مسیرهای حیاتی برای بقای صنعت پتروشیمی

 کاهش هزینه‌های تولید با استفاده از فناوری‌های پیشرفته

رشید قانعی مدیرعامل پترول

مهم‌ترین مسئله و اولویت در دولت جدید این است که ناهماهنگی ها در دولت از بین برود و این مسئله یک موضوع داخلی است که باید حل و فصل شود . برای مثال بدهی ها به پتروشیمی های بزرگ باید پرداخت شود تا از نابودی آنها جلوگیری شود. یکی از کلیدی‌ترین عوامل بقای صنعت پتروشیمی، نوآوری و به‌روز بودن فناوری‌های مورد استفاده است. فناوری‌های جدید می‌توانند فرآیندهای تولید را بهینه‌سازی کرده و از هدررفت انرژی و مواد اولیه جلوگیری کنند. همچنین، با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، می‌توان محصولات جدیدی با ارزش افزوده بالاتر تولید کرد که بازارهای جدیدی را به خود جذب کنند. نوآوری همچنین می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری کمک کند، که این موضوع در بازارهای رقابتی جهانی بسیار حائز اهمیت است. صنعت پتروشیمی از مصرف‌کنندگان بزرگ انرژی است و برای پایداری این صنعت، باید بهینه‌سازی مصرف انرژی به عنوان یکی از اولویت‌ها در نظر گرفته شود. استفاده از فناوری‌های پیشرفته برای کاهش مصرف انرژی، بهبود کارایی تجهیزات، و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر می‌تواند به کاهش هزینه‌های تولید و همچنین کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی کمک کند. در صورت عدم توجه به این مسئله، هزینه‌های بالا و تأثیرات زیست‌محیطی می‌توانند تهدیدی جدی برای بقای صنعت باشند. با توجه به اینکه صنعت پتروشیمی به تولید گازهای گلخانه‌ای و آلاینده‌های محیطی منجر می‌شود، رعایت اصول توسعه پایدار برای بقای این صنعت ضروری است. رعایت استانداردهای زیست‌محیطی، کاهش آلاینده‌ها، و مدیریت پسماندها می‌تواند به حفظ محیط زیست کمک کرده و همچنین تصویر بهتری از این صنعت در جامعه و بازارهای جهانی ایجاد کند. توسعه فناوری‌های سبز و فرآیندهای تولید پاک نیز می‌تواند به کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی و حفظ پایداری منابع طبیعی کمک کند.

یکی از راه‌های بقای صنعت پتروشیمی، تنوع‌بخشی به محصولات تولیدی و گسترش بازارهای هدف است. تولید محصولات پیشرفته و با ارزش افزوده بالا، به جای محصولات پایه و خام، می‌تواند بازارهای جدیدی برای صنعت پتروشیمی ایجاد کرده و ریسک وابستگی به یک بازار خاص را کاهش دهد. همچنین، تمرکز بر بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه، می‌تواند فرصت‌های جدیدی را برای صادرات محصولات پتروشیمی فراهم کند. بقای صنعت پتروشیمی به نیروی کار متخصص و ماهر نیاز دارد. آموزش و ارتقای مهارت‌های نیروی کار می‌تواند به بهبود کیفیت تولید و افزایش بهره‌وری کمک کند. برنامه‌های آموزشی و توسعه حرفه‌ای برای کارکنان در این صنعت باید به طور مداوم ارائه شود تا آنها با جدیدترین تکنولوژی‌ها و روش‌های تولید آشنا شوند. ارتقای مهارت‌ها و جذب نیروی کار با تخصص‌های مرتبط می‌تواند به بهبود عملکرد کل صنعت منجر شود.

 جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی نیاز کنونی صنعت

داوود جعفری فر مدیرعامل پتروشیمی ایلام

از چالش های بزرگ ما کمبود خوراک در پتروشیمی هاست که بسیار آزاردهنده است و باعث می شود سرمایه گذاری های صورت گرفته به سود عملیاتی پیش بینی شده نرسد و مشکلات عملیاتی و ایمنی ایجاد کند. در نتیجه استفاده از ظرفیت های نصب شده و بالفعل کردن این ظرفیت ها باید از الویت های دولت جدید باشد. موضوع بعدی که مورد اهمیت است تصمیمات یکپارچه در صنعت پتروشیمی است، چالش هایی مانند قیمت خوراک، بحث فروش، مالیات، ثبت سفارش، تأمین و فروش محصولات و قوانین سختگیرانه دست و پای تولیدکنندگان پتروشیمی را گرفته و روند و فرآیند را پیچیده و سخت کرده و باعث شده زمان از دست رفته و هزینه ها افزایش پیدا کند. پیشنهاد ما به دولت جدید این است که بصورت یکپارچه به این حوزه پرداخته شود. صنعت پتروشیمی به دلیل نیاز به توسعه زیرساخت‌ها و فناوری‌های جدید، نیازمند سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی است. برای بقای این صنعت، باید فضای مناسبی برای جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی فراهم شود. ایجاد مشوق‌های مالیاتی، تسهیل شرایط سرمایه‌گذاری و بهبود محیط کسب‌وکار می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاران جدید کمک کند. همچنین، استفاده از منابع مالی پایدار و استراتژی‌های مدیریت مالی کارآمد می‌تواند به حفظ پایداری مالی این صنعت کمک کند.

