مجری فاز ۱۴ پارس‌جنوبی گفت: برداشت ۵۶ میلیون متر مکعب گاز غنی و تولید ۵۰ میلیون متر مکعب گاز شیرین در روز به معنی تکمیل حداکثری یک پروژه است و این اتفاق در طرح توسعه فاز ۱۴ رخ داده است.
به گزارش اوپکس به نقل از انرژی امروز،محمدمهدی توسلی‌پور در گفت‌وگو با ایلنا، درباره وضعیت تکمیل پروژه فاز ۱۴ پارس‌جنوبی اظهار داشت: در مقطع فعلی سه ردیف پالایشگاه کاملا راه‌اندازی شده یعنی کار ظرفیت پالایشی ۴۲ میلیون متر مکعب در روز گاز غنی بصورت کامل تمام شده و در مدار تولید قرار داشته و بهره‌بردار نیز عملیات تعمیر، نگهداری و بهره‌برداری را انجام می‌دهد. ما فازهای مشابهی در سال‌های گذشته داشتیم که نسبت به وضعیت فعلی این پالایشگاه عقب‌تر بودند اما افتتاح شدند، عمده فازهای قبلی که افتتاح شدند معمولا در پیشرفت ۹۲ درصد بودند، درحالیکه این پالایشگاه بیش از ۹۳ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
صادقانه اعلام کردیم ۳ ردیف پالایشگاه در مدار تولید است
وی افزود: آنچه درباره این پالایشگاه باید گفت این است که ما از ابتدای امر به صراحت و صادقانه اعلام کردیم که ۳ ردیف از ۴ ردیف را در مدار تولید داریم، از سال ۱۴۰۰ واحدهای تاسیسات جانبی و یا یوتیلیتی کاملا وارد مدار تولید شده و اکنون بیش از ۱۴ماه است که همه این واحدها در مدار تولید قرار دارند، واحدهایی مثل دانه‌بندی گوگرد (واحد ۱۰۸) و یا واحد ذخیره‌سازی گاز مایع نیز در مراحل پیش‌راه‌اندازی هستند.
دریافت ۵۶ میلیون متر مکعب گاز از ۴ سکوی فاز ۱۴
مجری فاز ۱۴ پارس‌جنوبی تاکید کرد: هیچ‌یک از موارد مربوط به واحد استحصال گوگرد و ذخیره‌سازی گاز مایع؛ مانع تزریق گازشیرین به خط لوله سراسری نبوده است، اکنون ۳ ردیف کاملا راه‌اندازی شده است، ضمن اینکه دریافت ۵۶ میلیون متر مکعب گاز غنی در روز از ۴ سکوی فاز ۱۴ را به طور کامل داریم و عملا مابه‌التفاوت بین ۵۶ میلیون و ۴۲ میلیونی که مربوط به یک ترین باقیمانده است، نیز از ظرفیت پالایشی فاز ۱۲ استفاده می‌شود.
تولید ۵۰ میلیون متر مکعب گاز در روز؛ یعنی تکمیل حداکثری پروژه
به گفته وی؛ برداشت ۵۶ میلیون متر مکعب گاز غنی و تولید ۵۰ میلیون متر مکعب گاز شیرین در روز به معنی تکمیل حداکثری یک پروژه است و این اتفاق در طرح توسعه فاز ۱۴ رخ داده است.
چه محصولاتی در پالایشگاه ۱۴ تولید می‌شود؟
توسلی‌پور با بیان اینکه ما سال گذشته هم با تولید خودمان به شبکه کمک کردیم، به محصولات تولیدی در پالایشگاه فاز ۱۴اشاره و تصریح کرد: از این پالایشگاه ۵۰ میلیون متر مکعب گازشیرین به خط لوله سراسری تزریق می‌شود، سالانه یک میلیون تن گاز اتان برای خوراک پتروشیمی‌ها و یک میلیون تن در سال گازمایع ال‌پی‌جی برای صادرات ارسال خواهد شد، دیگر محصولات پالایشگاه تولید روزانه ۴۰۰ تن گوگرد و ۷۵ هزار بشکه میعانات گازی است که از این میزان بخشی به پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس برای تولید بنزین و مابقی ازطریق گوی شناور صادرات خواهیم داشت.
