاده" مدیرعامل جوان و انقلابی شرکت پلیمر آریاساسول است. شرکتی که به گفته وی، سودآورترین شرکت پتروشیمی کشور می­باشد . حیدرزاده همچنین در خصوص امتیازات این شرکت افزود: شرکت آریاساسول آزمایشگاه خود را به عنوان مرجع صنایع پلیمری در کشور تاسیس نموده و تاکنون نیز مشغول فعالیت است. این شرکت بالاترین رتبه اعتبار بانکی (AA) را نیز داشته همچنین گواهی پنج ستاره ایمنی را در سه سال متوالی کسب نموده است. نشان شش ستاره و هفت ستاره مسابقات بالاترین نشان تجارب برتر در حوزه دارایی های فیزیکی بین المللی در دنیا را کسب کرده که با این اوصاف، از شرکتهای آرامکو و شرکت ملی نفت امارات نیز پیشی گرفته است. آریاساسول صادرکننده نمونه طی 5 سال و سه سال متوالی به عنوان شرکت نمونه در حوزه حسابرسی مطرح بوده است، همچنین پنج سال متوالی نیز تندیس زرین را در حوزه ایمنی در کشور به دست آورده است و رتبه 34 در بین ۱۰۰ شرکت برتر سازمان مدیریت صنعتی جزو ده نماد برتر بورس نیز می­باشد و اولین شرکت پتروشمی در رتبه بندی IMI 100  می باشد ادامه گفتگو را با ما همراه باشید:

·        با توفیقات حاصل شده آریاساسول، بحث اشتغال­زایی شرکت به چه صورت می­باشد؟

در حال حاضر حدود دو هزار و ۵۰۰ نفر در شرکت مشغول کار هستند که 900 نفر به صورت مستقیم و مابقی توسط شرکت­های پیمانکار طرف قرارداد هستند سیاست آریاساسول در مدیریت کنونی توجه به کرامت انسانی و توسعه سرمایه های انسانی در سازمان است که شاهد این ماجرا ، یکسان­سازی مزایا و حقوق و بیمه تکمیلی برای همه پرسنل می­باشد. امیدواریم با توجه به پروژه­های در حال توسعه، طی یک سال آینده به این تعداد نیرو حدود هزار نفر نیز افزوده گردد.

·        طرح­های توسعه­ای میان مدت و کوتاه مدتی که منجر به تولید متعدد محصولات پتروشیمی آریاساسول خواهد شد چه چیزهایی می­باشد؟

طرح توسعه­ای که هم اکنون شرکت آریاساسول در دست اقدام دارد و برای کشور نیز سودآور خواهد بود، طرح توسعه پلی­اتیلن متوسط و سنگین هست که بر مبنای آن سعی خواهیم کرد از تکنولوژی و مهندسی داخلی با توجه به شرایط سخت تحریم ها و رهنمودهای مقام معظم رهبری مبنی بر حمایت از بخش خصوصی آن را پیگیری و انجام دهیم. در سال کنونی پیشرفت پروژه بسیار عالی بوده است و روزانه حدود 400 نفر در این پروژه مشغول به کار هستند که افزایش مضاعفی نیز خواهند داشت و محصولی که از این طرح به دست خواهیم آورد به مصارف پلیمری خواهد رسید که از جمله مصارف بسیار مهم این صنعت به شمار می­رود و همچنین قابلیت صادرات به بازارهای آسیای شرقی و اروپایی را نیز دارد.

