قراردادهای جدید نفتی هند و پاکستان و مسئله دیپلماسی انرژی کشور !

طبق گزارش اخیر منابع بین المللی نفتی ، هند ماه گذشته رکورد خرید نفت از روسیه را شکست و  با خرید روزانه 1.2 میلیون بشکه  نفت در روز حجم خریدهای خود از این کشور را به میزان 33 برابر نسبت به سال گذشته رساند. 
عربستان و عراق تامین کنندگان عمده دیگر نفت هند بوده اند.  
هند طی ماه  گذشته نیز خرید نفت از عربستان با 886 هزار بشکه در روز ، با 7 درصد افزایش  و خرید نفت از عراق با 748 هزار بشکه در روز ،با 12 درصد  افزایش  داشته است.  
▪︎طی روزهای اخیر نیز وزیر انرژی روسیه  با سفر به پاکستان و ملاقات با وزیر نفت این کشور در مورد پیش نویس قرارداد فروش نفت به پاکستان به مراحل نهایی توافق رسانده اند ، و قرار است از ماه مارس  فروش نفت روسیه به پاکستان آغاز گردد. 
ارز مورد معامله نیز با توافق طرفین و به غیر از دلار و یورو خواهد بود.  
تاکنون پاکستان  نیاز نفتی خود راعمدتاً از عربستان و امارات تامین می کرد و این اولین توافق نفتی پاکستان با روسیه خواهد بود . 
توجه گردد به موقعیت جغرافیائی پاکستان و هم مرزی با ایران ولی خرید نفت از روسیه!
▪︎چین نیز حجم خریدهای نفتی خود از روسیه را به شدت افزایش داده است. 
 گفته شده است که تخفیفهای روسیه منجر به جذب مشتریان جدید زیادی برای نفت این کشور شده است. 
دیپلماسی نفتی روسیه طی سال جاری به شدت فعال و برای این کشور ثمربخش بوده است. 
☆ در همین  ایام که کشورهای صادرکننده نفت از ونزوئلا تا روسیه و حتی کویت تلاش زیادی برای توسعه بازارهای خود داشته اند ، در کشور ما هیچ  برنامه ریزی برای شرایط سخت شدن حلقه تحریمها ، حتی به صورت سفر و مذاکره نفتی با کشورهای مشتری بالقوه و بالفعل از  سوی مقامات وزارت نفت و امور خارجه بمنظور تضمین استمرار جریان فعلی فروش  نفت ایران و تنوع سازی در ترکیب بسیار شکننده مشتریان سنتی  و یافتن بازارهای جدید  و خصوصاً تضمین وصول ارز حاصل از فروش نفت مشاهده  نمی شود . 
فروش نفت یک طرف قضیه و وصول "ارز" حاصل از فروش نفت، طرف دوم و اساسی قضیه است که در مورد دوم تردیدهایی وجود دارد. 
آیا افزایش فروش نفت ایران طبق اعلام مسئولین،  با وصول ارزی همراه بوده است ؟
اگر درآمد ارزی دولت خوب است بطوری طبیعی  آثار آن باید در بازار ارز مشاهده شود.
رنگ رخسار خبر دهد از سر درون !
از دست دادن مشتریان در اروپا ، حتی کره جنوبی و ژاپن و... را می توان به نوعی توجیه کرد ولی مسئله از دست دادن بازارهای چین ، هند و پاکستان که فرض بر این است که رابطه سیاسی خوبی با ایران دارند را می بایست صرفاً معلول ضعف در مدیریت روابط خارجی و دیپلماسی انرژی کشور دانست  که ضرورت دارد سریعاً ترمیم و پویا گردد.