موافقان و مخالفان زنگنه را بشناسیم

به گزارش اقتصاد آنلاین این روزها دوتن از کسانی که به شدت از زنگنه حمایت کرده اند نوذری و وزیری هامانه وزیران سابق نفت هستند که از وی اعلام حمایت کرده و برای کسب رای وی به کمیسیون های مختلف مجلس رفته اند.

کاظم وزیری هامانه که به عنوان نخستین وزیر نفت دولت احمدی نژاد به مدتن دوسال مسئولیت این وزارتخانه را بر عهده داشته از هواخواهان این روزهای بیژن نامدار زنگنه است.او درسخنانش بارها ابراز امیدواری کرده است که زنگنه بتوانند اعتماد مجلسی‌ها را جلب کند تا بتواند با اعتباری که دارد نیروهای قدیمی را به نفت بازگرداند و درکنار آنها آموزش نیروی انسانی جوان را در دستور کار قرار دهد.

به باور وی تنها درا ین صورت است که صنعت نفت را با خیال راحت در اختیار نیروهای جوان و با تخصصمی توان سپرد چرا که در شرایط فعلی و با وضعی که صنعت نفت دارد، لازم است شخصی بر مسند وزارت نفت تکیه بزند که بتواند با اعتبار خود نیروهای متخصص قدیمی را که بعضاً این روزها در نفت فعال نیستند و شاید علاقه‌ای به بازگشت هم ندارند را به این صنعت باز گرداند و با کمک آنها نیروهای جوان را برای مسوولیت های بزرگ تر آماده سازد.

به نظر وزیری هامانه امروز زمان آزمون و خطا نیست. نباید شخصی بر مسند مدیریت نفت بنشیند که تازه بخواهد کارآموزی کند بنابراین ما به فرد با تجربه ای نیاز داریم که در گذشته این وزارتخانه را مدیریت کرده باشد و جزییات کار آن را بشناسد. باید جایگاه وی در میان کارشناسان و متخصصان نفت به گونه ای باشد که اگر وی از آنان دعوت به همکاری کرد جواب منفی نشوند و به نوعی کارشناسان و متخصصان این عرصه او را قبول داشته باشند.بنابراین در این شرایط آقای زنگنه می‌تواند گزینه مناسبی برای مدیریت وزارت نفت باشد.

غلامحسین نوذری دومین وزیر نفت دولت نهم، است او هم از جمله کسانی است که زنگنه را در زمان حضور در کمیسیون انرژی مجلس همراهی کرده و برای کسب رای وی توسط مجلسیان رایزنی های فراوانی کرده است.به باور نوذری سابقه اجرایی، دانش و شناخت وسیع و اعتماد بیشتر به نیروها و کارکنان صنعت نفتسه ویژگی بارز زنگنه هستند و در شرایط فعلی اجماعی در بین کارشناسان، مدیران و نخبگان نفتی صنعت نفت بر روی وزارت آقای زنگنه حاصل شده است.

دراین میان اما نوذری و هامانه تنها نیستند که جمعی از مدیران نفتی مثل حیدر بهمنی ، چهره باسابقه و برجسته صنعت حفاری، سیف‌الله جشن‌ساز مدیر سابق شرکت ملی نفت ، نورالدین موسی، کارشناس باسابقه مناطق نفت خیز و یکی از اصلی‌ترین چهره‌های جریان جنوبی‌ها هم از حضور زنگنه اعلام حمایت کرده و معتقدند:«در شرایط فعلی بسیاری از مشکلات صنایع نفت و گاز به ویژه در بخش بالادستی به دلیل حضور مدیرانی غیر متخصص و نا آشنا در صنعت نفت است. با توجه به شرایط تحریم و محدودیت‌های بین المللی هم اکنون زمان آزمون و خطا در صنعت نفت نیست و یک مدیر باتجربه و آشنا به این صنعت استراتژیک باید سکان هدایت نفت را در دست بگیرد.» به باور آن ها «شاخصه وزارت دوره آقای زنگنه در نفت، تولید و سازندگی بود... در دوران آقای زنگنه، تولید نفت بالا رفت و در بخش توسعه میادین نفتی و گاز پیشرفت خوبی کردیم که شاخص ترین آنها پارس جنوبی است. در

دوره وزارت ایشان عملیات اجرایی ١٠ فار بصورت همزمان شروع شد که ٥ فاز آن در زمان خود ایشان افتتاح شد... به جرات می توانم بگویم در مورد توسعه و تولید نفت و گاز، در هیچ دوره ای به اندازه دوره آقای زنگنه کار نشد."

