شاید فکر کنید که ورزشکاران جز تمرین ورزشی خود در کار دیگری تبحر ندارند. اما ممکن است داستان کمی متفاوت باشد. تاریخ ورزش چندین ورزشکار بسیار باهوش را نیز به خود دیده است.
به گزارش
فرارو به نقل از گاردین، نمی‌توان مشخص کرد که کدام ورزشکار از دیگران
باهوش‌تر است. زیرا ممکن است یک ورزشکار باهوش باشد اما هرگز نتواند خود را نشان
دهد. یک بازیکن به مجله ای.اس.پی.ان. گفت که آندره ایگودالا یکی از باهوش‌ترین
افرادی است که در دنیا دیده است. آندره ایگودالا بازیکن تیم ملی بسکتبال آمریکا است
که همراه با این در سال 2010 قهرمان جهان شد.
در ادامه با شش ورزشکار از باهوش‌ترین ورزشکاران
دنیا آشنا خواهید شد.
میرون
رول
بازیکن سابق لیگ فوتبال آمریکا در سال تحصیلی
10-2009 از پژوهشگران رودس (بورسیه ممتاز دانشگاه آکسفورد برای دانشجویان خارجی)
بود و کارشناسی ارشد خود را در رشته انسان‌شناسی پزشکی از این دانشگاه اخذ کرد. اما
افتخارات تحصیلی او فقط این نیست!
در کودکی هم او یک نابغه تمام‌عیار بود. در دو
مدرسه الیت در سوث جرسی تحصیل کرد. در فوتبال آمریکایی نیز همه‌ی ویژگی‌های لازم را
داشت. او ویراستار روزنامه مدرسه بود و در گروه موسیقی نوازنده ساکسیفون بود. با
معدل 3.75 از 4 و تنها در دو سال و نیم فارغ‌التحصیل شد. مربی تیم کمی بی‌محلی به
میرون نشان داد و همین مسئله باعث شد که او تصمیم گرفت پیش از موعد فوتبال آمریکایی
را کنار بگذارد. در سال 2009، او بنیاد میرون رول را برای رفاه و سلامت کودکان
تاسیس کرد و اکنون در دانشکده پزشکی ایالت فلوریدا نام‌نویسی کرده است. گفتنی است
که او دو مقاله هم برای گاردین نوشته است.
بیل
بردلی
او کودکی بلندقد و عاشق بازی بسکتبال بود. علاقه
خود را ادامه داد تا بعدها از ستاره‌های بسکتبال شود. او هنگام راه رفتن در خیابان
تلاش می‌کرد تا «دید پیرامونی» چشم خود را از طریق تمرکز کردن بر اشیای دوردست
تقویت کند. جان مک فی می‌نویسد: « فریم عینک بردلی کمی خاص بود؛ به پایین آن یک
مقوای نازک متصل بود تا سطح زمین را نبیند.»
او در دوران ورزشی خود به تمام افتخارات در
بسکتبال از جمله قهرمانی در ان.بی.ای، طلای المپیک و جایزه سولیوان دست یافت.
همچنین بورسیه رودس را نیز کسب کرد. در 35 سالگی در مجلس سنای ایالات‌متحده آمریکا
انتخاب شد. او هفت کتاب نیز تألیف کرده که یکی درباره طرح اصلاح مالیاتی خودش بوده
است. در چندین دانشکده هم سابقه تدریس داشته است.
بیرُن
وایت
اندازه‌گیری هوش و دانش کار مشکلی است، اما بی‌شک
بیرون وایت یکی از باهوش‌ترین‌ها است. او بیس‌بال و بسکتبال هم بازی کرده اما در
فوتبال آمریکایی ماهر بود. در فصل‌های 1938 تا 1940 ستاره تیمش بود. در جنگ جهانی
دوم، افسر اداره اطلاعات بود. پس از جنگ به دانشکده حقوق دانشگاه یِیل رفت. سپس
در انتخابات 1960، در کمپین جان اف. کندی حاضر بود و در دوران کندی، معاونت دادستان
کل را بر عهده داشت.
او سال 2002 درگذشت. در آن زمان، همه معتقد بودند
که وایت یک حقوقدان تمام و کمال است، حتی بیش از آنچه کندی فکر می‌کرد. او هم
بورسیه رودس را کسب کرد.
ماریون
بارتولی
ماریون بارتولی چقدر باهوش است؟ او به خبرنگاران
گفته بود که بهره هوشی او 175 است. همین کار باعث شد تا در مسابقات ویمبلدون سال
2013، شبکه ای.اس.پی.ان. بهره هوشی او را در تصاویر تلویزیونی درج کند. بهره هوشی
او بالاتر از انیشتین و استفین هاوکینگ است، اما به داوینچی و ماریلین وُس ساوانت
نمی‌رسد!
او در کودکی دو سال تحصیلی را جهشی خوانده بود.
در سال 2012، به شماره هفت تنیس تبدیل شد. او اکنون به عنوان گزارشگر تلویزیونی در
سوئیس فعالیت می‌کند.
سوکراتس
سوکراتس یا همان سقراط فوتبال جهان، در سال 2011
درگذشت و وال استریت ژورنال در همین رابطه نوشت: «جهان فوتبال هرگز سوکراتس دیگری
را به خود نخواهد دید.»
او عضو تیم ملی بزرگسالان برزیل و البته یک پزشک
بود. سوکراتس بعد از اتمام دوران فوتبالی‌اش در سال 1989 به حرفه پزشکی مشغول شد.
پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه سائوپائولو به دکتر سقراط معروف شد. او در دوران
بازیگری در تیم بوتافوگو به آنجا می‌رفت. پس از بازنشستگی، دکتری فلسفه را اخذ
کرد.
سوکراتس در سال 1978 به تیم کورینتیانس منتقل شد
و در 297 بازی 172 گل به ثمر رساند. در جام جهانی 1982، او کاپیتان تیم ملی فوتبال
برزیل بود و دو بار موفق به گلزنی در جام جهانی 1986 شد. زمانی که درگذشت،
رئیس‌جمهور برزیل، دیلما روسف، گفت: «خارج از مستطیل سبز، او یک فعال سیاسی بود و
کشورش تنها دغدغه او بود.» او از فوتبال برای ارتقای سطح دموکراسی در کشورش استفاده
کرد و از طرفداران جان لنِن و چگوارا بود. او نگاه چندان مثبتی به جهانی برزیل در
سال 2014 نداشت. سوکراتس در سن 57 سالگی از این دنیا رخت بست.
کرگ
برسلو
اسپورتینگ نیوز در سال 2010، به او لقب
باهوش‌ترین ورزشکار را داد. او در دانشگاه یِیل بیوفیزیک مولکولی و بیوشیمی خواند.
این ژورنال ورزشی او را این‌گونه نامید: «باهوش‌ترین ورزشکار بیس‌بال، اگر نگویم
دنیا.»
علاوه بر افتخارات ورزشی، در آزمون SAT نمره 1420
و در امتحان MCAT از 45 نمره 34 را کسب کرد. او در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک
پذیرفته شد، اما تصمیم گرفت در بیس‌بال به کار خود ادامه دهد. پس از اینکه خواهر
کوچکتر او به سرطان تیروئید مبتلا شد، او تصمیم گرفته بود که روزی پزشک شود. او
اکنون در تیم «رد ساکس» بازی می‌کند و بنیاد «استرایک 3» را برای کمک به اهداف
پژوهشی در زمینه سرطان کودکان را به راه انداخت.