جنگ روسیه و ظهور دموکراسی مبتنی بر رادیکالیسم
بدون شک اشغال اوکراین توسط روسیه جنگی فرسایشی در برخواهد داشت و با الحاق بعضی از پدیده های بین المللی، سیاسی و مسائل مربوط به انرژی بسیاری از بحران های جانبی ایجاد شده متاثر از این جنگ خواهد بود و دنیای پس از اشغال اوکراین دنیای جدیدی می باشد . از سویی ظهور بیماری کرونا بحران های بزرگی را در حوزه سیاست و اقتصاد در سطح جهان به وجود آورد . پیش بینی این است که بعد از این جریانات، در اروپا و آمریکا شاهد بروز پوپولیسم و یک رادیکالیسم برآمده از دموکراسی خواهیم بود، این رادیکالیسم، دموکراسی را هم تضعیف کرده و شاهد حضور افرادی در حوزه روابط بین الملل و سیاست های جهانی خواهیم بود که هرآن احتمال بروز یک اتفاق نامیمون را ایجاد خواهند کرد . در بحران هایی که روسیه با کشورهایی همانند گرجستان و چچن ایجاد کرد جهان بین الملل به نحوی با این شرایط مدارا نمود اما در جنگ اوکراین این خطر و بیدارباش ایجاد شد که باید از این رویداد به راحتی نگذرند. حتی به اعتقاد کارشناسان مبنی بر اینکه در نبود پوتین نیز شرایط جنگی به خاطر عدم گسترش ناتو در اوکراین ایجاد می‌شد نیز نمی تواند توجیه خوبی باشد .از منظر دیگر آمریکا و چین به نوعی می خواستند روسیه را به دام بیندازند، چرا که تعارض منافعی مابین این کشورها حکمفرما بود اما رهبر چین از خود زیرکی نشان داده و خود را با تایوان مشغول نمود و این دل مشغولی چین با تایوان، همچنین پوتین در اوکراین، عربستان در یمن پروژه آمریکا را نیمه تمام گذاشت .
اگرچه رابطه اروپا با روسیه شرایط خوبی داشت و جنبه استراتژیک نیز پیدا می‌کرد ولی آمریکا مانع این موضوع شد و موفق هم شد و شرایط جنگی کنونی نیز به این روابط استراتژیک خدشه عمیقی وارد نموده است و فشاری که قبلتر علیه آمریکا در مقیاس جهانی آغاز شده بود، با درگیر شدن روسیه با اوکراین، خروج آمریکا از افغانستان و دخالت در روابط چین و تایوان به نوعی آمریکا را از زیر بار فشارهای سنگین افکار عمومی نجات داده است . البته در داخل آمریکا مشکلات اقتصادی و بعضی از مسائل دیگر مانع از آن شده است که قدر اقدام بایدن را بدانند و آن پوپولیسم رادیکالیسمی که معلول دخالت پوتین در اوکراین بود، در آمریکا مانع از آن شده است که ترفند بایدن را در روابط بین الملل متوجه بشوند، شاید یک دوره طول بکشد تا آمریکایی‌ها دستاوردهای دموکرات ها را متوجه شوند.
دموکراسی در واقع روشی است برای رسیدن به تعادل و نظم عمومی، اما پوپولیسم نوعی بیماری است که می تواند همه را آلوده کنند از نظام های مارکسیستی، لیبرالیسم و یا اسلامی، وقتی پوتین به اوکراین حمله میکند و بخشی از یک کشور اروپایی را به راحتی اشغال می کند، تمامی ایده های مبتنی بر رئالیسم را در عرصه بین الملل، اخلاق جهانی و صلح جهانی پایمال می کند، اعتماد شهروند به این فضای عمومی و به سران سیاسی و جامعه شناسی از دست میرود و ترس از آینده ای که روسای جمهوری مثل پوتین می توانند ایجاد بکنند باعث میشود در صندوق رای خود به دنبال شرایطی باشند که به نوعی رنگ و بوی مقابله با اشغال و جنگ و افراطی‌گری را بگیرد . لذا جدای از اینکه پوپولیسم و رادیکالیسم قابل دفاع نیست، اما شهروندان هستند که می توانند برای آینده خودشان و برای فضای ذهنی مبتنی بر آرامش و صلح خود تصمیم گیرنده باشند . زیست اروپایی منحصر در اقتصاد نیست، بخشی از آن سیاسی، تکنولوژی، آینده پژوهی، و سرگرمی می باشد و دنیای اروپایی دنیای متنوعی است . البته من اروپا را در وضعیت انرژی و زمستان سخت دچار درگیری جدی میبینم، مطمئناً با اعتراض ها و شورش‌هایی این اتحادیه مواجه خواهد شد .