·         یکی از بزرگترین چالش­ها، تامین خوراک برای صنایع پایین‌دستی است. شما چه تمهیداتی توانسته­اید در این خصوص ایجاد کنید و آیا واقعاً به تعهداتتان عمل نموده­اید ؟

بحث تامین خوراک برای پایین دست اساساً در مجموعه آریاساسول اتیلن و دیگری "سی­تری­پلاس" می­باشد. شرکت آریاساسول در بحث اتیلن بخشی از آن را به پتروشیمی مهر و بخشی دیگر را به پتروشیمی پارس ارائه می­کند و به کلیه تعهدات خود در خصوص اتیلن پایبند بوده است. البته اتیلن در ماموریت­های پتروشیمی به نوعی خام‌فروشی محسوب می­شود و اتیلن مازادی که در مجموعه آریاساسول وجود دارد، مقرر است از طریق پروژه جدید به پلی اتیلن تبدیل گردد. در بحث سی تری پلاس اگر بخواهیم به عنوان خوراک آن را محسوب کنیم، آن را به پتروشیمی جم ارائه می­کنیم و آنها هم این محصول را تبدیل به زنجیره تکمیلی خودشان که C4 Cut و بوتادین است می­نمایند. شرکت آریاساسول بر اساس استراتژی خود که همان جلوگیری از خام فروشی است، واحد جداسازی سی­تری­پلاس را در دست اجرا دارد که آن را به فراورده هایی همچون برش­های چهارکربنه بوتادین، پروپیلن تبدیل می­کند.

     ·        هم اکنون حجم عرضه رینگ داخلی و صادراتی آریاساسول به چه شکلی می­باشد ؟

حدود بیست درصد از محصولات آریاساسول در بورس عرضه می‌شود و مابقی آن برای صادرات در نظر گرفته می‌شود. برای صادرات نیز بنا به توافقی که انجام شده سهامداران شرکت، بازوهای بازرگانی خود را که یکی شرکت تجارت صنعت متعلق به هلدینگ خلیج فارس و شرکت دیگر هم SPII متعلق به شستان می باشد معرفی کرده­اند که در مقدار صادرات هم با توجه به سهامی که دارند یکسان هستند.

·        رقبای بین المللی شما چه کشورهایی می توانند باشند؟

گرید محصولات آریاساسول را دو تا سه شرکت دیگر در دنیا دارند و محصولات آریاساسول مشتری خاص خود را نیز در سطح جهانی داراست. آریاساسول یک گواهینامه معتبر به نام ریچ دارد که این پیش نیاز ورود به بازارهای اروپایی برای محصولات پتروشیمی می­باشد و در دوران تحریم نیز مشکلاتی در خصوص صادرات نداشتیم.

·        آیا طرح هایی دارید که تنوع محصولات­تان را بتوانید گسترش دهید؟

بله طرح سی­تری­پلاس هست که برای جلوگیری از خام­فروشی و زنجیره تامین ارزش واقعی محصول آن را اجرا خواهیم کرد. همچنین پروژه MDHD که اشاره شد. با این طرح­های توسعه­ای سود شرکت را به صورت سالیانه حدود ۱۱۰ میلیون دلار افزایش خواهیم داد.

·        نرخ خوراک واحدهای پتروشیمی جزو مباحث داغ می­باشد. قانونگذار معتقد است که نرخ خوراک ارزان در اختیار گذاشته ولی صنایع پتروشیمی خلاف این موضوع را ادعا می­کنند و معتقدند گران­ترین نرخ خوراک در دنیا را به پتروشیمی داخلی می­دهند، شما چه تحلیلی دارید؟

