مهندس مهدی اسپندیاری دبیر کل اتحادیه در گفتگو با تابناک

نهمین همایش سالانه اتحادیه صادر کنندگان فرآورده های نفت، گاز و پتروشیمی ایران با شعار تولید و صادرات در سایه امنیت اقتصادی نهم دی ماه جاری در تهران برگزار می شود. شعار گردهمایی بزرگترین تشکل اقتصادی ایران(از لحاظ گردش مالی)،"نولید و صادرات در سایه امنیت اقتصادی" است.

به گزارش  «تابناک» در این زمینه مهندس مهدی اسپندیاری، دبیرکل این اتحادیه به تشریح دلایل انتخاب  این شعار برای همایش امسال پرداخت و گفت:  همیشه رسم بر این بوده است که تشکل های دولتی و خصوصی برای انتخاب شعار سالانه خود سعی می کنند تا همه دغدغه ها و دلمشغولی های خود را در آن خلاصه کنند تا شاید با بسیج افکار عمومی و تمرکز بر آن بتوانند به بخشی از این موانع و مشکلات و یا شاید آرمان ها فایق آیند.  دلیل انتخاب این شعاراز سوی اتحادیه صادر کنندگان فرآورده های نفت، گاز و پتروشیمی ایران نقش تعیین کننده امنیت اقتصادی در توسعه کشور و افزایش صادرات است. ما در یک بحران در حوزه اقتصاد تولید محور قرار داریم. همانگونه که در جامعه امنیت عینی و ذهنی وجود دارد، در حوزه اقتصاد نیز احساس امنیت بسیار تعیین کننده است.

وی افزود: متاسفانه این بخش از اقتصاد (امنیت اقتصادی) در طول سال های اخیر به دلایل مختلف دچار آسیب و بحران شده است. بسیاری از شرکت های تولیدی از گزند این آفت در امان نمانده اند. یکی از دلایل عمده این ناامنی، دستورالعمل ها و مقررات ناهماهنگ و غیرکارشناسی است که گریبان تولیدکنندگان را گرفته است. این امر منجر به توقف تولید، بیکاری، به هم ریختن اقتصاد ملی و زندگی اجتماعی گردیده است. 

اسفندیاری تصریح گرد: ما به تدبیر دولت "تدبیر و امید" دلبسته ایم و امیدواریم با سیستم های نظارتی و پایشی خود مانع از بروز سونامی توقف تولید فعالیت شرکت ها و و احدها بویژه شرکت های پارافینی (که مشکل تامین خوراک دارند)شود. وزارت خانه های مرتبط در دولت موظفند با سرکشی های مداوم نسبت به تداوم فعالیت و قانونمندی شرکت های بزرگ اطمینان حاصل کرده و امنیت اقتصادی را سرلوحه کار خود قرار دهند.

دبیرکل اتحادیه صادر کنندگان فرآورده های نفت، گاز و پتروشیمی ایران، یکی از نکات مهم در زمینه بازرگانی و تجارت خارجی را نقدینگی بازرگانان دانست و ادامه داد: پرداخت 8 درصد به عنوان مالیات بر ارزش افزوده از سوی صادرکنندگان خوش نام و فعال و عدم برگشت آن باعث می گردد تا حجم نقدینگی صادرکنندگان بسیار کاهش یابد. به طوری که یک صادر کننده بعد از چند بار صادرات حدود نیمی از سرمایه خود را از دست داده و در مسیر دریافت آن ماهها و سال ها باید به سازمان های دولتی رفت و آمد کند. نمونه های متعددی وجود دارد که شرکت ها هنوز ارزش افزوده سه سال قبل خود را دریافت نکرده اند.

وی در مورد کاهش قیمت نفت و نگرانی هایی که در جامعه به وجود آمده است، گفت: در این زمینه کارشناسان به دو طیف تقسیم شده اند. عده ای آن را برای اقتصاد کشور فرصت و دیگر گروه آن را بحرانی اقتصادی می دانند ولی من معتقدم که نباید خیلی نگران این کاهش قیمت بود. یکی از دلایل عدم نگرانی از کاهش نفت این است که در صورت کاهش قیمت نفت، سرمایه گذاری در حوزه فرآورده های نفتی بیشتر خواهد شد. محصولات با قیمت پایین تری تولید و به همان میزان نیز ارزانتر در اختیار مصرف کننده قرار می گیرد . این اتفاقات قابل پیش بینی بود و حتی در صورت تثبیت قیمت ها در آینده مجددا درگیر این نوسانات خواهیم بود. ما باید آمادگی این را داشته باشیم تا در 30 تا 40 سال آینده در دنیایی زندگی کنیم که مصرف انر‍‍‍ژی های فسیلی و نفت به یک دوم و شاید کمتر از آن برسد. بر این اساس کشورهایی مانند ایران که اتکای زیادی بر فروش نفت به عنوان منبع مهم تامین ارز دارند باید به سمت کاهش خام فروشی نفت پیش رفته و فرآوری آن و فروش برش های مختلف نفت را در سرلوحه برنامه های توسعه ایی خود قرار دهند و صادرات فرآورد ها باید به یک اولویت ملی تبدیل گردد. این اولویت می تواند تامین کننده منویات مقام معظم رهبری در طرح اقتصاد مقاومتی نیز باشد.

اسپندیاری ادامه داد: اما نکته مهم تعامل و همراهی دولت و بخش خصوصی است . خوشبختانه مدیران ارشد دولتی نگاه مثبت و خوبی به بخش خصوصی داشته و استقبال مناسبی نیز از نظرات و راهکارهای پیشنهادی این بخش دارند که امیدواریم در اجرا نیز شاهد همکاری نزدیکتر و منسجم تر این دو بخش باشیم. رسیدن به این مولفه و رهیافت که ما در دو بخش دولتی و خصوصی اقتصاد این کشور به عنوان سربازانی در یک جبهه هستیم و رسالت مشترکی داریم، نکته ای بسیار مهم است. سازمان ها و وزارتخانه های دولتی می بایستی ما را کمک یار و همراه خود ببینند نه رقیب خود. یکی از وظایف اصلی دولت در تدوین مقررات و دستورالعمل ها ایجاد ثبات اقتصادی و در نهایت امنیت اقتصادی است و در سایه این امنیت واحدهای اقتصادی است که می توان دل در گرو امنیت اجتماعی کشور با جامعه ای سرشار از کار و تلاش و امید داشت.  ما اگر انتقادی به برخی فرایند ها می کنیم از روی دلسوزی است و امیدواریم در انجام وظیفه ای که همه با هم در قبال نسل های آینده این کشور داریم موفق باشیم و شرمنده آنها نباشیم.