طرح پژوهشی-کاربردی " استاندارسازی برآورد انتشار در شرکت ملی نفت ایران " در سال ۱۳۹۵ پایان می یابد و نتایج آن در قالب ضرایب انتشار بومی برای شرکت ملی نفت ایران، دستورالعملهای اجرایی و پایگاه اطلاعات داده ها در اختیار ذینفعان قرار می گیرد.
به گزارش پایگاه خبری اوپکس به نقل از شانا، تعیین میزان انتشار براساس روشی یکپارچه از مهمترین گامهای اساسی شرکت ملی نفت ایران برای پیاده سازی راهکارهای کاهش انتشار و حرکت به سمت توسعه پایدار با اجرای راهبردهای ملی و سیاستهای حفاظت از محیط زیست و کنترل آلودگی و استفاده مناسب از تسهیلات بینالمللی برای کاهش نشر است.
اردشیر حبیب الله زاده، رئیس بهینه سازی مصرف انرژی مدیریت برنامه ریزی تلفیقی با اشاره به اعلام ضرورت اجرای این طرح در سال ۱۳۹۱ از سوی مدیریت برنامه ریزی تلفیقی به مدیریت پژوهش و فناری شرکت ملی نفت ایران، اظهار کرد: بر این اساس طرح پژوهشی-کاربردی" استاندارد سازی برآورد انتشار در شرکت ملی نفت ایران" از سال ۱۳۹۲ تعریف و اجرایی شده است.
وی اهداف این طرح را ارائه استاندارد مدون برای برآورد انتشار، دستورالعملهای اجرائی برای ممیزی آلایندههای هوا، جدول ضرایب انتشار محلی و متناسب با فرآیندهای موجود، مدلها و روابط مورد استفاده در برآورد انتشار، توسعه پایگاه اطلاعات قابل اطمینان محیط زیست در بخش انتشار، برآورد میزان انتشار آلایندههای معیار(CO، NOx، SO٢،PM) و گازهای گلخانهای(CO٢وCH٤) و تعیین میزان آلایندگی در بخش هوا در مناطق عملیاتی شرکت ملی نفت ایران و پتانسیلسنجی و ارائه نقشه راه کاهش انتشار در شرکت ملی نفت ایران عنوان کرد.
گفتنی است، در این طرح که مدیریت برنامه ریزی تلفیقی به عنوان متقاضی، مدیریت پژوهش و فناوری کارفرما و پژوهشکده علوم وفناوری انرژی شریف مسئولیت اجرا را بر عهده دارند، ٦ پایلوت از شرکتهای ملی مناطق نفتخیز جنوب، نفت فلات قاره ایران و نفت مناطق مرکزی برای انجام پایشهای ادواری آلاینده ها و گازهای گلخانه ای انتخاب شده اند.
در یک سال گذشته، گروه مجری طرح با همراهی و همیاری مدیریت برنامه ریزی تلفیقی و همکاران صنعتی، نسبت به پیشبرد طرح، انجام پایشهای ادورای، تهیه و تکمیل اطلاعات مورد نیاز اقدام کرده است.
به گزارش شانا، تنوع منابع انتشار گازهای گلخانهای و آلایندههای هوا، تدوام گرم شدن زمین، نابودی تنوع زیستی و آلودگی های روز افزون، جهان را در دهه های اخیر با چالشی مهم برای بقای بشر روبرو کرده است.
ضرورت سازگاری دو اصل "پایداری زیست محیطی" و "توسعه اقتصادی" به عنوان زمینه ساز توسعه پایدار مورد توجه بسیاری از کشورهای دنیا از جمله ایران بوده است. اما تحقق کلیه اهداف توسعه پایدار در سطح ملی مستلزم عزم و همیاری تمام بخشهای مختلف است.