روابط بین الملل ایران
بدون شک بی مبالاتی از سمت ما بود که نتوانستیم سیاست مناسبی را در تامین گاز و نفت اروپا ایجاد کنیم و دقیقا آن زمان که آمریکا و بعضی از متحدین اروپایی مسئله تحریم را مطرح کردند و فرصت یکساله دادند، این فرصت یک ساله در سیاست به نوعی یک روز است . ما رویکرد واقع گرایی را در روابط بین الملل در پیش نگرفتیم . شرایط غیر قابل انعطاف و دائمی آمریکا و بازی‌های سیاسی اروپا، عملا شرایطی ایجاد کرد که ایران همکاری خود با روسیه را افزایش داد . بنای سیاسی ما این نبود ولی آمریکایی‌ها به ما بد اخلاقی کردند و هزینه های زیادی را نیز بر ما تحمیل کردند و به نوعی از سر ناچاری به سمت روسیه رفتیم البته تعبیر این کلمه اینطور نیست که ارتباط با روسیه را با افتخار اعلام کنیم و متاسفانه بابت همسایگان هم سیاست خوبی را در پیش نگرفته ایم . هم اکنون با اعراب رابطه چندان خوشایندی نداریم و و حتی جمهوری آذربایجان که بخشی از مجموعه فرهنگی ایران بزرگ محسوب میشود نیز چنین شرایطی ایجاد شده است، طالبان و پاکستان هم به نوعی دیگر، اگرچه در سیاستهای کلان به نوعی در جهت برنامه های چشم انداز اقتصادی روابط خود را با کشورهای همسایه باید مناسب کنیم اما با توجه به اینکه اقتصاد جهانی بر مبنای هوش مصنوعی و دانش فنی پیش می رود کشورهای همسایه نمی توانند این دانش های فنی را برای ما تامین کنند .
فصل حکمرانی خوب در ایران
در قضایای اخیر سیاسی و امنیتی کشور باید بپذیریم که یک زخم کاری به شهروند ایرانی وارد شده است، هم اکنون فصل رویارویی مستقیم نیست، فصل حکمرانی خوب است و باید همه کسانی که شناسنامه ایرانی دارند، از مزایای نظام سیاسی در ایران بهره ببرند و نیازهای اولیه زندگی آنها را اعم از تحصیل، معیشت، رفاه و امنیت را به عنوان یک فرد دیندار باید تامین نماییم . لذا نباید سبک های متعدد مذهبی در کشور را به نوعی حذف و یا سرکوب نماییم، حذف هر گروهی برای حاکمیت هزینه خواهد داشت و این هزینه را شهروندان می پردازند و لازمه حکمرانی خوب آن است که انتخابات در آن آزاد باشد و همه گروه های سیاسی مذهبی نماینده ای در پارلمان داشته باشند و اگر اعتراضات در پارلمان بازگو شود راه حل ها بسیار آسان خواهد بود، ما همه راه ها را می بندیم و شهروندها را نیز عصبانی می کنیم .
متاسفانه بسیاری از سیاست های ما که در جامعه اجرایی شده اند در حالی که باید رفاه و امنیت خلق کنند خود نیز باعث بی امنیتی و عدم رفاه شده‌اند و حتی در جریان شل حجابی و گشت ارشاد شرایطی را برای رادیکالیسم کور ایجاد کردیم که باید بر اساس تدبیر پیش می‌رفتیم و کاری به کار مردم نداشتیم و اگر اینقدر لجبازی نمیشد این امر پوششی تبدیل به امر سیاسی نمی گردید .