بازارهای جهانی پتروشیمی به شدت نوسان‌پذیر هستند و این صنعت باید توانایی مدیریت ریسک و تطبیق با تغییرات بازار را داشته باشد. برای مقابله با نوسانات قیمت مواد خام و تغییرات تقاضا در بازارهای جهانی، باید استراتژی‌های مدیریت ریسک مالی و عملیاتی به کار گرفته شود. تنوع‌بخشی به منابع تأمین مواد اولیه، ایجاد شراکت‌های استراتژیک بین‌المللی و حفظ انعطاف‌پذیری در تولید و عرضه می‌تواند به بقای صنعت در شرایط ناپایدار کمک کند.

سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه نیاز مهم صنعت پتروشیمی

محسن محمودی مدیرعامل پتروشیمی لردگان

از مهم‌ترین مسائلی که باید مورد توجه قرارگیرد موضوع مطالبات اوره سازها است. همچنین حفظ واحدهای تولیدی و ایجاد واحدهای پایین دستی می‌تواند به بقای پتروشیمی و صادرات و تولید پایدار کمک کند. دولت می‌تواند نقش مهمی در بقای صنعت پتروشیمی ایفا کند. ایجاد سیاست‌های تشویقی از جمله تسهیلات مالیاتی، کاهش تعرفه‌ها، و تسهیل فرآیندهای قانونی می‌تواند به بهبود شرایط کسب‌وکار و حمایت از تولیدکنندگان داخلی کمک کند. همچنین، دولت باید از طریق همکاری با سازمان‌های بین‌المللی، به توسعه همکاری‌های بین‌المللی در حوزه‌های فناوری و بازارهای جدید کمک کند. حمایت‌های دولتی در قالب زیرساخت‌های قانونی و مالی می‌تواند نقش مهمی در تقویت صنعت پتروشیمی داشته باشد.

برای بقای صنعت پتروشیمی، سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه (R&D) ضروری است. تحقیق و توسعه می‌تواند به کشف فناوری‌ها و محصولات جدید، بهبود فرآیندهای تولید، و کاهش هزینه‌ها کمک کند. شرکت‌های پتروشیمی باید با همکاری مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها، به توسعه نوآوری‌های جدید بپردازند و همچنین از تحقیقات علمی برای حل چالش‌های صنعت استفاده کنند. تقویت R&D نه تنها به بهبود عملکرد داخلی بلکه به تقویت جایگاه رقابتی صنعت در بازارهای جهانی کمک می‌کند. همچنین توجه به نیازهای بازار و مشتریان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. شناخت دقیق تقاضای بازار و تولید محصولات متناسب با نیازهای مشتریان می‌تواند به افزایش فروش و توسعه بازارها کمک کند. ایجاد روابط بلندمدت با مشتریان و ارائه خدمات پس از فروش با کیفیت، به افزایش اعتماد و رضایت مشتریان منجر خواهد شد. همچنین، با توجه به تغییرات مصرف و تکنولوژی‌های جدید، صنعت پتروشیمی باید به‌روز و آماده برای پاسخگویی به تغییرات بازار باشد.

بقای صنعت پتروشیمی به مجموعه‌ای از عوامل بستگی دارد که همه آنها باید به طور هماهنگ مدیریت شوند. نوآوری و ارتقای فناوری، بهینه‌سازی مصرف انرژی، توسعه پایدار، تنوع‌بخشی به محصولات و بازارها، مدیریت منابع انسانی، جذب سرمایه‌گذاری، مدیریت ریسک، حمایت دولت، تحقیق و توسعه، و توجه به نیازهای مشتریان از جمله عواملی هستند که می‌توانند به تقویت و پایداری این صنعت کمک کنند. صنعت پتروشیمی یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی ایران است که نقش حیاتی در تامین ارز و توسعه اقتصادی کشور ایفا می‌کند. با توجه به منابع غنی نفت و گاز در کشور، پتروشیمی به عنوان یکی از ستون‌های اقتصاد غیرنفتی شناخته می‌شود. با این حال، این صنعت در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی روبرو بوده است؛ از مشکلات زیرساختی و محیط زیستی گرفته تا کاهش بهره‌وری و نیاز به نوآوری‌های فناورانه. دولت چهاردهم در راستای ارتقای این صنعت و استفاده بهینه از منابع، باید اولویت‌های مشخص و دقیق‌تری را مدنظر قرار دهد.

