تحریمها و جدا افتادگی ایران از جامعه بینالمللی نه تنها باعث محرومیت از ظرفیتها و فرصتهای تجاری، تامین مالی و سرمایهگذاری بینالمللی میشود بلکه موجبات دورافتادگی از ایدهها، روندها و گفتمانهای بینالمللی حوزههای تخصصی از جمله تامین مالی و سرمایهگذاری را نیز فراهم میآورد.
تحریمها و جدا افتادگی ایران از جامعه بینالمللی نه تنها باعث محرومیت از ظرفیتها و فرصتهای تجاری، تامین مالی و سرمایهگذاری بینالمللی میشود بلکه موجبات دورافتادگی از ایدهها، روندها و گفتمانهای بینالمللی حوزههای تخصصی از جمله تامین مالی و سرمایهگذاری را نیز فراهم میآورد. سرعت تغییر و تحولات در جهان به گونهای است که این جداافتادگی به صورت نمایی تشدید شده و حتی در صورت رفع تحریم نیز برقراری دیالوگ و گفتمان با تاخیر و مشکل مواجه خواهد شد و چه بسا به ناتوانی در بهرهگیری از فرصتها در زمان گشوده شدن پنجرههای فرصت منجر شود. رفع تحریمهای بینالمللی، میتواند بستری را فراهم کند که بخش خصوصی کشور با به فعل رساندن توانمندی و ظرفیتهای کشور در کنار بهرهگیری از سرمایه، دانش و فناوری جهانی، در جهت توسعه اقتصادی، کاهش فقر و بهبود رفاه ایرانیان ایفای نقش کند. بهرغم آنکه رفع تحریمها همواره از مطالبات اصلی بخش خصوصی کشور بوده است، اما نهادها و سازمانهای موثر بخش خصوصی از جمله اتاق تهران از ایجاد ارتباطات بینالمللی و بهرهگیری از ظرفیت رویدادهای بینالمللی غفلت نکردهاند.
آنها میکوشند در شرایط سختی که هر روز عرصه را بر فعالان اقتصادی تنگتر میکند، روزنههایی برای اتصال و گفتوگو، دیده شدن و افزایش آگاهی جهانی از بخش خصوصی کشور گشوده و استفاده از تجربه و دانش متخصصان بینالمللی، تبادل دانش و آگاهی از آخرین روندهای جهانی را پیگیری میکنند. فدراسیون بورسهای اروپایی-آسیایی (FEAS) یک سازمان منطقهای است که با هدف تقویت همکاری و تبادل دانش بین بازارهای سهام اروپایی و آسیایی در سال 1995 در استانبول با 12 عضو موسس تأسیس شده است. هدف اولیه آن شناسایی و معرفی بازارهای بورس محلی در کشورهای اوراسیا بوده و علاوه بر بازارهای بورس، شرکتهای سپردهگذاری و موسسات تسویه و پایاپای میتوانند به عنوان اعضای وابسته به عضویت این فدراسیون درآیند. فیاس بعد از فدراسیون جهانی بورسها (WFE) به عنوان بزرگترین فدراسیون در زمینه اوراق بهادار به شمار میآید. در حال حاضر 46 عضو در این فدراسیون وجود دارد که شامل 21 عضو کامل، 11 وابسته، 9 ناظر و 5 شریک از 30 کشور جهان است. انزوای بینالمللی و برکناری از تعاملات بینالمللی در میانمدت و بلندمدت میتواند موجب از دست رفتن زبان مشترک و ادبیات گفتوگو با همتایان بینالمللی شود. همکاری اقتصادی اعم از تجارت و سرمایهگذاری همانند هر کنش انسانی دیگر بر بستر تعامل و ارتباط شکل گرفته و توسعه مییابد. بنابراین در این شرایط و دوران سختی که کشور میگذراند باید حداکثر تلاش را به کار بست تا این ادبیات از دست نرود؛ چرا که ایجاد آن زمان زیادی خواهد برد و نبود آن در شرایط رفع تحریم، موجب کندی در بهرهگیری از فرصتها و چه بسا از دست دادن آن میشود.