نمایندگان شرکت‌های نفتی بر دو شرط اساسی در این زمینه تأکید کردند: اول اینکه، میان ایران و انگلیس بر سر غرامت توافق به وجود آید و دوم آنکه، خرید نفت از ایران در اصل ۵۰ - ۵۰ خدشه وارد نکند.
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،در ماه‌های پایانی سال 1952 میلادی که آیزنهاور، رئیس‌جمهور جدید آمریکا خود را برای استقرار در کاخ‌سفید آماده می‌کرد، این نگرش جدید نسبت به موضوع نفت ایران در کاخ سفید پدید آمده بود که دولت آمریکا نباید وارد ماجرای تحریم نفت ایران شود، بلکه تصمیم‌گیری برای خرید یا تحریم نفت این کشور از ابتدا باید برعهده شرکت‌های نفتی گذارده می‌شد.
به همین منظور، نمایندگان دولت آمریکا در 13 و 18 آذر 1331 (4 و 9 دسامبر 1952)، در جلسه با نمایندگان پنج شرکت بزرگ نفتی ضمن مطرح کردن این طرح، اعلام کردند که ممکن است دولت از اعمال قوانین ضد تراست درباره ایران خودداری کند تا شرکت‌ها در ارتباط با معامله نفتی با این کشور آزادی عمل بیشتری داشته باشند.
اما این طرح در زمانی ارائه شد که نفت به اندازه کافی در بازار موجود بود.
بنابر این، نمایندگان شرکت‌های نفتی بر دو شرط اساسی در این زمینه تأکید کردند: اول اینکه، میان ایران و انگلیس بر سر غرامت توافق به وجود آید و دوم آنکه، خرید نفت از ایران در اصل 50 - 50 خدشه وارد نکند.