شرکت پالایش نفت تبریز که سهامدار عمده آن گروه گسترش نفت و گاز پارسیان است مدتهاست با داشتن تنها ۲ عضو هیات مدیره توان اتخاذ تصمیم را از دست داده است. هلدینگ پارسیان همچنین با گذشت بیش از ۴ ماه از برگذاری مجمع سهامداران حقوقی هنوز نمایندگان حقیقی را معرفی نکرده است. این تنها بخشی از پیچیدگی انتصاب و اخذ تصمیم راهبردی در هلدینگهای اقتصادی ساتا یا همان سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح است.
به گزارش اخبار نفت، حیدر بهمئی مدیرعامل پتروشیمی شیراز که چندی پیش به اتهام فساد دستگیر شده بود و کماکان در بازداشت است چند ماه قبل و بدون تایید مراجع ذیصلاح به این سمت منصوب شده بود؛ آن هم در مجموعه ای که انتصابات در آن می‌بایست حساسیت بیشتری داشته باشد.
انتصاب سید پیروز موسوی به مدیرعاملی پتروشیمی بوشهر نیز با توجه به سوابق وی امید اتمام به موقع فاز دوم این پروژه حساس را که زنجیره ارزش متانول را تکمیل و آن را از زیان خارج می‌سازد کمرنگ کرد.
انتصاب افشار بازیار بدون سابقه اجرایی برای مدیریت عاملی هلدینگ شستان که یک هلدینگ با پروژه‌های متکثر و بزرگ است نیز اشتباهی راهبردی به‌نظر می‌رسد.
البته انتصاب‌های دیگری هم در این حوزه صورت گرفته که باز هم به آن خواهیم پرداخت. اما چه چیزی موجب چنین انتصابها یا عدم انتصاب در مجموعه ساتا شده است؟
به نظر می‌رسد دلیل این انتصابات عجیب، توصیه‌های سیاسی بیرونی به وزیر دفاع و بعضا کمیته انتصاباتی است که با حضور محفل کوچکی در این وزارتخانه شکل گرفته است. کمیته‌ای که پای ثابت تصمیمات و دارنده حق وتوی آن مشاور جوانی است که صلاحیت خودش برای مدیریت چنین مجموعه‌هایی از طرف متخصصین مورد تردید بود.
با این اوصاف بنظر می‌رسد انتصابات در هلدینگهای اقتصادی ساتا مدتی است از ریل خارج شده و با این مسیری که در پیش گرفته‌اند نباید انتظار خاصی از مدیران عامل هلدینگ‌ها از جمله مازیار حسینی یا اسماعیل قنبری داشت. زیرا همه انتصابات مهم در دفتر وزیر و با حضور مشاور جوان او رقم می خورد و البته بنظر نمی‌رسد این انتصابات، سرانجام خوبی برای سهامداران داشته باشد.