تامین انرژی، فراسوی مرزها

به گزارش آسوشیتد‌‌‌‌‌‌پرس، اوله‌‌‌‌‌‌ساویتسکی بنیان‌گذار شرکت غیرانتفاعی Razom We Stand که در جهت وضع تحریم‌های سخت‌تر بر سوخت‌های فسیلی صادراتی روسیه تلاش می‌کند، اعلام کرد؛ اتحادیه اروپا برای حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی صادراتی روسیه از سبد انرژی کشورهای عضو تا پیش از سال‌۲۰۲۷، به شکلی باورنکردنی از مسیر درست خارج شده‌است. او گفت که کشورهای خریدار LNG صادراتی روسیه در حال آسیب‌رساندن بعضا ناآگاهانه به فرآیند گذار انرژی این قاره بوده و از این طریق، به‌صورت مستقیم یا غیر‌‌‌‌‌‌مستقیم، تا ‌میلیاردها دلار به اهداف جنگی روسیه کمک می‌کنند. دولت‌های اروپایی گفته‌‌‌‌‌‌اند که ممنوعیت کامل واردات گاز روسیه باعث افزایش سرسام‌‌‌‌‌‌آور قبوض انرژی و هزینه‌های تولید گرمایش می‌شود و در نهایت، مصرف‌کنندگان صنعتی گاز نیز متضرر خواهند شد.

این تحلیل ابتدا توسط موسسه اقتصاد انرژی و تجزیه و تحلیل مالی (IEEFA)، یک سازمان غیرانتفاعی در ایالات‌‌‌‌‌‌متحده با هدف تسریع انتقال جهان به انرژی پایدارتر ارائه شد. IEEFA داده‌های Kpler، موسسه ردیاب حمل‌ونقل و ICIS، موسسه ارائه‌‌‌‌‌‌دهنده داده‌های کالا را بررسی کرد که هر دو نهاد تجزیه و تحلیل خود را نیز از تحقیقات انجام‌شده منتشر کردند. IEEFA اعلام کرد؛ شرکت‌های فرانسوی تقریبا ‌برابر با ۴.۴‌میلیارد مترمکعب LNG صادراتی روسیه در نیمه اول سال‌جاری میلادی خریداری و وارد کرده‌اند؛ این در حالی است که این حجم در مدت مشابه سال‌قبل، کمی بیش از ۲‌میلیارد متر‌مکعب بود. با استناد به داده‌های IEEFA، بزرگ‌ترین واردکنندگان سنتی LNG یعنی اسپانیا و بلژیک، به ترتیب شاهد افزایش یک‌درصدی و کاهش ۱۶‌درصدی در واردات خود بودند. توتال‌‌‌‌‌‌انرژیز، غول انرژی فرانسوی که بیشترین سهم واردات LNG را بین ژانویه تا ژوئن به خود اختصاص داده‌است، اعلام کرد؛ به مفاد قراردادهایی که قبل از حمله روسیه به اوکراین به امضا رسیده، متعهد بوده و هست.

در همین چارچوب، وزارت دارایی و اقتصاد فرانسه به آسوشیتدپرس اعلام کرد؛ حملات حوثی‌‌‌‌‌‌های یمن به کشتی‌هایی که از کانال سوئز حرکت می‌کنند، باعث تغییر شکل واردات LNG شده‌است. گاز با مبدا خاورمیانه دیگر نمی‌تواند به‌راحتی به اروپا برسد، این در حالی است که مسیر انتقال انرژی روسیه از قطب شمال، بدون مشکل خاصی در حال بهره‌‌‌‌‌‌برداری است. این وزارتخانه خاطرنشان کرد؛ فرانسه یکی از اصلی‌ترین مبادی ورود اروپا برای LNG است. فرانسه و اسپانیا هرکدام با هفت پایانه LNG بیشترین پایانه‌‌‌‌‌‌های LNG در اروپا را در اختیار دارند. در گذشته نیز فرانسه LNG بیشتری از روسیه وارد و از سایر تامین‌‌‌‌‌‌کنندگان گاز طبیعی مایع از جمله ایالات‌‌‌‌‌‌متحده، آنگولا، کامرون، مصر و نیجریه گاز کمتری وارد می‌کرد.



لازم به ذکر است LNG صادراتی هیچ‌یک از کشورهای ذکرشده فوق، تحت‌تاثیر تنش‌های دریای سرخ قرار نگرفته‌است. در شرایط کنونی، اطلاعات قیمتی قابل‌‌‌‌‌‌استنادی برای LNG صادراتی روسیه در دسترس نیست. در این ارتباط، جیسون‌‌‌‌‌‌فیر رئیس دپارتمان هوش تجاری در شرکت مشاوران انرژی Poten and Partners، گفت: LNG روسیه معمولا با تخفیف‌های قابل‌‌‌‌‌‌ملاحظه فروخته می‌شود زیرا برخی از خریداران، تمایلی به آن نشان نمی‌دهند. سطح تقاضا در فرانسه در نیمه اول سال‌جاری میلادی نسبت به سال‌گذشته، ۹‌درصد کاهش‌یافته‌است. در همین حال، طبق گزارش Kpler، صادرات گاز فرانسه از طریق خط لوله به بلژیک در ۶ماه اول تقریبا ۱۰‌درصد افزایش یافت. البته نمی‌توان تخمین زد که چه مقدار از این صادرات، LNG روسیه بوده‌است. بزرگ‌ترین پروژه LNG روسیه در شبه‌‌‌‌‌‌جزیره یامال در حلقه قطب‌‌‌‌‌‌شمال واقع است که یک سرمایه‌گذاری مشترک با TotalEnergies بوده که مالک ۲۰‌درصد این پروژه است. طبق قراردادی که در سال‌۲۰۱۸ امضا شد، توتال انرژی متعهد شد سالانه ۴‌میلیون‌تن گاز از آنجا خریداری کند.

توتال انرژی در این زمینه اعلام کرد از نظر قانونی موظف است به قراردادهای خود عمل‌کرده و تا زمانی‌که دولت‌های اروپایی خریداری گاز روسیه را برای برقراری امنیت عرضه انرژی اتحادیه اروپا ضروری بدانند، این کار را انجام خواهد داد. این شرکت خاطرنشان کرد تنها در صورت اعمال تحریم‌های جدید، می‌توان خریدها از مبدا روسیه را تعلیق کرد. TotalEnergies اعلام کرد؛ واردات LNG روسیه به اروپا در طول دوره مورد مطالعه، کاهش‌یافته‌است. لازم به ذکر است سخنگوي کمیسیون اتحادیه اروپا در جریان یک نشست مطبوعاتی اعلام کرد واردات گاز روسیه در حد فاصل سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ میلادی، به میزان قابل‌توجهی کاهش‌یافته‌است. آدالبرت‌‌‌‌‌‌جانز اعلام کرد، افزایش موقت حجم گاز وارداتی، دستاوردهای اتحادیه اروپا را طی دو سال‌گذشته زیر سوال نمی‌برد. وی افزود: «ما سبد واردات خود را متنوع کرده‌‌‌‌‌‌ایم و بخش عمده گاز مورد‌نیاز کشورهای عضو، توسط شرکای قابل‌اعتمادی مانند نروژ و ایالات‌‌‌‌‌‌متحده تامین می‌شود.»