به گفته آنان دستاورد بزرگ زنگنه در پارس جنوبی قابل فراموشی نیست و«بدون شک رسیدن تولید گاز ما به کشور قطر درمیدان مشترک پارس جنوبی در زمان ایشان یک افتخار ملی بوده است که جای قدردانی دارد و دوبرابر شدن تولید کنونی قطر از میدان مذکور نیز، به نظربنده گناهی نابخشودنی است که در مقابل خدای بزرگ و آیندگان نمی توانیم جوابگو باشیم .گسترش لابی‌گری‌های سیاسی/جناحی بویژه طی سال‌های 90-1388 و ایجاد کمیته انتصاب در وزارتخانه و مصلوب‌الاختیار کردن مدیریت‌ها و هیات‌مدیره‌های سازمان‌های فنی بالادستی و پایین‌دستی، اختلالات فراوانی در روندهای سازمانی به‌وجود آورد که پیامد آن بعضاً انتصاب افراد ناکارآمد و غیر مرتبط در جایگاه‌های مهم و حساس شد.

به گزارش اقتصاد آنلاین اما در حالی که بسیاری از اهالی نفت بر ضرورت حضور زنگنه در این پست پایفشاری می کنند دو چهره که به نظر می رسد شاید بیشتر منافع آن ها به خطر افتاده است مخالف حضور زنگنه هستند.

مسعود میرکاظمی از دیگر وزیران نفت دولت احمدی نژاد است که مخالف حضور زنگنه بر مسند وزارت نفت است. میرکاظمی نمایندگی جریانی را بر عهده دارد که در این هشت سال به صورت کامل سیطره خود را بر وزارت نفت حفظ کردند و حتی با برکناری وزرای موردنظر خود توسط رییس دولت دهم باز هم افراد مورد نظر خود را جایگزین آن‌ها کردند و در مقابل تاسیس وزارت انرژی هم سرسختانه ایستادند. جالب این‌که مسعود میرکاظمی، که سابقه فعالیت در سپاه پاسداران را داشت، در دوران وزارت خود در وزارت بازرگانی به گفته حمیدرضاحاجی‌بابایی، عضو هیات‌رییسه مجلس هشتم و وزیر آموزش‌وپرورش دولت دهم، به دلیل بی‌کفایتی در واردات بی‌رویه و عدم اجرای قانون بودجه سال 85 و 86 قرار بود استیضاح شود که با رایزنی معاون پارلمانی دولت منتفی شد و در دورانی که وزارت نفت را تحویل گرفت در کمتر از یک ماه 150مدیر ارشد نفتی را که سالیان متمادی در این وزارتخانه مشغول به کار بودند خانه‌نشین کرد که «تصفیه بی‌سابقه مدیران وزارتی»نام گرفت.

همچنین طبق گزارش خبرگزاری مهر در دوران وزارت وی سرمایه‌گذاری خارجی در صنعت نفت و گاز 70درصد کاهش یافت و بسیاری از تاسیسات زیربنایی در اختیار نهادی خاص قرارگرفت. البته در روزهای اخیر بسیاری از اعضای کمیسیون انرژی و دیگر نمایندگان مجلس با تکذیب همسویی با میرکاظمی اظهارنظرهای او را نظر شخصی و بسیاری از اعضای کمیسیون انرژی اعلام حمایت خود را از زنگنه اعلام کردندوگرچه برخی نمایندگان دلیل مخالفت خود را با زنگنه، نوع تفکر، جریان فکری و انتساب بیژن نامدار زنگنه به بخشی از جریان‌های فتنه اعلام کرده اند اما حضور وی در مجمع تشخیص مصلحت نظام که مورد تایید رهبری است پاسخی به این ادعا هاست.

