طی چند هفته گذشته گزارش‌هایی به صورت روزانه مبنی بر آتش‌گرفتن ناگهانی خودروها در شهر ماراکایبوی ونزوئلا منتشر شده است. همچنین ویدئوهای بسیاری از اتومبیل‌های غرقه در آتش در این پایتخت پیشین نفت ونزوئلا در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده. مقصر اما به باور بسیاری «بنزین‌های وارداتی بی‌کیفیت» ایران است.
به گزارش «انرژی امروز» از یورو نیوز، خوزه فاریا، راننده تاکسی ونزوئلایی با صورت سوخته و بازوان باندپیچی شده بر تخت خانه‌اش افتاده است. خودروی او یکی از ده‌ها اتومبیلی بود که در ماراکایبوی ونزوئلا به ناگاه آتش گرفت و سوخت. این راننده ۴۲ ساله می‌گوید: «همه‌چیز خیلی سریع اتفاق افتاد. مردم ترسیده بودند. حتی با وجود این‌که بسیار سعی می‌کردند به ما کمک کنند، هیچ کپسول آتش‌نشانی، ماسه و آبی وجود نداشت. و بله، آتش به نقطه‌ای غیرقابل مهار رسید.»
از خودروها تنها لاشه‌هایی سوخته در پارکینگ شرکت تاکسیرانی که فاریا در آنجا مشغول بود، باقی مانده است. او می‌گوید که در زمان حادثه با لیدی، همسرش در صف بنزین بود که ناگهان صدایی از صندلی عقب خودرویش شنید. به محض این که به عقب برگشت تا منبع صدا را جستجوی کند، انفجاری رخ داد. خوزه فاریا می‌افزاید: «اگرچه منبع درآمدمان را از دست دادیم اما خدا را شکر زنده‌ایم.»
لیدی، همسرش کمتر دچار سوختگی شده است و از او مراقبت می‌کند. از تاکسی فاریا تنها لاشه‌ای سوخته به جا مانده است.
اداره آتش‌نشانی می‌گوید که روزانه بیش از چهار تماس مبنی بر آتش‌سوزی خودروها دریافت می‌کند. اورژانس ماراکایبو نیز از دریافت تعداد تماس مشابهی به صورت روزانه خبر داده است.
مشکلات پالایشگاهی
اگرچه پترولیوس، شرکت نفت دولتی ونزوئلا منکر هرگونه ارتباطی میان این آتش‌سوزی‌ها با کیفیت پایین بنزین می‌شود، اما هوگو هرناندز رافالی، مدیرعامل اسبق این شرکت از «بروز مشکلات پالایشگاهی» در مجموعه پالایشگاهی پاراگوانا خبر داد.
با این حال دولت ونزوئلا مدعی است در این مجموعه که مرکز اصلی فرآیند تبدیل نفت خام به بنزین و پخش فرآورده‌های پالایشگاهی در ایالت سولیا است همه‌چیز طبق روال و خوب است.
با این که مجموعه پاراگوانا یکی از بزرگترین پالایشگاه‌های ونزوئلا است اما سولیا یکی از ایالت‌هایی است که طی سال‌های گذشته با توجه به حمایت دولت از کاراکاس، پایتخت این کشور بیش‌از همه از کمبود سوخت آسیب دیده است. این مشکل با گسترش قاچاق سوخت به کلمبیا افزایش یافت.
یارانه‌هایی وضع شده دولتی بر سوخت، بنزین را در ونزوئلا تقریبا رایگان کرده بود. در حدی که در سال ۲۰۱۹ قیمت هر دانه تخم‌مرغ در سوپرمارکت‌ها برابر بهای ۹۰ میلیون لیتر بنزین بود. این قیمت ناچیز باعث شده بود تا قاچاق سوخت به کلمبیا شغلی اگرچه خطرناک اما بسیار سودآور باشد. این یارانه‌های سخاوتمندانه کاراکاس، سه سال پیش قطع شد.
رافالی همچنین افزود که ضعف در سیستم توزیع سوخت در داخل کشور، واردات «سوخت بی‌کیفیت» از ایران را ناگزیر کرد. کارشناسان معتقدند غلظت بالای گوگرد در سوخت‌های وارداتی از ایران می‌تواند سبب آسیب به پمپ‌های بنزین اتومبیل‌ها و در نهایت آتش‌سوزی شود.
داستان واردات سوخت از ایران چیست؟
با فروپاشی صنعت پالایش نفت ونزوئلا در سال ۲۰۱۹ و اعمال تحریم‌های آمریکا بر کاراکاس که مانع واردات سوخت به ونزوئلا می‌شد، این کشور با کمبود شدید بنزین مواجه شد.
گزارش‌های ویدیویی از صف‌های طویل بنزین هر روز در بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی منتشر می‌شد و مردم در اقصی نقاط کشور مستاصل و خسته گاهی بیش از ۲۴ ساعت را صرف یکبار پر کردن باک خودرویشان در این صف‌ها می‌کردند.
از آن زمان به بعد بارها خبرهایی مبنی بر صادرات سوخت از ایران به ونزوئلا منتشر شده است. در ماه مه سال ۲۰۲۰ ایران پنج نفتکش را با پرچم خود به ونزوئلا فرستاد. بر اساس تخمین‌ها تهران به وسیله این پنج نفتکش در مجموع ۱.۵۳ میلیون بشکه بنزین ونزوئلا صادر کرده است.
در ماه ژوئن همان سال ایران نفتکش دیگری با عنوان گلشن با بار تخمینی ۱۹۰ هزار تا ۳۴۵ هزار بشکه بنزین را به ونزوئلا فرستاد. همه این نفت‌کش‌ها در پالایشگاهی اطراف بندرعباس بارگیری شده بودند و با توجه به تهدیدهای نیروی دریایی آمریکا توسط ناوهای ونزوئلایی اسکورت می‌شدند.
بر اساس گزارش‌های «تنکر ترکر» این صادرات به صورت مداوم به ونزوئلا ادامه داشته است. در یک مورد این وبسایت از وصول ۴۴ میلیون لیتر بنزین به پالایشگاه ال پالیتوی ونزوئلا در ۲۰ فوریه ۲۰۲۱ خبر داد.
با توجه به این که نفتکش‌های ایرانی معمولا سیستم ردیاب دریایی خود را خاموش می‌کنند و همچنین پرچم خود را تغییر می‌دهند ردیابی آن‌ها بسیار مشکل است. اما گزارش‌ها از ارسال پیوسته بنزین از ایران به ونزوئلا حکایت دارد.