شرکت های داخلی دست به کار می شوند؟

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در حالی که علی اکبر شعبان پور، مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس پیش از این از معرفی 4 پروژه پارس جنوبی در کنفرانس لندن خبر داده و پروژه توسعه فاز 11 را از جمله این پروژها اعلام کرده بود، به تازگی از از آغاز تهیه اسناد فنی و مدارک مناقصه واگذاری طرح توسعه فاز ١١ پارس جنوبی در قالب دو فاز ١١A و ١١B خبر داده است.

وی در گفت و گویی با بیان این که در فاز نخست این طرح که شامل ساخت یک جکت، یک سکو، یک خط لوله دریایی و حفاری است، گاز تولید شده از دریا این فاز به تاسیسات پالایشگاهی فازهای ٦ تا ٨ پارس جنوبی ارسال می شود، اضافه کرد: فاز ١١B طرح توسعه فاز ١١ میدان گازی مشترک پارس جنوبی به لحاظ فنی و مشخصات کاری مشابه فاز A این طرح است و گاز تولیدی سکوی آن به تاسیسات پالایشگاهی فاز ١٢ پارس جنوبی ارسال می شود.

بر اساس این گزارش، اواخر دهه هفتاد بود (سال 2000 میلادی) که شرکت ملی نفت ایران و شرکت توتال فرانسه برای توسعه بخش بالادستی فاز 11 پارس جنوبی و ساخت یک کارخانه حدود 10 میلیون تنی تولید LNG به توافق رسیدند و تفاهم نامه‌ای بین دوطرف به امضا رسید.

ورود و خروج فرانسوی ها و چینی ها

پس از امضای این تفاهم نامه، شرکت پتروناس مالزی هم برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی اعلام آمادگی کرد و با توافقی سه جانبه شرکت ملی نفت ایران 50 درصد، شرکت توتال فرانسه 40 درصد و پتروناس مالزی 10 درصد از سهام توسعه بخش بالادستی و پایین دستی را به عهده گرفتند.

اما در پی عقد این تفاهم نامه و پس از انجام مطالعات مهندسی حساسیت‌های بین‌المللی نسبت به فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای ایران افزایش یافت و طی سال های 1385 تا 1387 شرکت نفتی توتال به بهانه افزایش قیمت جهانی فولاد و در پی آن بالا رفتن هزینه های پروژه ، در اجرای عملیات توسعه ای فاز 11 تعلل و اقدام به وقت کشی کرد تا این که شرکت ملی نفت با پیشنهاد افزایش هزینه اجرای پروژه از سوی فرانسوی ها مخالفت کرده و در نهایت توتال از فاز 11 پارس جنوبی خارج شد.

بر اساس این گزارش پس از خروج توتال،در سال 1388 مذاکراتی بین شرکت نفت و شرکت CNPC چین آغاز و در نهایت قراردادی با ارزشی حدود 5 میلیارد دلار بین شرکت نفت و CNPC امضا شد اما چینی ها نیز مانند تجربه حضورشان در بسیاری از پروژه های عمرانی کشور،در این پروژه نیز کاری از پیش نبردند و سرانجام در پاییز 91 اقدام به ترک پارس جنوبی کردند.

پس از خروج چینی ها از این پروژه،مذاکراتی بین شرکت نفت و شرکت های داخلی مانند پترو ایران،تاسیسات دریایی و پترو پارس انجام شد تا این که شهریور ماه سال گذشته عملیات توسعه فاز 11 به شرکت پتروپارس واگذار شد اما چندی پس از این اقدام، با توجه به اولویت بندی صورت گرفته در زمینه توسعه فازهای پارس جنوبی و با توجه به محدودیت مالی موجود،پترو پارس از این پروژه خارج شد.

اعلام آمادگی شرکت های داخلی برای توسعه فاز 11

اما در حالی که از فاز 11 به عنوان یکی از پروژه های قابل معرفی در کنفرانس لندن یاد می شود، خبر از آغاز تهیه اسناد مناقصه آن منتشر شده است.

پیش تر نیز محمدجواد شمس،مدیرعامل شرکت پتروپارس در گفت و گویی از احتمال واگذاری فاز 11 به این شرکت خبر داده است.

از سوی دیگر مپنا که توسعه میدان گازی فروز B را به عهده داشت که در دولت یازدهم با توجه به اولویت بندی صورت گرفته مبنی بر توسعه میادین مشترک، از فوریت خارج شد، اواخر سال گذشته برای انجام عملیات حفاری فاز 11 اعلام آمادگی کرده است.

بر اساس این گزارش محمد کشاورز،مدیر حفاری شرکت مپنا اعلام کرده که با توجه به مذاکره‌ها و هماهنگی‌های انجام شده پیشنهاد خود را برای حفاری فاز ١١ به شرکت ملی نفت ارائه کردیم که در صورتی که شرکت نفت آن را مناسب بداند، آماده اجرای کار هستیم.

وی درباره زمان اعزام دکل حفاری این شرکت برای اجرای حفاری دریایی فاز ١١ گفته که فعلا در مرحله پیشنهاد هستیم و تصمیم برعهده شرکت ملی نفت ایران است.

اما این مسائل در حالی برای توسعه فاز 11 میدان گازی مشترک پارس جنوبی مطرح شده ایران نسبت به کشور همسایه در برداشت از این میدان دچار عقب ماندگی است، البته طی یکسال گذشته با اولویت بندی صورت گرفته برداشت ایران از این میدان گازی مشترک 100 میلیون متر مکعب افزایش یافته است و برنامه ریزی برای افزایش تولید گاز به میزان 100 میلیون متر مکعب در سال جاری نیز صورت گرفته است.