گفتگوی اختصاصی شانا با تحلیلگر آمریکایی
یک
تحلیلگر آمریکایی حوزه اقتصاد و نفت با اشاره به یکه تازی آمریکا در زمینه
رشد تولید نفت خام از ذخایر شیل اویل گفت: بعید به نظر می رسد با توجه به
هزینه بالای فناوری شکست هیدرولیک، استفاده از این روش در آینده نزدیک در
دنیا فراگیر شود.
با توسعه فناوریهای نوین برای
استخراج منابع غیرمتعارف نفتی همچون روش شکست هیدرولیک، کشورهایی که تا پیش از این
مصرف کننده خالص نفت خام بودند هم اکنون توانسته‌اند تا حد زیادی از وابستگی خود به
تولید کنندگان عمده این کالای راهبردی بکاهند.
تاثیر گسترش استخراج منابع
غیرمتعارف نفت بر بازارهای جهانی موضوعی است که «شانا» سعی داشته است در گفتگو با جیمز همیلتون،
استاد دانشگاه و کارشناس صنعت نفت به بررسی آن بپردازد.
در ادامه متن این گفتگو را می‌خوانید:
با توجه به پیشرفتهای قابل توجه آمریکا در استفاده
از روش شکست هیدرویک در سالهای اخیر، این فناوری چه تغییرهایی را در آینده
بازار جهانی نفت ایجاد می‌کند؟
چند سالی طول می کشد تا کشورهای دیگر بتوانند با استفاده از فناوری شکست
هیدرولیک مقدار قابل توجهی نفت تولید کنند، به غیر از برتری های جغرافیایی،
دلایلی
دیگری نیز وجود دارند که سبب شده‌اند تا حدودی شاهد بیشتر فعالیتهای تولید
نفت و گاز از ذخایر شیل در آمریکا باشیم.
در آمریکا پروژه های فراوان حفاری و اکتشاف هستند که می‌توان به سرعت
آنها را جابه جا کرد. همچنین وجود زیرساختهای مورد نیاز برای حمل و نقل محصول، ساز
و کار شفاف و بهینه حقوق معدنی، بازارهای مالی مناسب برای افزایش سریع سرمایه و
ثبات سیاسی از دیگر مزیتهای آمریکاست، بنابراین با توجه به پرهزینه بودن فناوری شکست
هیدرولیک، انتظار نداریم استفاده از این روش در آینده نزدیک در دنیا فراگیر شود.
فکر می‌کنید با توجه به افزایش تولید داخلی آمریکا،
این کشور ممنوعیت صادرات نفت خام را لغو می‌کند؟ در این صورت چه تغییراتی را در
صنعت نفت ایالات متحده و همچنین بازارهای جهانی شاهد خواهیم بود؟
فکر نمی کنم به این زودی ها آمریکا بتواند در حوزه
نفت خودکفا شود، مسئله اصلی، زیرساختهای موجود در بخشهای حمل و نقل و فعالیتهای پالایشی هستند. بسیاری
از پالایشگاه‌های آمریکا با پالایش نفت خام با کیفیت پایین‌تر از نفت تولیدی این
کشور، به صورت بهینه کار می‌کنند و در هر صورت خطوط لوله و نفتکشهای آمریکایی کافی
برای حمل نفت بیشتر نیز در ایالات متحده وجود ندارد.
اگرچه در صورت لغو ممنوعیت صادرات نفت، بازار آمریکا
بسیار بهینه‌تر عمل می‌کند اما انتظار ندارم که این مسئله تاثیر چندانی بر
بازارهای جهانی یا مصرف کنندگان آمریکایی داشته باشد.
در واقع تاثیر اصلی لغو ممنوعیت صادرات این خواهد
بود که تولید کنندگان آمریکای شمالی می توانند نفت خود را گرانتر بفروشند.
نخستین محموله صادراتی میعانات گازی در ایالت
تگزاس بارگیری شد، آیا این مسئله به معنای تلاش آمریکا برای فشار آوردن بر ایران و
قطر به عنوان تامین‌کنندگان عمده میعانات گازی آسیاست؟
فکر نمی‌کنم که هدف دیپلماتیک پنهانی پشت این قضیه
وجود داشته باشد، خیلی ساده است، ما ممنوعیت صادرات نفت خام را داریم اما این
قانون صدور فرآورده‌های نفتی را ممنوع نکرده است.
همین مسئله گاهی سبب ترغیب
افراد به صادرات محصولاتی به اسم «فراورده‌های پالایشی» می‌شود که در حقیقت پالایش
چندانی روی آنها انجام نشده است.
فروش میعانات گازی تازه ترین نمونه از این مسئله
است، پیش از این هم پالایشگاه های کوچک زیادی در آمریکا تاسیس شدند تا با انجام
حداقل پالایش روی نفت خام، بتوانند قانون را دور بزنند و این محصول را صادر کنند.
هم‌اکنون مسائل مهم زیاد و تاثیرگذاری بر بازار نفت
وجود دارند. از افزایش استخراج ذخایر غیرمتعارف تا تسلط داعش و شورشیان لیبی بر
میدانهای نفتی، آینده بازار نفت و قیمت‌های این ماده را چگونه ارزیابی می کنید؟
پیش‌بینی فضای سیاسی بسیار سخت است و مسائل می‌توانند
به سرعت و با شدت تغییر کنند، اما نگاهی منصفانه به شرایط این موضوع را به ذهن می‌آورد
که در چند سال آینده شاهد هستیم که بیشترین سهم افزایش تولید نفت جهان را آمریکا
خواهد داشت و قیمت نفت نیز به نسبت با ثبات باقی می‌ماند.
البته چنانچه اقتصاد چین به طور چشم افسایی افت کند و
یا ثبات به لیبی بازگردد، قیمت نفت پایین‌تر می آید، اما در عین حال زمانی که به فعالیتهای داعش نگاه می‌کنیم،
احتمال ایجاد صلح و ثبات در خاورمیانه کم می شود.
آینده تامین و تقاضا در جهان را چگونه می‌بینید؟
کدام کشورها بازیگران اصلی بازار نفت خواهند بود؟
بازارهای نوظهور و تولید کنندگانی که خود
مصرف کننده عمده نفت هستند، بازیگران اصلی بازار خواهند بود. البته کاهش مصرف
آمریکا، اروپا و ژاپن نیز ادامه می‌یابد.
برخی این ایده را مطرح می‌کنند که کشورهای غیرعضو اوپک
با افزایش تولید خود، جایگزین برخی اعضای اوپک می‌شوند. نظر شما چیست؟
نمی‌دانم عمده افزایش تولید اوپک قرار است از کجا
تامین شود، برخی می‌گویند عراق، اما من فکر نمی‌کنم که این مسئله در کوتاه
مدت
امکانپذیر باشد، شرایط در نیجریه بهبود نیافته است، اما در صورت بازگشت
آرامش به لیبی، این کشور بهترین امید برای چند سال آینده خواهد بود.
فکر می‌کنم آمریکا و کانادا در چند سال آینده
بتوانند تولید خود را افزایش دهند اما این افزایش چندان بیشتر از دیگر تولید
کنندگان جهان نخواهد بود.
آینده تولید و بازار خاورمیانه را با توجه به شرایط
ناامنی کنونی چطور می‌بینید؟
درگیریها و ناآرامیهای خاورمیانه موضوع تازه ای نیست،
احساس من این است که همچنان می‌توان روی این منطقه حساب باز کرد.