دبیر کل فدراسیون صنعت نفت افزود: اکنون ضریب برداشت ما از میادین نفتی کمتر از ۲۰ درصد است و درواقع هر یک درصد که ضریب برداشت از میادیبن نفتی افزایش پیدا کند تقریبا یک میلیارد بشکه اضافه برداشت خواهیم داشت. بنابراین در صورت عدم تزریق گاز رقم خسارت قابل پیش‌بینی نیست.
به گزارش اوپکس به نقل از نفت ما،دبیر کل فدراسیون صنعت نفت گفت: اکنون ضریب برداشت ما از میادین نفتی کمتر از ۲۰ درصد است و درواقع هر یک درصد که ضریب برداشت از میادیبن نفتی افزایش پیدا کند تقریبا یک میلیارد بشکه اضافه برداشت خواهیم داشت. بنابراین در صورت عدم تزریق گاز رقم خسارت قابل پیش‌بینی نیست.
عرفان افاضلی درباره آسیب نفتی ناشی از کمبود گاز در کشور اظهار داشت: ما به دو منظور تزریق گاز انجام می‌دهیم؛ یا در کف گازی بالای مخزن و جهت فشارافزایی انجام می‌شود که بتوانیم برداشت نفت را حفظ و افزایش دهیم و یا مستقیم در خود لایه نفتی تزریق می‌کنیم که به منظور فرایندهای ازدیاد برداشت انجام می‌شود و همراه با برخی مواد و متریال به صورت فوم درمی‌آید، در هر حال اگر نتوانیم گاز به میادین نفتی تزریق کنیم خسارت بزرگی را در پی خواهد داشت.
وی افزود: اکنون ضریب برداشت ما از میادین نفتی کمتر از ۲۰ درصد است و درواقع هر یک درصد که ضریب برداشت از میادیبن نفتی افزایش پیدا کند تقریبا یک میلیارد بشکه اضافه برداشت خواهیم داشت. بنابراین در صورت عدم تزریق گاز رقم خسارت قابل پیش‌بینی نیست.
دبیر کل فدراسیون صنعت نفت درباره دلیل عدم اجرایی شدن پروژه‌های ازدیاد برداشت تاکید کرد: ابتدا اینکه ما تکنولوژی لازم برای ازدیاد برداشت را نداریم و دوم اینکه سرمایه نداریم که این موضوع مهم‌تر است، اکنون دانشگاه‌ها تحقیقات خوبی انجام داده و به تکنولوژی‌هایی در این زمینه رسیده و پیشنهادات خود را در طرح توسعه میدان ارائه داده‌اند، اما سرمایه‌گذاری نداریم و بخش عمده گاز تولیدی نیز در بخش خانگی هدر می‌رود زیرا بهینه‌سازی مصرف نداریم.
وی گفت: اکنون میادینی مثل پارس شمالی این قابلیت را دارند که گاز از آنها برداشت و تزریق شود اما سرمایه‌گذاری لازم برای این منظور وجود ندارد در صورتی که با ۴ میلیارد دلار می‌توان پارس شمالی را وارد مدار و گاز را برداشت و تزریق کرد، اما این عدد سرمایه‌گذاری وجود ندارد و این در حالی است که اگر تزریق گاز و فشا افزایی را در چند سال آینده نداشته باشیم روزانه تقریبا ۲۰ تا ۲۵ میلیون متر مکعب در سال افت تولید گاز را خواهیم داشت.
افاضلی درباره رقم مورد نیاز گاز برای تزریق به میادین نفتی بیان داشت: نیاز به تزریق گاز در هر میدان متفاوت است ولی همین میزانی گازی که اکنون که ناترازی داریم یعنی حدود ۲۵۰ میلیون متر مکعب را به میادین نفتی و گازی برای حفظ فشار و نگهداشت تولید تزریق کنیم مشکل ازدیاد برداشت را حل می‌کنیم.
وی در رابطه با راهکارهای مدیریت مصرف گاز گفت: واقعیت اینکه ما می‌توانیم اروپا را در داستان عملیات نظامی روسیه و اوکراین بنچ‌مارک کنیم، کشورهای اروپایی مشکل قطعی گاز دارند هرچند به صورت ال‌ان‌جی از قطر و امریکا واردات دارند، اما به جای اینکه گاز را به طور کامل از دیگر نقاط دنیا تامین کنند، روی بحث مصرف کار کرده‌اند، امروز نهایت راهکار ما برای رفع ناترازی نیز کنترل مصرف خصوصا در بخش خانگی است، ما به یک منبع بی‌پایان دسترسی داریم و قدر آن را نمی‌دانیم و زمانی که سرد می‌شود به جای اینکه از راهکارهای بهینه‌سازی استفاده کنیم پیچ گاز را بالا می‌بریم که منزل‌مان گرم‌تر شود.
دبیر کل فدراسیون صنعت نفت عنوان کرد: طبق آمار شرکت گاز سالانه ۲ تا ۳ درصد به مصرف‌کنندگان گاز اضافه شده و مصرف نیز ۵ تا ۶ درصد بیشتر می‌شود، بنابراین راهکار نهایی از نظر کلان و حاکمیتی بهینه‌سازی مصرف است، البته اقداماتی است که باید برای مخازن انجام شود غیر قابل انکار است چراکه کمک می‌کند سهم‌مان را در بازار جهانی و تولید حفظ کنیم و ضریب برداشت از میادین را افزایش دهیم.
وی در ادامه گفت: اکنون از پارس‌جنوبی ۶۰۰ میلیون متر مکعب در روز تولید و برداشت داریم اما از چند سال آینده DECLINE قطعی است، حال آنکه برای فشارافزایی در میادین و نفتی و گازی به ۸۰ میلیارد دلار سرمایه نیاز داریم که این سرمایه منوط به تعامل با خارج از ایران است.
افاضلی در ادامه به پژوهش‌های انجام شده در حوزه مصرف انرژی اشاره و اظهار داشت: طبق پژوهش‌های انجام شده کشورهایی که یارانه انرژی پرداخت می‌کنند با بحران انرژی مواجه می‌شوند. در صورتی که اگر گاز را صادر کنیم نرخ آن ۲۵ سنت و با قیمت ۱۳ سنت در اختیار پتروشیمی‌ها قرار می‌دهیم اما رقم بخش خانگی بسیار کمتر است و این نشان می‌دهد که ما قدر آن را نمی‌دانیم، گاز از عملیات اکتشاف، بهره‌برداری، انتقال و توزریع هر متر مکعب ۱۳ سنت به کشور تحمیل می‌کند. بنابراین فارغ از اینکه از دیدگاه فنی و مهندسی باید به میادین گازی و نفتی چه کف گازی و چه لایه نفتی تزریق داشته باشیم و این به نفع کشور است؛ برای حفظ جایگاه تولید در عرصه جهانی باید به سمت بهینه‌سازی مصرف انرژی برویم، چون در نهایت این منابع تجدیدناپذیرند و یک روز به پایان می‌رسند.