نه سازنده خارجی به ایران آمد و نه سوپروایزر
وی درخصوص لایسنسور و سازندگان خارجی در این پروژه پالایشگاهی توضیح داد: در همه پروژه‌ها چند موضوع مهم است یکی موضوع لایسنس پکیج‌های فرایندی است که در پالایشگاه استفاده می‌شود، اما متاسفانه علیرغم اینکه قرارداد خیلی از لایسنسورها منعقد شده بود و موظف بودند لایسنس را به ما ارائه دهند به بهانه‌های مختلف باتوجه به کوران تحریم‌های بین‌المللی اجتناب کردند، در ارتباط با تجهیزات وارداتی این پالایشگاه که سهم ۳۰ درصدی داشتند، سازندگان آنها باید نمایندگان و سوپروایزرها را زمان نصب، پیش‌راه‌اندازی و راه‌اندازی اعزام می‌کردند، اما حتی یک سوپروایزر هم برای پروژه ما اعزام نشد، ما تجهیزاتی داشتیم که حتی یک نقشه مونتاژ از آنها موجود نبود و با کمک شرکت‌های دانش‌بنیان و متخصصان داخلی خودمان مانند یک پازل کنار هم چیدیم و اکنون در مدار تولید قرار دارد که البته بخشی از تاخیر پالایشگاه فاز ۱۴ نیز نتیجه بدعهدی همین شرکت‌های خارجی بود که به بهانه تحریم و یا کرونا نمایندگان خود را اعزام نمی‌کردند، اما ما معطل نماندیم بعد ازاینکه اولین واحد شیرین‌سازی وارد مدار تولید شد تجربه دانشی ارزشمندی کسب کردیم و با سرعت زیادی برای دو ردیف باقیمانده عملیات پیش‌راه‌اندازی و راه‌اندازی را انجام دادیم، خوشبختانه به خوبی توانستیم تهدیدهای ناشی از تحریم را به فرصت تبدیل کنیم، بنابراین اگر بناست پروژه آتی هم داشته باشیم قطعا در زمینه راه‌اندازی خودکفا شده‌ایم و نیازی به شرکت‌های خارجی نخواهیم داشت. بعبارت دیگر از صفر تا صد همه مراحل نصب، پیش‌راه‌اندازی و راه‌اندازی این پالایشگاه چه بخشی از تجهیز که سازندگان داخلی ساخته بودند و چه آن بخش که سازندگان خارجی تامین کرده بودند، توسط متخصصان داخلی انجام شد.
دوراهی سخت
مجری فاز ۱۴ پارس‌جنوبی ادامه داد: عمده لایسنسورها اروپایی بودند و متاسفانه هیچکدام حاضر نشدند لایسنس را به ما ارائه دهند، بنابراین ما دو راه بیشتر نداشتیم یا باید معطل می‌ماندیم تا شرکت‌های خارجی متقاعد به حضور و نظارت شده و خروجی را تایید و گواهی را در اختیار ما قرار می‌دادند یا باید مسیر را با همه مخاطرات ادامه می‌دادیم که قطعا ما نمی‌توانستیم وقت صرف کنیم پس با اتکا به شرکت‌ها و متخصصین داخلی توانستیم از این بخش سربلند بیرون بیاییم.
اولین‌های بزرگ و خوبی داشتیم
وی تاکید کرد: مهمترین شاخص پروژه اعتماد و استفاده حداکثری از سازندگان داخلی بوده است و این باعث شد ما اولین‌های بزرگ و خوبی داشتیم، برای اولین بار برای شیرآلات کنترلی مسیر گاز ترش به شرکت دانش‌بنیان داخلی اعتماد کردیم که از اسفند سال گذشته در مدار تولید قرار دارد، صفر تا صد سیستم کنترل که مغز متفکر پالایشگاه است از نوشتن لاجیک تا تامین کارت‌های کنترلی هم در بحث سیستم‌های ایمنی و آتش‌نشانی توسط شرکت دانش‌بنیان انجام شد در حالی که همین تجهیزات قبلا از شرکت‌های اروپایی و یا ژاپنی تامین می‌شد، تمام پمپ‌های پالایشگاه سازنده داخلی داشتند، ما برای ۳۰ درصدی هم که در باب تامین قطعات یدکی ساخت داخل نشده؛ شرکت‌های دانش‌بنیان را درگیر کرده و در حال انعقاد قرارداد هستیم که قطعات را برای مهندسی معکوس اندازه‌گیری کنند تا در آینده کالاهایی را که ساخت داخل نیستند با مهندسی معکوس بومی کنیم.
۵.۲ میلیارد دلار هزینه کردیم
توسلی‌پور در ادامه با اشاره به منابع اعتباری پروژه بیان داشت: بخشی از منابع در اختیار پروژه از صندوق توسعه ملی و بخشی نیز از منابع داخلی شرکت ملی نفت تامین شد، در بخش پالایشگاه خشکی ۲.۵ میلیار دلار ارزش قراردادی در بخش مهندسی، تامین متریال و عملیات اجرایی بود، در کل باضافه بخش فراساحل شامل فعالیت‌های بخش حفاری، ساخت سکوی دریایی، خطوط انتقال گاز ترش به خشکی، ۵.۲ میلیارد دلار ارزش قراردادی این طرح بوده است.
برای جبران کسری گاز کشور
وی گفت: یکی از رسالت‌های اصلی پالایشگاه‌های کشور تامین گاز و خوراک مورد نیاز صنایع و مصارف خانگی است، ما با اولویت قرار دادن بخش فراساحل و تکمیل ۳ ردیف شیرین‌سازی پالایشگاه و استفاده از ظرفیت‌های پالایشی پالایشگاه‌های مجاور توانستیم کمک شایانی در تامین گاز مورد نیاز کشور داشته باشیم.