افزایش محسوس حد تنش در دریای سرخ موجب شده است تغییری جدی در حمل‌ونقل نفت‌خام و فرآورده‌ها در جهان ایجاد شود تا جایی که بریتیش پترولیوم تصمیم گرفته است که حمل‌ونقل نفت از طریق دریای سرخ را متوقف کند؛ تصمیمی که ممکن است سایر شرکت‌های نفتی و کشتیرانی را ترغیب کند تا اقدامات مشابهی را انجام دهند.
این وضعیت از یکسو موجب شده است هزینه‌های حمل‌ونقل افزایش یابد و سیگنال مشخصی به بهای جهانی نفت باشد. با توجه به جایگاه تنگه باب‌المندب و دریای سرخ در تجارت جهانی، وضعیت فعلی موجب خواهد شد ریسک تجاری از مسیر حمل‌ونقل دریایی در غرب آسیا افزایش یابد که در نهایت افزایش فشارها برای اتمام جنگ غزه در کنار اقدامات تقابلی سایر کشورها را به همراه خواهد داشت. گفته می‌شود تغییر جهت جریان انرژی از دریای سرخ را می‌توان با تغییر مسیر کشتی‌ها مدیریت کرد؛ اگرچه یک بحران طولانی‌مدت می‌تواند منجر به افزایش قیمت‌های نفت‌خام شود. افزایش هزینه‌های بیمه و حمل‌ونقل، اگرچه فاز اول تاثیرگذاری تنش در دریای سرخ است، ولی استمرار آن چهره جدیدی از معادلات و مناقشات را نمایان خواهد کرد که می‌تواند تبعات خاص خود را بر اقتصاد جهانی با محوریت انرژی بر جای گذارد. امنیت انرژی تنها شامل حمل‌ونقل نفت‌خام و فرآورده‌های نفتی نیست، بلکه حمل‌ونقل گاز مایع را نیز باید در معادلات مورد محاسبه قرار داد.