مبحث قیمت­گذاری اتان در دنیا بر اساس ارزش حرارتی قیمتش محاسبه می­شود، اما در ایران یک فرمول را بر اساس میانگین نفتا و قیمت پلی اتیلن چین و هند با کسر هزینه حمل ایجاد کرده­اند در حالی که ما بازار صادراتی درهند نداریم و این امر باعث افزایش بی­رویه خوراک اتان در کشور ما شده است. قیمت اتان طبق بخشنامه شرکت ملی صنایع پتروشیمی بین ۲۲۰ تا ۴۰۰ دلار را برایش در نظر گرفتند، ولی اساسا محصولی که ارتباطی به بازارهای پلیمری مثل هند ندارد، لزومی ندارد در قیمت‌گذاری به عنوان مبنا قرار بگیرد. همین قیمت بازار هند را اگر از فرمول خارج بکنیم، قیمن اتان تعدیل خواهد شد و دوم اینکه مشکلی که وجود دارد اگر قرار است قیمت پلی اتیلن و نفتا را به عنوان یک عامل در فرمول­گذاری در نظر بگیریم، فراورده­های دیگر پتروشیمی نیز هستند که در قیمت اتان تاثیر خودشان را می­گذارند و باعث می­شوند که قیمت آن تعدیل شود و اگر در یک فرمول قرار گیرند از لحاظ اقتصاد مهندسی فرمول غلطی خواهند بود. ما نفتا را که به عنوان یک خوراک محسوب می­شود با یک محصول نهایی به عنوان پلی اتیلن در یک فرمول نهایی در کنار یکدیگر قرار داده­ایم، پس اساس قیمت گذاری اشتباه است و این کار غیرکارشناسی باعث می­شود خوراک اتان قیمت بالاتری پیدا کند. در سال ۱۴۰۰ قیمت ۲۰۰ تا ۲۳۰ دلار بود و الان تا ۴۰۰ دلار افزایش پیدا کرده و تا پایان مرداد ماه به نزدیک ۳۶۰ دلار رسیده بود. با افزایش قیمت خوراک قطعاً حاشیه سود در انتهای سال مالی اثرات خود را خواهد گذاشت. شرکت سودآوری مثل آریاساسول که سودآورترین پتروشیمی ایران است و نزدیک به 5 درصد از ارز ایران را تامین می­کند، با این اتفاق نزدیک به ۸۰ میلیون دلار سودآوری شرکت تقلیل می­یابد.

   ·        شرکت آریا ساسول آیا از یوتیلیتی انحصاری خاص خود استفاده می­کند؟

شرکت ملی صنایع پتروشیمی بخشنامه‌ای برای دو پتروشیمی فجر و مبین ارائه کرد که فجر برای منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر و مبین برای منطقه عسلویه این ضرورت را ایجاد کرد که به عنوان تامین کننده یوتلیتی به شرکت­های داخل منطقه سرویس دهند و حالا پتروشیمی­های آریاساسول، زاگرس، پردیس و جم تحت تاثیر افزایش قیمت یوتیلیتی ها قرار گرفتند و سودآوری آنها بر این اساس تحت‌الشعاع قرار گرفته است و به نظر من افزایش قیمت یوتیلیتی ها منطق غلطی را دنبال می­کند، چون برای افزایش قیمت، ارزش برابری دارایی­های مولد شرکت را در نظر می­گیرند.

·       وقتی که این یک چالش جدی و گلوگاه اصلی برای پتروشیمی ­ها محسوب می­شود، این تصمیم گیری­های جزیره­ای را چرا با راه حل و یک هم اندیشی کامل بین پتروشیمی­ها برطرف نمی‌کنند؟

به خاطر اینکه این یک کار غیر کارشناسی است و می­خواهند سود شرکت مبین را در سال مالی جدید بالاتر نشان دهند و ضمن اینکه گفته­اند که این موضوع فقط برای امسال خواهد بود و سال دیگر به این شکل نیست. در این خصوص شورای رقابت هم ورود نموده و سهامدارها هم نامه زده­اند ولی هنوز به نتیجه نرسیده اما در جلسه کمیسیون پتروشیمی از رئیس هیئت مدیره اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفتی درخواست کردیم که به این موضوع ورود کند و مقرر شده است که در این خصوص پیگیری گردد. لذا امیدواریم که این گونه تصمیم­گیری­های سلیقه‌ای برطرف گردد چرا که سهامداران حقیقی و حقوقی و شرکتها متضرر خواهند شد.