چهره سپاهی وزارت نفت که باید این روزها صندلی اش را به وزیر دیگر واگذار کند قاسمی است که از مخالفان زنگنه است چرا که به گفته منابع آگاه وی امیدوار است که در صورت رد صلاحیت زنگنه از سوی مجلس وی می تواند بر نشستن روی صندلی وزارتخانه اش ادامه دهد.در روزی که رستم قاسمی به عنوان آخرین وزیر پیشنهادی دولت احمدی نژاد در مجلس حاضر شد تا بر صندلی چرمی طبقه آخر ساختمان غول پیکر وزارت نفت در خیابان طالقانی تکیه بزند به مجلسی ها اعلام کرد که میادین مشترک به ویژه پارس جنوبی اولویت اول و آخر برنامه های وی محسوب می شود و در او آنقدر روحیه جهادی زنده است که تحریم ها تاثیری بر روند پیشرفت فازها نگذارد.

درحالی که او اکنون در شرایطی وزارت نفت را تحویل وزیر آینده می دهد که عملکرد او نشان داد نام میادین مشترک و توسعه آنها و از همه مهمتر پارس جنوبی که رقیب پای سفره (قطر)، هر روز لقمه های بزرگتری از این سفره پرنعمت برمی دارد فقط شعاری بوده برای اخذ رای اعتماد از مجلسی ها.
عضو قرار گاه سازندگی خاتم الانبیا بارها در مجلس برای پاسخگویی به عملکردش در میادین مشترک حاضر شد و هر بار فقط بر تاخیرها تاکید ورزیدو راهکارهایی را مانند ترک تشریفات برای میادین مشترک و... درپیش گرفت اما در عمل باز هم نتوانست کارنامه درخشانی را از خود در دفتر وزارت نفت بر جای بگذارد.

با وجود اینکه او بارها در مصاحبه های خود درباره تحریم ها و اثراتش بر صنعت نفت اعلام کرد که تحریم نفت ایران برای این یک و دو سال اخیر نیست و سال های سال است این صنعت با این تحریم ها یاد گرفته روی پای خود بایستد اما از سویی دیگر مدیران دست پایین تر این وزارتخانه عنوان کردند که از عوامل مهم تاخیر در پارس جنوبی و نرسیدن این میادین به سرانجام تحریم ها و نبود منابع مالی لازم بوده است.

اکبرترکان که از منتقدان اصلی و البته مساور حسن روحانی است درباره پیشرفت فازهای پارس جنوبی به دلیل نبود منابع مالی در حال توقف است، گفته بود: مگر مدیران نفتی قبلا اعلام نکرده بودند که هر دو فاز پارس جنوبی با 4.5 میلیارد دلار قرارداد بسته شده است؟ بنابراین توسعه 10 فاز پارس جنوبی با معادل 22.5 میلیارددلار محقق می شود.
در زمینه نفت نیز 30 میلیارد دلار برای برنامه افزایش ظرفیت تولید اختصاص یافته که بنابراین 52.5 میلیارد دلار برنامه پنجم در حوزه نفت محقق می شود در حالی که هم اکنون مطرح می شود 250 میلیارد دلار پروژه در دست اجرا وجود دارد که سوال اساسی اینجاست که این پروژه ها دقیقا کدام ها هستند.

استفاده از مدیران غیر نفتی ،تعاملات غیر اصولی در حوزه نفت و ..هم از دیگر نقاط ضعف قاسمی است که این روزها به عملکرد زنگنه در حوزه وزارت نفت که به اذعان اغلب مدیران نفتی دوران درخشانی بوده است ایراد می گیرد.

از روز دوشنبه چشم ها به مجلس دوخته خواهد شد تا ببینند که آیا مجلس باتدبیر وراد عمل خواهد شد و حکمت و مصلحت به خرج خواهد داد یا باز هم تسلیم جو سازی ها و صحنه آرایی ها می شود.با این حال به نظر میرسد کارنامه زنگنه چنان درخشان باشد که برخی اتهامات بی اساس پرونده کاری و روند رای اعتماد وی را خدشه دار نکند.