گروهی از نمایندگان مجلس آمریکا، بسته ای جدید از تحریم های یکجانبه علیه ایران را جهت تصویب به مجلس این کشور ارائه کرده اند که بر اساس آن، کلیه شرکت های در ارتباط با آمریکا از حمل و نقل، تصفیه و ارائه سایر خدمات به بخش انرژی ایران منع شده اند، اما به راستی این تحریم ها به زیان کدام طرف خواهد بود؟
با فشاری که افزایش بهای نفت به بودجه اقتصادی میلیون ها مصرف کننده آمریکایی که در حال حاضر با اوضاع نابسامان اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند، وارد می آورد، قطعا تصویب هر قانونی که دسترسی جهانی به منابع غنی و سرشار نفت و گاز ایران را محدود می کند، باعث بی ثباتی و تشدید قیمت های جهانی خواهد شد.
جمال عبدی، مدیر بخش سیاستگذاری شورای ملی ایران-آمریکا در این خصوص می گوید: این لوایح تحت عنوان تشدید تحریم های گذشته علیه ایران و پوشش دادن کاستی های این تحریم ها به نمایندگان مجلس آمریکا ارائه می شود، اما اگر به متن آن توجه شود به صراحت می توان فهمید که این اقدامات موجب محدودیت در دسترسی به منابع نفتی ایران خواهد شد.
وی افزود: کاهش دسترسی به منابع انرژی ایران به معنای افزایش بیشتر بهای سوخت و بنزین در آمریکا و در نتیجه بیشتر به خطر افتادن اقتصاد آمریکا است.
وی افزود: قانونگذارانی که در مجلس آمریکا تاکنون به این موضوع که ممکن است در اثر تحریم ها به قشر عادی مردم ایران صدمه وارد شود کوچکترین توجهی نداشته اند، اکنون باید از خود سئوال کنند که آیا قصد دارند تا تحت عنوان تحریم ایران، مردم عادی آمریکا را تحت فشار بگذارند؟
عبدی در ادامه تاکید کرد که ایران دارای سومین ذخایر عظیم نفتی و دومین ذخایر عظیم گازی در جهان است و به تنهایی بیش از 5 درصد از کل نفت خام جهان را تولید می کند.
با توجه به خودکفایی ایران در تولید بنزین پس از اعمال تحریم ها، به نظر نمی رسد که تحریم فروش بنزین به ایران توانسه باشد خللی در روند رشد و شکوفایی اقتصادی ایران ایجاد کند. با این وجود برخی از نمایندگان متصل به لابی رژیم صهیونیستی در مجلس آمریکا تلاش می کنند تا این گونه وانمود کنند که در تحریم های قبلی نقاط ضعفی وجود داشته که باعث شده هیچ تاثیری بر اقتصاد ایران نداشته باشد.
اقدام اخیر آمریکا در تحریم چند شرکت عظیم نفتی که با ایران همکاری گسترده دارند، از جمله شرکت نفت دولتی ونزوئلا نیز به زعم بسیاری از کارشناسان اقدامی نمادین جلوه کرد، اما همین اقدام هم واکنش شدید ونزوئلا را در بر داشت و هوگو چاوز، رئیس جمهور ونزوئلا اعلام کرد که صادرات نفت خود به آمریکا را کاهش خواهد داد.
لذا به نظر می رسد که کاخ سفید با وجود گرفتار شدن در گرداب اوضاع نابسامان اقتصادی، بحران بدهی، کسری بودجه و هزینه های سنگین لشگرکشی های خود به خاورمیانه، هنوز در تلاش است تا وانمود کند قدرت صرف نظر از منابع عظیم نفتی ایران را دارد، در حالی که فشار افزایش قیمت انرژی در اثر تحریم ایران بر پیکره ترک خورده اقتصاد بی ثبات آمریکا به قدر سنگین جلوه می کند که می تواند پایانی بر عصر قدرت پوشالی سیاست تهدید و تحریم آمریکا را رقم بزند.