·        یکی دیگر از مشکلات صنایع پتروشیمی افزایش قیمت گاز می­باشد، آیا این نوسانات قیمتی تاثیراتی در حوزه کاری شما نیز داشته است؟

شرکت آریاساسول یک تامین کننده به نام پتروشیمی پارس دارد که ظرفیت تولید یک میلیون و ششصد و پنجاه هزار تن در سال را دارد که معادل یک میلیون و ۲۶۷ هزار تن برای ما و مابقی برای پتروشیمی جم است. با افزایش قیمتی که در سال ۱۴۰۱ به بحث خوراک گاز داده‌شد، شرکتی مثل پتروشیمی پارس تقریبا ۸۰ درصد افزایش قیمت بر روی محصولات خود داشته است. این شرکت بالادستی ماست و خوراک اتان ما را تامین می­کند، آنها هر چقدر هم با این شرایط فعلی قیمت گاز را گران بگیرند، باز به نسبت افزایش قیمت اتان تاثیر آن چنانی روی ارزش افزوده شان نخواهد داشت. ما یک گاو شیرده در صنعت پتروشیمی به نام آریا ساسول داریم که سوددهی خوبی دارد و این ارقامی که با شرایط گوناگون از ما می­گیرند، باعث ضرر و زیان خواهد شد. به این خاطر ما اعتراضمان را به همراه پتروشیمی زاگرس، پردیس و جم به شورای رقابت مطرح کردیم و امیدواریم با توجه به اینکه سهامداران ما بازنشستگان نیروهای مسلح هستند، تمکین نموده و شرایط را بهبود ببخشند.

·        سودآوری صنعت پتروشیمی نگاه قانونگذار را در این صنعت به گونه­ای پیش برده است که برای صنایع پایین دست وقعی ننهاده و عملا شرایط بدی فراهم شده است؟ چه تحلیلی در این خصوص دارید؟

دو موضوع مطرح هست، فشار در جهت سودآوری شرکت­ها به لحاظ اینکه خصوصی شده­اند خوب است و پتروشیمی­ها را مکلف می­کند که زنجیره ارزش را تکمیل کنند. اگر به صورت کلان به این موضوع نگاه کنیم، با توجه به اینکه ۴۵ درصد از ارز کشور توسط پتروشیمی تامین می­شود، این نگاه ارزی می­باشد، اما از نظر حجمی چه میزان است؟ افزایش حجم تولید به شدت زیاد است، به طور مثال شرکت آریاساسول در سه ماه نخست ۱۴۰۱ به نسبت سه ماه نخست ۱۴۰۰ حدود 60 درصد افزایش تولید داشته ولی میزان سودآوری، ۲۰ درصد به نسبت سال گذشته افزایش داشته است. با توجه به اینکه از تمامی ظرفیت ها استفاده می­کنیم باید به ازای ۶۰ درصد بتوانیم ۶۰ درصد سود آوری داشته باشیم. متاسفانه هر آن چیزی که می‌توانیم به سودآوری برسانیم به طریقی دیگر در اختیار شرایط و کسان دیگری قرار می­گیرد.

     ·      احداث پتروشیمی­های متعدد و یا سرمایه گذاری در پتروپالایشگاهها چه نتایج مثبت یا منفی خواهد داشت؟

احداث پتروشیمی و یا پتروپالایشگاه ها می­تواند سودآور باشد، به شرط آنکه به نهادهای حاکمیتی وابسته نباشد. مطمئنا اگر بحث خوراک­اش را نیز در نظر بگیرید قطعا می تواند سودآور باشد. ولی متاسفانه تأسیسات را احداث می­کنیم و بعد به دنبال خوراک می­گردیم، این باعث می‌شود که پتروشیمی نتواند ابتدایی‌ترین درخواست­هایش را داشته باشد. خیلی از طرح­هاست که نهادهای بالادستی برای احداث آنها توجیه می­شوند و این پروژه را همراهی می­کنند و در نهایت به نتیجه نمی­رسند که نمونه آن پالایشگاه سیراف می­باشد. در جامعه ایرانی نگاه ها کوتاه مدت است و هیچ تلاشی بابت تکمیل زنجیره ارزش در حوزه­های پالایشگاهی انجام نمی­شود. خیلی هنر کردند به لحاظ فشارهای اقتصادی، پالایشگاه ستاره خلیج فارس را راه اندازی کردند، اما با توجه به مشکلاتی که در حال حاضر وجود دارد با ظرفیت کامل فعالیت نمی­کند، چرا که دولت بخاطر بدهی انباشته که دارد باید هرچه سریعتر بدهی­ها را پرداخت نماید و فرصت تفکرات کلان را ندارد.

