یک کارشناس حوزه انرژی گفت: اگر نگاه بلندمدت داشته باشیم، بحث آذربایجان در ترکیه تاثیرگذار است اما آنچه اکنون‌بازار ما را در ترکیه تهدید می‌کند حذف روسیه از بازار اروپا است.
به گزارش اوپکس به نقل از ایلنا، شرکت ملی نفت ابوظبی اعلام کرد که ۳۰ درصد از سهم میدان گازی آبشرون در آب‌های جمهوری آذربایجان را خریداری می‌کند.شرکت توتال فرانسه فاز اول این میدان بزرگ گازی را ماه گذشته میلادی راه‌اندازی کرد و سهمی ۵۰ درصدی در این پروژه دارد.شرکت توتال اعلام کرده که همراه با شرکت ملی نفت جمهوری آذربایجان، سوکار، هر کدام ۱۵ درصد از سهم خود در پروژه میدان آبشرون را به شرکت اماراتی واگذار خواهند کرد. این میدان در فاز اول که ماه گذشته راه‌اندازی شد، سالانه دو میلیارد متر مکعب و در فاز دوم پنج میلیارد متر مکعب تولید گاز خواهد داشت و یکی از منابع جدید صادرات گاز به اروپا به حساب می‌آید. جمهوری آذربایجان نپارسال از فاز دوم میدان «شاه‌دنیز» بزرگترین میدان گازی دریای خزر، ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز به اتحادیه اروپا صادر کرد و طبق تفاهمنامه امضا شده میان دولت باکو و کمیسیون اروپایی در خرداد پارسال، این رقم تا سال ۲۰۲۶ حداقل دو برابر خواهد شد.
مهران امیرمعینی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره سرمایه گذاری امارات در میادین گازی جمهوری آذربایجان و تاثیر آن بر برنامه‌های توسعه‌ای و صادراتی گاز ایران اظهار داشت: ابتدا اینکه ما در خزر تنها کار اکتشافی انجام دادیم و به سرانجام نرسیده و هیچ کار تولیدی تاکنون انجام نداده ایم، بنابراین فعالیت‌های کشورهای همسایه در این حوزه تاثیر مستقیم چندانی بر ایران ندارد فقط بعنوان یک رقیب می‌توانیم به این کشورها نگاه کنیم که سرمایه گذاری و سهمی از بازار بیشتری را کسب می‌کند.
وی افزود: امارات در حال حاضر بیشتر در زمینه ال ان جی فعال است و وقتی در آذربایجان سرمایه گذاری کند و به نوعی می‌تواند در بازار اروپا هم نقش آفرینی کند، در واقع گاز تولیدی را در قالب ال ان جی به اروپا روانه کند.
این کارشناس ارشد حوزه گاز گفت: البته ما در حوزه شاه‌دنیز ۱۰ درصد سهم داریم و می‌توان بعنوان یک فعالیت‌برون مرزی برای شرکت ملی نفت ایران هم متصور بود یعنی در پروژه‌های نفتی و گازی دیگر کشورها به منظور کسب اعتبار در قالب یک شرکت توسعه دهنده بین المللی باید ورود کند. هرچند ما در میادین نفتی و گازی خودمان نیاز به سرمایه گذاری داریم اما این موضوع ورود به پروژه‌های نفتی و گازی سایر کشورها را نفی نمی‌کند.
وی بیان داشت: در هر حال آذربایجان در حال تبدیل شدن به رقیبی است که در صدد ورود بازارهایی بوده که می‌توانست متعلق به ایران باشد.
امیرمعینی تاکید کرد: در هر حال واقعیت این است که ما بتدریج در حال از دست دادن بازارهای گازی هستیم، هر قدر کشورهای همسایه بخش گاز خود را توسعه دهند می‌توانند بازارهای آتی ما را در دست بگیرند.
وی خاطرنشان کرد: علاوه بر این اکنون کشوری مثل عراق نیز در صدد توسعه میادین گازی خود است و به این ترتیب نیازهای وارداتی کاهش و واردات از ایران را محدود می‌کند.
این کارشناس حوزه انرژی با اشاره به بازار ترکیه و تاثیر گاز آذربایجان بر صادرات ایران به این کشور گفت: باتوجه به اینکه روسیه کم کم در حال از دست دادن بازارهای اروپایی خود است، و با توجه به خط لوله‌هایی که احداث کرده براحتی می‌تواند جایگزین ایران شود و نیازی به ورود آذربایجان هم حتی ندارد.
وی افزود: اگر نگاه بلندمدت داشته باشیم، بحث آذربایجان در ترکیه تاثیرگذار است اما آنچه اکنون بازار ما را در ترکیه تهدید می‌کند حذف روسیه از بازار اروپا است.
امیرمعینی اظهار داشت: باتوجه به حضور روسیه در این بازار ترکیه و همچنین چشم انداز ورود گاز آذربایجان؛ چانه‌زنی و قدرت مانور ترکیه را برای اعمال تخفیف در دریافت گاز از ایران بالا می‌برد.
وی معتقد است: در هر حال باید گفت آذربایجان بیشتر بازار اروپا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و بازار هدف ما اروپا نیست، اکنون‌بیشترین‌فشاری که بر بازارهای ما وارد می‌شود از جانب روسیه است، به طوری که با محدود شدن این کشور در بازار اروپا در حقیقت بدنبال بازارهای جدید است. بنابراین کار روسیه بیشتر به سمت آسیا میل خواهد کرد و تا حدی این تعهد را از جانب آذربایجان به اروپا شاهدیم که بخشی از نیاز این اتحادیه را تامین کند.
امیرمعینی گفت: به هرحال باتوجه به برنامه‌های توسعه ای کشورها در بخش گاز و تقاضای داخلی نیز به اندازه ابران ایجاد نشده، فرصت‌های صادراتی بیشتری خواهند داشت. اگر ما بنا داریم بازار گازی داشته باشیم، ابتدا باید منطقه‌ای برنامه ریزی کنيم و اولویت اول‌مان باشد ضمن اینکه می‌توانیم به بازارهای دوردست هم فکر کنیم به شرطی که مشکلات سیاسی حل شود.