تمرکز بر توسعه صادرات و تنوع‌بخشی به بازارهای هدف

اکبر اسماعیلی مدیرعامل پتروشیمی ارومیه

یکی از مشکلات اصلی صنعت پتروشیمی ایران، وابستگی زیاد به صادرات محصولات خام و نیمه‌خام است. این وابستگی باعث می‌شود که ارزش افزوده کمتری به کشور وارد شود و از سوی دیگر بازارهای صادراتی نیز در طول زمان تحت تاثیر نوسانات جهانی قرار گیرند. به منظور جلوگیری از این وضعیت، دولت باید بر توسعه زنجیره ارزش و حرکت به سوی تولید محصولات با ارزش افزوده بالا متمرکز شود. برای مثال، به جای صادرات پلیمرهای خام، می‌توان تولیدات صنعتی و محصولات نهایی مانند پلاستیک‌ها، داروها، و مواد شیمیایی پیشرفته را هدف قرار داد. این رویکرد علاوه بر افزایش سودآوری، به توسعه صنایع پایین‌دستی و ایجاد اشتغال پایدار نیز کمک می‌کند. یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که صنعت پتروشیمی با آن مواجه است، نیاز به سرمایه‌گذاری برای توسعه زیرساخت‌ها و افزایش ظرفیت تولید است. سرمایه‌گذاری داخلی به دلیل محدودیت‌های مالی و اقتصادی با مشکلاتی مواجه شده است و جذب سرمایه‌گذاری خارجی نیز به دلیل تحریم‌ها و موانع قانونی با موانعی روبرو بوده است. دولت چهاردهم باید به سرعت اصلاحاتی در ساختار قوانین و تسهیل فرآیندهای سرمایه‌گذاری اعمال کند تا بتواند این بخش را جذاب‌تر کند. فراهم کردن مشوق‌های مالیاتی، ایجاد فضای امن برای سرمایه‌گذاران و بهبود زیرساخت‌های حقوقی می‌تواند در جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی موثر باشد. همچنین توسعه همکاری‌های بین‌المللی در زمینه‌های فناوری و انتقال دانش فنی نیز می‌تواند باعث بهبود روند توسعه پتروشیمی شود.

صنعت پتروشیمی یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان انرژی در کشور است. در حالی که ایران از منابع غنی انرژی برخوردار است، اما بهره‌وری پایین و مصرف بالای انرژی در این صنعت به یکی از چالش‌های اصلی تبدیل شده است. بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاهش هدررفت منابع انرژی می‌تواند به کاهش هزینه‌های تولید و همچنین کاهش اثرات زیست‌محیطی منجر شود. استفاده از فناوری‌های نوین برای بهبود کارایی انرژی و افزایش بهره‌وری در فرآیندهای تولید از جمله اولویت‌هایی است که دولت چهاردهم باید در دستور کار خود قرار دهد. این رویکرد علاوه بر کاهش هزینه‌ها، به توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست نیز کمک می‌کند.

یکی دیگر از اولویت‌های دولت چهاردهم در حوزه پتروشیمی باید تمرکز بر توسعه صادرات و تنوع‌بخشی به بازارهای هدف باشد. در حال حاضر، بخش عمده‌ای از محصولات پتروشیمی ایران به بازارهای محدود و مشخصی صادر می‌شود که این مسئله باعث وابستگی زیاد به بازارهای خاص و ایجاد ریسک‌هایی در زمان نوسانات بازار جهانی می‌شود. برای کاهش این وابستگی، دولت باید به دنبال گسترش بازارهای جدید و تنوع‌بخشی به مقاصد صادراتی باشد. این شامل تقویت روابط تجاری با کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین، و همچنین نفوذ به بازارهای نوظهور است. همچنین، توجه به نیازهای بازار جهانی و تولید محصولات متناسب با تقاضای بین‌المللی می‌تواند به بهبود شرایط صادرات کمک کند. با توجه به اهمیت استراتژیک صنعت پتروشیمی در اقتصاد ایران، دولت چهاردهم باید برنامه‌های جامعی را برای توسعه این بخش اجرایی کند. توسعه زنجیره ارزش، جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، بهینه‌سازی مصرف انرژی، ارتقای فناوری و نوآوری، توجه به مسائل زیست‌محیطی، توسعه صادرات و افزایش بهره‌وری نیروی کار از جمله اولویت‌های کلیدی هستند که می‌توانند به تقویت این صنعت کمک کنند. با پیاده‌سازی این اولویت‌ها، صنعت پتروشیمی ایران می‌تواند به یکی از بازیگران اصلی در بازارهای جهانی تبدیل شده و نقش موثرتری در توسعه پایدار کشور ایفا کند.