برای تکمیل زنجیره ارزش باید سرمایه مملکت دو سه سال در پروژه­های صنعتی بخوابد و دولت در طی این مدت بپذیرد که درآمدهایی غیر از درآمد نفتی هم دارد و می‌تواند روی مالیات‌های مستقیم حساب کند، اما این کار را نمی‌کند. شرکت­های بزرگ پتروشیمی جهان ملزم هستند که دانش روزشان را در میان دستی و پایین دست بفروشند و تمام صنایع بالادستی شرکت های اروپایی به ورطه تعطیلی افتاده­اند چون متمرکز شده‌اند که محصول میانی از ما بخرند و خودشان به محصول نهایی تبدیل کنند .این فرایند بر این مبناست که میزان سودآوری را حساب می­کنند و ترجیح می­دهند که سهم سودآوری را در زنجیره پایین دست کامل کرده و بالادست را تعطیل می­کنند و از کشورهایی مثل ایران محصولاتی چون اتیلن را خریداری کرده و به محصول نهایی تبدیل می­کنند. این مسئله باعث می‌شود به جای ۳۰ درصد ارزش افزوده، ۱۳۰ درصد ارزش افزوده ایجاد گردد.

·        هلدینگ­ها و صندوق­های کشوری چه موانعی را در طرح­های توسعه­ای ایجاد کرده­اند؟

طراحی پروژه و طرح توسعه در هلدینگ­ها و شرکت­های سهامدار اتفاق می‌افتد و درطراحی پروژه­ها کسی به این فکر نیست که فاینانس از کجاست و منابع مالی از کجا تامین می شود؟ آیا به زنجیره آسیب می­زند یا خیر؟ به تبع این اختلافاتی که به وجود می‌آید فعالان پتروشیمی خطر ظهور یک رقیب را دارند که در تامین خوراک آنها مانع خواهد تراشید.متاسفانه در کشور طراحی­های پروژه های زیادی انجام می­شود ولی کسی به فکر سوددهی این پروژه­ها نیست و در زنجیره ارزش باید خوراک پایین دستی تامین گردد و طبیعتاً وقتی موضوع حل نشود اختلاف هم به وجود می­آید. به خاطر همین خیلی از پروژه­ها کلنگ می­خورند، سرمایه هم تزریق می‌شود ولی وقتی به ۳۰ درصد می رسد برای چند سال متوقف می­شود.

·        صنعت پتروشیمی ایران در مقایسه با صنعت پتروشیمی جهان در چه شرایطی قرار دارد؟

روند بازار جهانی نشان داده که مصرف مواد پلیمری به طور میانگین در سال چهار درصد افزایش داشته و با ظهور کرونا این میزان تحت الشعاع قرار گرفت. حتی در دو سال گذشته باعث نوسان در تقاضاهای مواد پلیمری در دنیا شد و پارادایم جدیدی در بازار اروپا اتفاق افتاد که به طرز عجیبی از سال ۲۰۲۱ پلنت­های پتروشیمی در بازارهای اروپایی تعطیل و رو به تقلیل قیمت رفت. چرا که به سمت پلیمرهای سازگار با محیط زیست رفته‌اند. هم اکنون یک گریدی از پلیمر وجود دارد به اسم  PLA که از نیشکر تولید می شود و پلیمری سازگار با محیط زیست است. لذا با توجه به اتفاقاتی که در بازار تکنولوژی دنیا افتاده کشورهای کمتر توسعه یافته مثل ایران همیشه چند سال از بازار تکنولوژی دنیا عقب بودند و در طی آزمون و خطاهایی که اروپا و آمریکا برای توسعه این تفکر ایجاد می­کنند و تکنولوژی را تجاری سازی می­کنند ایران و کشورهای کمتر توسعه یافته با قیمت بسیار بالا آن را می­خرند.

۲ آبان ۱۴۰۱ ۱۵:۵۳
تعداد بازدید : ۶۶۷