تفاوت برخورد با متخلفان در «شازند» و «شل» چیست؟

وی مواردی از جمله عدم اطلاع رسانی به واحد ایمنی مبنی بر انجام ایمنی در برابر گاز سمی قبل از شروع کار، عدم نصب علایم ایمنی در محل کار، عدم پیش بینی تجهیزات لازم برای کارگران در وقوع چنین حادثه‌ای، عدم استقرار آتش نشانی، عدم اطلاع از موارد مورد احتیاج، ارائه نشدن آموزش های کافی و امضای قرارداد سفید با کارگران را از جمله قصورهای پیمارنکار و کارفرما برشمرده و تصریح کرده است: «برای اجرای هر برنامه اورهال باید اجازه نامه را کارفرما یعنی پالایشگاه صادر می کرد. در بررسی که صورت گرفته مشخص شده است پیمانکار با تجربه بوده اما پیمانکار با فرض اینکه گازی در محیط کار وجود ندارد کارگران را وارد این بخش کرده است. کارفرما موظف بوده تا با نظارت دقیق بر کار پیمانکار از کم کاری و ایجاد شرایطی اینچنینی جلوگیری کند. وقوع حادثه بیانگر غافلگیری کارگران هنگام ورود به محیط کار است و با بررسی صورت گرفته کوتاهی مسئولین کارفرما، پیمانکاران و کارگران بخش‌های مختلف مشخص شده است و به مراجعه قضایی تحویل داده خواهد شد.»

به گزارش فارس، در حوادث سریالی پالایشگاه شازند (اراک) که تقریبا از یک سال پیش آغاز شد و در یک ماه اخیر به اوج رسید، علاوه بر خسارت مفصل وارد شده به یکی از پیشرفته‌ترین واحدهای بنزین‌سازی این پالایشگاه، متاسفانه 4 نفر از کارکنان نیز جان خود را از دست داده‌اند و حال یک نفر از مصدومان نیز بسیار وخیم است.

بر اساس آنچه فرماندار شازند و رئیس کمیته بررسی حوادث پالایشگاه شازند گفته است در این حادثه قصور بسیار خطرناکی مبنی بر عدم اطلاع رسانی به واحد ایمنی مبنی بر انجام عملیات ایمنی در برابر گاز سمی قبل از شروع کار و همچنین عدم اطلاع از موارد مورد احتیاج رخ داده است که به هیچ عنوان قابل چشم‌پوشی نیست. حال سؤال اینجا است که چنین قصوری چه واکنشی را در سطح صنعت نفت بر خواهد انگیخت؟

برای مقایسه به برخورد شرکت مشهور نفتی «شل» با تخلفی بسیار بسیار خفیف‌تر توجه کنید:

بر اساس آنچه خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داده است، یکی از کارکنان بخش خطوط لوله شرکت شل، به دلیل مقصر شناخته شدن در سانحه نشت 9 هزار گالن سوخت جت، به پرداخت جریمه 19.3 میلیون دلاری محکوم شد. وی که از سال 2010 تا 2012 به عنوان بازرس خوردگی در استخدام شرکت شل بوده، مسئولیت کنترل خوردگی خط لوله زیرزمینی سوخت جت انتقالی به فرودگاه بین‌المللی جنرال میچل را بر عهده داشته است. طبق تحقیقات به عمل آمده، فرد مذکور متهم است که با وجود آگاهی از بروز نقص فنی در تجهیزات پیشگیری از خوردگی این خط لوله، از پیگیری نقص مذکور خودداری کرده و نیز در گزارش عملکرد خود، اطلاعات اشتباه وارد کرده است. نشت تدریجی سوخت جت از خط لوله مذکور از ژانویه 2011 شروع شده و مقامات فرودگاه از ژانویه 2012 شکایت‌های متعددی از اهالی منطقه در خصوص به مشام رسیدن بوی مواد نفتی از فاضلاب‌ها و آبهای جاری منطقه دریافت کرده بودند. شرکت شل همه هزینه پاکسازی آلودگی‌های ایجاد شده یعنی حدود 19.3 میلیون دلار را از کارمند یاد شده طلب کرده است.

حال این پرسش جدی مطرح است که آیا مسئولان می‌توانند مانند شرکت شل با مسببان 23 حادثه در سال 1393 و حوادث پی در پی در سال 94 که منجر به مرگ لااقل 4 نفر و مصدومیت تعدادی دیگر و از عدم تولید روزانه 11 میلیون لیتر بنزین یورو 4 شد برخورد کنند؟

به عبارت دیگر، جان کارکنان صنعت نفت از جمله 4 کارگری که جان بر سر قصور مسئولان گذاشته‌اند چقدر ارزش دارد و آیا این اتفاقات موجب بازنگری در رویه‌های مربوط به ایمنی در صنعت نفت و اداره مجتمع‌های بزرگ و پیچیده‌ای مانند پالایشگاه شازند خواهد شد یا این حوادث نیز تنها به حافظه فراموش‌کار تاریخ سپرده خواهند شد.