افزایش رفت و آمد هیات‌های بلندپایه از کشورهای قدرتمند جهان و انجام مذاکرات نفتی میان ایران و این کشورها، گویا چینی ها را بیم‌ناک کرده است تا جایی که بر اساس خبرهای منتشر شده آنها نه تنها قصد دارند تا سرعت کار خود را در فاز یک توسعه میدان نفتی یادآوران افزایش دهند بلکه در اظهارنظرهای مختلف از برنامه شان برای آغاز کار در فاز دوم این میدان سخن به میان آورده اند.
به گزارش پایگاه خبری اوپکس به نقل از ایسنا، قرارداد توسعه فاز اول میدان مشترک نفتی یادآوران که یکی از میادین منطقه غرب کارون و مشترک با میدان سنباد عراق است در آذرماه سال 1386 بین شرکت مهندسی و توسعه نفت ایران(متن) به عنوان کارفرما و شرکت ساینوپک چین با ارزشی معادل 2 میلیارد دلار برای تولید روزانه 85 هزار بشکه در فاز اول و نیز حدود 100 هزار بشکه در روز در فاز دوم در قالب بیع متقابل به امضا رسید.
باوجود آن‌که چینی ها پس از آغاز کار در این پروژه در مردادماه سال 1387 وعده داده بودند که فاز اول این طرح را 17 تیرماه 92 یعنی در مدت 59 ماه به مرحله بهره برداری برسانند، خلف وعده کردند. به این ترتیب آبان ماه سال 92 و پس از تاکید بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت، بر توسعه هرچه سریعتر میدان های مشترک بخش خشکی به ویژه میدان یادآوران و انتقادی که از این پیمانکار وجود داشت، ساینوپک وعده داد که میزان تولید زودهنگام از این میدان را تا بهمن ماه سال 1392 به روزانه 50 هزار بشکه برساند. این در حالی است که از بهمن ماه 1390 تولید زودهنگام از این میدان با سقف 25 هزار بشکه در روز آغاز شده بود.
اما این وعده نیز رنگ حقیقت به خود نگرفت و در اواخر اسفندماه همان سال عبدالرضا حاجی حسین زاده، مدیرعامل متن، از احتمال تولید روزانه 50 هزار بشکه نفت تا پایان سال 90 خبر داد.
در این راستا، هادی نظرپور، مجری طرح توسعه میدان یادآوران، در جریان بازدید خبرنگاران از این میدان مشترک در آن زمان، با بیان این‌که اکنون روزانه 54 هزار بشکه از این میدان نفتی برداشت می شود، تصریح کرد: از بهمن ماه 1390 تا کنون حدود 30 میلیون بشکه از این میدان برداشت شده است و پیشرفت کلی فاز اول به 94 درصد رسیده است.
وی به تاخیر چینی ها در این پروژه اشاره و اضافه کرد: مسائل مختلفی باعث تاخیر چینی ها شده که از جمله آنها می‌توان به مشکل تامین کالا اشاره کرد، چرا که ابتدا وندورلیست شرکت ملی نفت برای این پروژه متشکل از کالاهای اروپایی بود اما تامین آن با مشکل روبه روشد و در نهایت وندور لیست تغییر کرد و تامین تجهیزات توسط چینی‌ها و همچنین از محل ساخت داخل تامین شد.
علی رغم تاخیرهای متعدد شرکت چینی در طرح توسعه یادآوران فاز دوم این طرح نیز در اختیار این شرکت قرار گرفت.
اگرچه مجری طرح توسعه این میدان در دفاع از واگذاری فاز دوم به ساینوپک گفته بود که شرکت متبوعش در واقع از هیچ یک از پیمانکاران راضی نیست اما تلاش می کند تا آنها را مدیریت کند تا پروژه ها از نظر زمان و کیفیت به درستی به اتمام برسند.
با تشدید تحریم های بین المللی علیه ایران از سال ، 2010 شرکت های نفتی چین که از مجازات های آمریکا می ترسیدند روند کار خود را در پروژه های محوله کند کردند.
البته شرایط ایران در میدان نفتی یادآوران با شرایط آن در سایر میدان های مشترک نفتی تفاوت داشت چرا که برخلاف سایر میدان ها ایران در رقابت با همسایه خود، عراق، برای برداشت از این میدان جلوتر بود.
ایران و شش قدرت جهانی از جمله چین و آمریکا 14 ژوییه به توافق هسته‌ای تاریخی دست یافتند که به لغو تحریم‌ها که صادرات نفت این کشور را نصف کرده منجر می‌شود.
در چنین شرایطی خبرگزاری رویترز به نقل از منابع آگاه گفته است که چینی ها پس از تشدید احتمال حصول توافق میان ایران و 5+1 کار خود را به گونه ای جدی تر پیگیری کرده اند: "منابع آگاه در گروه انرژی ساینوپک چین، شرکت مادر ساینوپک و شرکت نفت چین اعلام کردند که این شرکتها از اواخر سال گذشته پس از تلنگر طرف‌های ایرانی در پی ادامه یافتن مذاکرات بر سر لغو نهایی تحریم‌ها، فعالیت خود را در قرار‌داد‌های موجود افزایش داده اند."
رویترز همچنین نوشته است که دو منبع آگاه اعلام کردند: انتظار می‌رود گروه ساینوپک در فاز اول تولید نفت در میدان یادآوران را با ظرفیت روزانه 85 هزار بشکه شروع کند. این پروژه بخشی از قرارداد دو میلیاردی امضا شده در سال 2007 برای توسعه یک میدان با ظرفیت 200 هزار بشکه در روز است.
لو داپنگ سخنگوی شرکت چینی گفت: پروژه یادآوران به آرامی پیش می‌رود و انتظار می‌رود تا پایان سال تولید روزانه 85 هزار بشکه نفت در آن شروع شود.
بر اساس گزارش رویترز شرکت ساینوپک و شرکت ملی نفت ایران در حال انجام مذاکرات برای توسعه فاز دوم یادآوران هستند.
به این ترتیب و با نگاهی دقیق تر به گزارش خبرگزاری رویترز، توافق هسته ای ایران و قدرت های جهانی و همچنین تصویب قطعنامه 2231 که توافق هسته ای را تایید می کند، موجب شده است چینی ها بیش از پیش سایه غول های نفتی جهان را بر سر خود احساس می‌کنند.
در واقع چینی ها با دیدن رفت و آمدهای مقامات بلندپایه قدرت های دنیا به انزوا رانده شوند. گواه این مطلب نیز گزارش رویترز است: یک منبع شرکت نفت چین است که شرکت‌های چینی با تنها گذاشتن ایران در دوران سختی بهترین فرصت‌های خود را در دوران تحریم‌ها از دست داده اند.
شرکت نفت چین در سال 2011 مشارکت خود در میدان پارس جنوبی را کاهش داد که باعث تعلیق قرارداد این شرکت شد. در اواخر سال 2010 یک شرکت چینی دیگر نیز به‌طور کامل از پروژه پارس شمالی بیرون آمد.
یک مقام ساینوپک می‌گوید: زمانی که ایران از تحریم‌ها رها شود به دنبال استاندارد‌های اروپایی و آمریکایی در ساخت تاسیسات و خدمات خواهد بود.